Wrocławskie Podwale nocą na zdjęciu szereg kamienic pomiędzy ulicą Dworcową a Hugo Kołłątaja. W oddali przy skrzyżowaniu Kołłątaja i Podwala Kiosk projektu Maxa Berga zbudowany w 1911  początkowo pełniący funkcję stacji redukcyjnej gazu, przed wojną sprzedawano w kiosku mleko. Po wojnie pełnił on funkcję między innymi baru mlecznego oraz szaletu.

Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.

Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.

Ulica Karola Świerczewskiego nocą po prawej Hotel Piast oraz Grand Hotel.

Dworzec Autobusowy PKS na Placu Konstytucji [od 24.09.1981 Plac Konstytucji 3 maja]  nocą.

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], Na budynkach przy ulicy neony [od prawej: Futra, Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Para na ulicy Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na pierwszym planie autobus Jelcz 043. Od prawej Grand Hotel wraz z neonem, Hotel Sofia [neon Oszczędzaj w PKO], blok mieszkalny z neonem [Dobry wieczór we Wrocławiu].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Budynek Rotundy Panoramy Racławickiej widok od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Widok na budynek Rotundy Panoramy Racławickiej od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Zdjęcie wrocławskiego Ratusza wykonane z skrzyżowania ulic Świdnickiej i Oławskiej.

Osiedle Wrocław-Południe, blok mieszkalny między ulicą Gwiaździstą a Zielińskiego.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu; Neue Regierung], zbudowany według projektu architekta Feliksa Braulera.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.;

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.

Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesone na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego. Na pierwszym planie targowisko na Placu Grunwaldzkim.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966r. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

11 kondygnacyjny budynek budowany przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego na zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Racławickiej dla Wrocławskiego Zjednoczenia Materiałów Budowlanych.  

Nowopowstające budynki mieszkaniowe na Placu Grunwaldzkim.

Budynek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Wojewódzkiego [niem.: Regierungspräsidium] budowanego w latach 1939-1945 według projektu Felixa Braulera. Budynek nie został wykończony przez niemców i dopiero w latach 50. po otynkowaniu i remoncie stał się siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.

Budynek Gmachu Wydziału Melioracji Wyższej Szkoły Rolniczej na Placu Grunwaldzkim, obecnie Siedziba Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Wrocławskiego. Obiekt wzniesiony według projektu Krystyny i Mariana Barskich w latach 1968-1970.

Budowa Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego w tle budowany Wydział Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Katedra Jana Chrzciciela

Budynek wybudowany według projektu Jacka Burzyńskiego oraz Andrzeja Skorupyw latach 1957-1963, budowany do 1967 w tym samym roku w konkursie Towarzystwa Miłośników Wrocławia otrzymał tytuł Wrocławskiego Domu Roku.

Budowa nowego gmachu Wydziału Łączności Politechniki Wrocławskiej. Zdjęcie wykonane od ulicy Ludwisarskiej [równoległa do Józefa Hoene Wrońskiego, obecnie nieistnieje]. Od 2002 roku w budynku przy ulicy Janiszewskiego 11/17 mieści się Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Zabytkowy Młyn Maria znajdujący się we Wrocławiu na wyspie Słodowej, pod nim przepływa kanał nazwany tak samo jak młyn.

Wrocławska fontanna zjadująca się przy Hali Stulecia otoczona pergolą [przebudowana w 2009 roku, przemieniono ją w fontannę multimedialną, gdzie odbywają się specjalne pokazy].

Pergola o kształcie połowy elipsy, wybudowana naokoło stawu z fonatanną w Parku Szczytnickim [prace budowlane ukończono w lutym 1913 roku].

Dziedziniec Ossolineum we Wrocławiu [w dawnym Gimnazjum św. Macieja, Zakład przeniesiono ze Lwowa do Wrocławia po II wojnie światowej].

Wrocławski rynek, pierzeja południowa i ratusz. Na pierwszym planie pomnik hrabiego Aleksandra Fredry.

Zabytkowy budynek terrarium we wrocławskim Ogrodzie Zoologicznym.

Wrocław - Hala Ludowa [dziś Hala Stulecia wzniesiona w latach 1911-1913 na podstawie projektu Maxa Berga na potrzeby tzw. Wystawy Stulecia na terenie byłego ogrodu zoologicznego. Remont Hali przeprowadzono w latach 2009-2011 do dzis jest ona miejscem wielu koncertów, targów i wystaw.] widziana z Ogrodu Zoologicznego [założonym w 1865 roku, będącym najstarszym ZOO w Polsce].

Kolegiata Świętego Krzyża i Świętego Bartłomieja widoczna od strony wrocławskiego Ogrodu Botanicznego.

Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.

Hotel Monopol wybudowany został w 1892 roku, przetrwał wojnę bez znaczących uszkodzeń. W latach 2007-2009 był gruntownie rewitalizowany. Do dziś dnia stanowi perłę wśród wrocławskich zabytków architektury w stylu Art Nouveau.

Widok z piętra Domu Towarowego Renoma na ulicę Świdnicką. Widoczne budynki Opery Wrocławskiej i Kościoła pw. Świętej Doroty.

Kamieniczki Jaś i Małgosia widoczne od strony Rynku, w tle widoczny dach Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem Świętej Elżbiety.

Kamieniczki Jaś i Małgosia widoczne od strony Rynku, w tle widoczny dach Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem Świętej Elżbiety.

Wrocławski rynek, budynek nowego ratusza [wybudowany w latach 1860-1864 na podstawie projektu Friedricha Augusta Stülera. Obecnie stanowi siedzibę prezydenta i rady miejskiej Wrocławia].

Zachodnia pierzeja Placu Solnego we Wrocławiu.

Plac Solny we Wrocławiu, z lewej strony widoczny dawny budynek Miejskiej Kasy Oszczędności a obecnie budynek BZ WBK [projektu Heinricha Rumpa z 1930 roku], w głębi rynek wrocławski z widocznym budynkiem ratusza.

Wrocławski rynek, budynek nowego ratusza [wybudowany w latach 1860-1864 na podstawie projektu Friedricha Augusta Stülera. Obecnie stanowi siedzibę prezydenta i rady miejskiej Wrocławia].

Wrocławski rynek, pierzeja północna.

Wrocławski rynek, pierzeja południowa i ratusz [widoczny jest także pomnik Hrabiego Aleksandra Fredry].

Stary Ratusz we Wrocławiu, znajduje się w centralnej części rynku. Widok na wschodnią ścianę ratusza.

Wrocław - widok z wieży Katedry św. Jana Chrzciciela w stronę centrum miasta. Wyróżniają się budynki: Hali Targowej przy ulicy Piaskowej, Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego na placu Nankiera i Biblioteki Uniwersyteckiej na Piasku.

Wrocław - widok z wieży Katedry św. Jana Chrzciciela. Na pierwszym planie Kościół św. Krzyża, w głębi sylwetka Kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku.

Wrocław - widok na Ostrów Tumski od strony bulwaru Wyszyńskiego [widoczny na pierwszym planie most Tumski, kościół Świętego Krzyża i w tle wieże katedry św. Jana Chrzciciela.].

Drewniany most w Ogrodzie Japońskim w Parku Szczytnickim. [Powstałym w latach 1909-1913 na potrzeby Wystawy Stulecia. W latach 1996-1997 trwała renowacja ogrodu i nadanie mu japońskiego charakteru przy pomocy ekspertów z tego kraju. W 1997 roku podczas powodzi, ogród został zatopiony prace mające na celu usunięcie zniszczeń zakończono w 1999 roku.]

Brama Ogrodu Japońskiego w Parku Szczytnickim. [Powstałego w latach 1909-1913 na potrzeby Wystawy Stulecia. W latach 1996-1997 trwała renowacja ogrodu i nadanie mu japońskiego charakteru przy pomocy ekspertów z tego kraju. W 1997 roku podczas powodzi, ogród został zatopiony prace mające na celu usunięcie zniszczeń zakończono w 1999 roku.]

Replika Złotej Pagody w Ogrodzie Japońskim w Parku Szczytnickim. [Zbudowanej około 1913 roku, rozebrana została 19 lipca 1996 roku.]

Widok na północ [ul. Sucha], z okna mieszkania przy ulicy Swobodnej.

Osiedle mieszkaniowe przy ulicy Swobodnej widziane od strony ulicy Ślężnej.

[Ulica Świdnicka, dom handlowy Solpol. Wybudowany na poczatku lat 90, autorem projektu jest Wojciech Jarząbek.]

Ulica Świdnicka w dekoracji świątecznej z okazji świąt Bożego Narodzenia. W tle dom towarowy "Renoma" (PDT) [Pierwotna nazwa Wertheim, zbudowany w 1930 przez berlińską firmę handlową rodziny Wertheim. Uległ częściowemu zniszczeniu podczas II wojny światowej, otwarty ponownie w 1948 roku z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych. Funkcjonuje do dziś jako obiekt handlowy i biurowy.].

Ulica Świdnicka w dekoracji świątecznej z okazji święta Bożego Narodzenia. Dom towarowy "Renoma" (PDT) [Pierwotna nazwa Wertheim, zbudowany w 1930 przez berlińską firmę handlową rodziny Wertheim. Uległ częściowemu zniszczeniu podczas II wojny światowej, otwarty ponownie w 1948 roku z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych. Funkcjonuje do dziś jako obiekt handlowy i biurowy.].

Dom towarowy "Renoma" (PDT) - okres bożonarodzeniowy [Pierwotna nazwa Wertheim, zbudowany w 1930 przez berlińską firmę handlową rodziny Wertheim. Uległ częściowemu zniszczeniu podczas II wojny światowej, otwarty ponownie w 1948 roku z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych. Funkcjonuje do dziś jako obiekt handlowy i biurowy.].

[Fontanna Alegoria Walki i Zwycięstwa na dawnym Placu 1 Maja, obecnie Jana Pawła II. Powstała w 1905 roku na podstawie projektu Bernarda Sehringa, wykonana została przez rzeźbiarza Ernsta Segera. Fontanna z dwoma posągami była początkowo integralną częścią pomnika Bismarcka, który rozebrany został w 1947 roku.]

Wrocław - Hala Ludowa [dziś Hala Stulecia wzniesiona w latach 1911-1913 na podstawie projektu Maxa Berga na potrzeby tzw. Wystawy Stulecia na terenie byłego ogrodu zoologicznego. Remont Hali przeprowadzono w latach 2009-2011 do dzis jest ona miejscem wielu koncertów, targów i wystaw.].

Wrocław - Plac Solny. Fontanna na tle budynku Starej Giełdy [projektu Carla Ferdinanda Langhansa z 1822 roku].

Wrocław - Plac Dominikański widziany od wschodniej strony z ulicy Oławskiej [ w tle widoczny kościół św. Krzysztofa].

Wrocław - wysepka pośrodku fosy miejskiej przy ulicy Podwale.

Wrocław - Wzgórze Partyzantów widok od strony ulicy Teatralnej, ul. Piotra Skargi. [Pozostałość po dawnym basiotnie sakwowym wchodzącym w skład fortyfikacji miasta Wrocławia. Straciło na znaczeniu obronnym po roku 1807 kiedy to na rozkaz Francuzów zburzone zostały mury miejskie. W 1867 roku zbudowany został na wzgórzu belweder, a w 1948 roku Wzgórze Sakwowe przemianowano na Wzgórze Partyzantów.]

Powszechhny Dom Towarowy [przed 1945r. Warenhaus Wertheim, od lat 70. Dom Towarowy Centrum Renoma obecnie Dom Handlowy Renoma], budowany w latach 1929-1930, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Hermanna Dernburga. W kwietniu 1945 budynek spłonął, mimo dużych zdjęciu podjęto decyzję o odbudowie obiektu, prace renowacyjne trwały do lat 80.; W latach 2005-2009 budynek został zrewitalizowany i przebudowany. Dobudowano między innymi nowe skrzydło budynku od ulicy Czystej.

Fontanna przy Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu nocą, po prawej neon [dobry wieczór we Wrocławiu]

Ulica dworcowa nocą

Ulica Karola Świerczewskiego nocą, neon [Czytajcie Gazetę Robotniczą]

Wrocław - widok od strony nabrzeża przy Katedrze św. Jana Chrzciciela w stronę centrum miasta. [W tle widoczne wrocławskie wieże, wśród nich słynna Baszta przy ulicy Kraińskiego, wieże hali targowej przy ulicy Piaskowej, wieża Katedry greckokatolickiej św. Wincentego i św. Jakuba przy placu Nankiera oraz w tle Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego.]

Wrocław - widok od strony południowo-wschodniej na Ostrów Tumski i Wyspę Piasek [Wyróżniające się budynki: Biblioteki Uniwersyteckiej "Na Piasku", Kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku oraz Kościoła Świętego Krzyża.].

Fontanna przy Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu nocą, po prawej neon [dobry wieczór we Wrocławiu]

Fontanna przy Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu nocą, po prawej neon [dobry wieczór we Wrocławiu]

Fontanna przy Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu nocą, po prawej neon [dobry wieczór we Wrocławiu]

Fontanna przy Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu nocą, po prawej neon [dobry wieczór we Wrocławiu]

Fontanna przy Dworcu PKP neon po prawej [dobry wieczór we Wrocławiu]

Hotel Piast nocą [niem.: hotel Kronprinz] zbudowany według projektu Waldemara Midbradta w 1908. W okresie powojennym obiekt dalej pełnił funkcję hotelarską już pod zmienioną nazwą.

Hotel Piast nocą [niem.: hotel Kronprinz] zbudowany według projektu Waldemara Midbradta w 1908 r. W okresie powojennym obiekt dalej pełnił funkcję hotelarską już pod zmienioną nazwą.