Aleksandra Skibińska- Przybylska urodziła się 8 listopada 1947r. w Myśliborzu. W 1957r. wraz z rodzicami przeniosła się do Koszalina. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Koszalinie, następnie Studium Oświaty i Kultury Dorosłych w Warszawie , filia w Koszalinie. W 1976r. ukończyła filologię polską na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Do 1971r. pracowała jako bibliotekarka, instruktor kulturalno- oświatowy, organizator widowni w Teatrze Bałtyckim w Koszalinie. Tam też poczyniła pierwsze kroki w dziennikarstwie współpracując z „Głosem Koszalińskim” i Polskim Radiem Koszalin. W 1971r. zamieszkała w Gnieźnie, gdzie rozpoczęła pracę w redakcji miesięcznika „ Przemiany”, w 1976r. przeniosła się do Bydgoszczy do tygodnika „ Fakty”, a w 1978r. do gdańskiego tygodnika „ Czas”, gdzie została publicystką. Pracowała także na pół etatu jako rzecznik prasowy Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. W 1977r. wyszła za mąż za Marka Przybylskiego , ówczesnego studenta Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, późniejszego Kapitana Żeglugi Wielkiej. Kapitan Marek Przybylski jest synem repatrianta ze Lwowa Zbigniewa Przybylskiego, osiadłego we Wrocławiu, absolwenta matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz mechaniki i budowy maszyn na Politechniki Krakowskiej. W 1982 r. tygodnik „Czas” został zamknięty a następnie zlikwidowany. Stało się to po dość brutalnej „ weryfikacji politycznej”, w czasie której próbowano zmusić dziennikarzy do pisania zgodnie z wolą partii. Ci którzy odmówili dostawali zakaz pracy w zawodzie. Aleksandra Skibińska nie zgodziła się na takie ograniczenia i straciła możliwość dalszej pracy. Następne 2 lata ubiegły na problemach z SB, która usiłowała zmusić ją do współpracy. Gdy to się nie udało, także Marek Przybylski zaczął mieć problemy z pracą, co w końcu zaowocowało odebraniem mu Książeczki Żeglarskiej, bez której nie wolno było nawet wejść do portu, a tym bardziej pracować. W tyj sytuacja Aleksandra i Marek Przybylscy zdecydowali się na wyjazd do RFN. W 1984r. Aleksandra Skibińska rozpoczęła współpracę z Radiem Wolna Europa, gdzie używała pseudonimu Joanna Topolska i ta współpraca trwała do 1989r. Współpracowała także z pismami polonijnymi, a w 1991r. podjęła pracę etatową w Gdańsku jako korespondent zagraniczny pism takich jak: „ Tygodnik Gdański”, „ Dziennik Bałtycki” i „ Wieczór Wybrzeża”. Od 1996r. do 2003r. współpracowała z tygodnikiem „ Polityka” i „ Magazynem Rzeczypospolitej”. W 199r. dostała wyróżnienie w ramach Polsko- Niemieckiej Nagrody Dziennikarzy za tekst „ skok za Odrę” opublikowany w tygodniku „ Polityka”. Założycielka Towarzystwa Wagnerowskiego we Wrocławiu, pierwsza przewodnicząca, obecnie członek honorowy. Autorka książki wspomnieniowej „ Kapitanowa na Wielkiej Żegludze".

Ludwik Czaykowski urodził się w 1895 r. w Sokołowie. Polski malarz,który specjalizował się w pejzażach, portretach, scenach figuralnych wykonywanych najczęściej techniką olejną, kredką i pastelem. W 1928 r. ukończył studia artystyczne w École des Beaux-Arts w Paryżu. Był pedagogiem w Académie Colarossi. We Francji swoje obrazy wystawiał w Salonie Niezależnych w roku 1930, 1931 i 1932, a także w Salonie Jesiennym w 1937 r. Po II wojnie światowej przeniósł się do Polski i zamieszkał w Krakowie. Należał do Związku Polskich Artystów Plastyków i do grupy Krąg, z której członkami prezentował swoje dzieła. Również swoje obrazy pokazywał na wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1951-56 wykonał polichromię figuralną i ornamentalną w kościele pw. Wszystkich Świętych w Chorzelowie, obecnie sanktuarium maryjnym. Zmarł w 1961 r. w Krakowie.

Ur. 23 marca 1935 r. w Berlinie, zm. 6 listopada 2021 r. w Bochum. Niemiecki prawnik, bibliotekarz i bibliotekoznawca. Od 1971 r. pracował w Bibliotece Uniwersyteckiej w Bochum , później jako kierownik biblioteki w Wyższej Szkole Zawodowej w Bochum . Od 1975 r. do 1984 r. był członkiem rady miasta Bochum. Od 1975 r. Plassmann był początkowo wykładowcą bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie w Kolonii, a od 1977 r. także wykładowcą w Instytucie Kształcenia Bibliotekarzy Kraju Związkowego Nadrenii Północnej-Westfalii w Kolonii . W 1982 r. otrzymał tytuł profesora Wyższej Szkoły Zawodowej Bibliotekoznawstwa i Dokumentacji Naukowej, a w latach 1986-1990 był jej rektorem . Od 1989 r. do 1991 r. był przewodniczącym Stowarzyszenia Bibliotekarzy Niemieckich . W 1991 r. został dziekanem-założycielem katedry książki i muzeum w Wyższej Szkole Zawodowej w Lipsku , w 1995 r. został powołany na stanowisko profesora na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie . Odszedł na emeryturę w 2000 roku, ale nadal nauczał i egzaminował.

Prof. dr hab. , ur. 1931 r. w Częstochowie. Bibliotekarz, nauczyciel akademicki, bibliotekoznawca, prozaik, poeta, publicysta

Ur. 1941 w Tarnopolu; polska historyk idei, profesor nauk humanistycznych, specjalistka w zakresie stosunków polsko-niemieckich, w latach 1990–2004 dyrektor Instytutu Zachodniego w Poznaniu.