Obligacja wojenna o wartości nominalnej 100 rubli wyemitowana przez Bank Państwowy ZSRR w ramach Czwartej Publicznej Pożyczki Wojennej, ZSRR 1945.

Kartka pocztowa wysłana przez Zuzannę Chęć ze Lwowa do brata Bronisława do Polski z informacjami o rodzinie, Lwów 30.04.1945 widoczna pieczęć "sprawdzono przez cenzurę wojskową" oraz jej odpowienik w j. rosyjskim.

Legitymacja byłego niemieckiego jeńca wojennego Aleksandra Kossakowskiego, umożliwiajaca mu powrót do domu wystwiona przez Komendanta 8-ej Armii opatrzona okrągłą pieczęcią Komendanta 8-ej Armii, w j. polskim i niemieckim.

Akt urodzenia Jadwigii Teresy Barszczewskiej wydany przez Urząd stanu cywilnego III Rzeszy, Puńsk 31.03.1942 dokument w j. niemieckim.

Pamiątkowa fotografia ze służby w wojsku w 1939 r. wykonana w zakładzie fotograficznym I. Rozenbauma w Suwałkach.

Cegiełka o nominale 50 zł na odbudowę Warszawy zakupiona przez Antoniego Barszczewskiego, 1946.

Obligacja o wartości nominalnej 500 zł wydana w ramach Premiowej Pożyczki Odbudowy Kraju 1946 r. przez Minietsrstwio Skarbu RP, Warszawa 15.04.1946.

Zaproszenie na występ zespołu NO-TO-CO w ramach 1-Majowego Spotkania Młodych Przodowników Pracy organizowanego dnia 28.04.1971 we Wrocławiu przez Związek Młodzieży Socjalistycznej we Wrocławiu.

Zezwolenie na zmianę miejsca pobytu w czasie obowiązywania stanu wojennego wydana na nazwisko Antonii Barszczewski przez Urząd Miejski w Świdnicy, Świdnica 28.01.1982.

Decyzja o przyznaniu rozkazem marsz. Michała Żymierskiego st. strzelcowi Konstantemu Bejnarowiczowi prawa do otrzymania na własność 10 ha ziemi wraz z zabudowaniami gosp. w powiecie Lwówek, wystawiona przez dowódcę I Armii Wojska Polskiego.

Zaproszenie na 1-Majowe Spotkanie Młodych Przodowników Pracy organizowane dnia 28.04.1971 we Wrocławiu przez Związek Młodzieży Socjalistycznej we Wrocławiu.

Świadectwo ukończenia szkoły podoficerskiej w 51 Pułku Piechoty Kresowej wydane na nazwisko Michał Rajca, 15.10.1927.

Odpis świadctwa urodzenia Jerzego Romualnda Niedziewicza wydany przez Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR NKWD, 3.04.1941 w j. ukraińskim i rosyjskim.

Legitymacja członkowska Związku Zawodowego Pracowników Rzemiosła wydana na nazwisko Kazimiery Niedziewicz zatrudnionej w charakterze sprzątaczki we Lwowskim Konserwatorium, Lwów 10.06.1940 w języku rosyjskim i ukraińskim.

List pochwalny wystosowany przez Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli Centralny Zarząd Budownictwa Miejskiego "Zachód" do Teodora Niedziewicza z wyrazami uznania z okazji zajęcia I. miejsca we współzawodnictwie przy budowie Politechniki Wrocławskiej w kategorii najlepszy kamieniarz, 1953-1954. We wcześniejszych dokumentach mowa o kamieniarzu Teofilu Niedziewiczu - być może zmienił imię na Teodor.

Potwierdzenie zameldowania  Bogdana Niedziewicza we Wrocławiu przy ul. Świerczewskiego 38 wystawione przez III Miejski Urząd Obwodowy Zarządu Miejskiego miasta Wrocławia, Wrocław dn. 4.11.1948.

  Poświadczenie obywatelstwa polskiego wydane na nazwisko Teofil Niedziewicz z rodziną przez Satrostę Powiatowego w Wejherowie, Wejherowo 13.08.1948. Opatrzone pieczęcią Satrosty Morskiego w Wejherowie i jego podpisem; odręczna adnotacja dot. zmiany daty urodzenia syna Jerzego uwierzytelniona pieczęcią i podpisem Kierownika Referatu Administracyjno-Prawnego Starostwa Powiatowego w Wejherowie.

List pochwalny wystosowany przez Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli Centralny Zarząd Budownictwa Miejskiego "Zachód" do Teodora Niedziewicza  z wyrazami uznania z okazji zajęcia I. miejsca we współzawodnictwie przy budowie Politechniki Wrocławskiej w kategorii najlepsza brygada kamieniarska, 1953-1954. We wcześniejszych dokumentach mowa o kamieniarzu Teofilu Niedziewiczu - być może zmienił imię na Teodor.

Praca pt. "Historie rodzinne" autorstwa Bogdana Niedziewicza (ur. 1945 w Pucku) dotyczy wojennych losów jego rodziców: Kazimiery (z d. Jurczyszyn) i Teofila Niedziewiczów. Autor opisuje udział Teofila, pracownika Sądu Grodzkiego w Dleatynie, w wojnie obronnej 1939 r. (internowanie na Węgrzech w obozie Nagykanizsa; dobre, pół-wolnościowe warunki życia w obozie, praca kurierska przy załatwianiu dokumentów dla żołnierzy polskich udających sie do armii we Francji, zwolnienie w 1942 r. i dwutygodniowa podróż na pieszo do Lwowa) oraz zaangażowanie Kazimiery w pomoc dla żołnierzy z rozbitych oddziałów Wojska Polskiego, które ściągnęło na nią represje po wkroczeniu Sowietów do Lwowa. Ponado praca zawiera opis represji obu okupantów wobec Polaków we Lwowie (aresztowania, łapanki), sposobów na ich uniknięcie (zatrudnienie w instytucie prof. Weigla „Instytut für Fleckfieber und Virusforschung", produkujacym szczepionki przeciw durowi) oraz trudów życia codziennego (problemy z aprowizacją, wyprawy po żywność na wieś, handel). Ostatnia cześć pracy dot. okresu powojenngo: 28-dniowa podróż zgrożonej arsztowaniem rodziny ze Lwowa do Pucka, gdzie Niedziewiczowie objęli poniemieckie gospodarstwo rolne, po czym w 1948 r. przeprowadzili się - za namową znajomych lwowiaków - do Wrocławia, gdzie Teofil podjął pracę przy odbudowie miasta (kamieniarz).   zakres chronologiczny: 1908-1948 miejsca wydarzeń: Lwów, Delatyn, Nagykanizsa (Węgry), Puck, Wrocław

Praca pt. Moje korzenie. Mój ród została napisana w 2002 r. przez uczennicę I Liceum Ogólnokształcącego w Środzie Śląskiej, Wiktorię Sudoł, na podstawie wspomnień jej dziadków ze strony matki i dotyczy historii dwóch rodzin: Kosieckich i Skrętkowiczów. Autorka opisuje syberyjską gehennę Marii Kosieckiej i jej pięciorga dzieci: wysiedlenie z Nowych Trok, podróż bydlęcym wagonem, trudne warunki życia codziennego w sowchozie w okolicach Bijska w Kraju Ałtajskim (chłód, brak żywności i podstawowego wypsażenia gosp. domowego, budowa ziemianki), powrót z zesłania, spotkanie z mężem w Gdyni (właściciel folwarku w Nowych Trokach, aresztowany w lutym 1944 r., zesłany do obozu, skąd trafił do armii gen. Andersa, z którą przeszedł cały szlak bojowy) i osiedlenie się w 1946 r. we Wrocławiu. Druga częśc pracy dotyczy losów rodziny Skrętkowiczów, którzy, uniknąwszy śmierci z rąk banderowców na Podolu, zostali wysiedleni na Ziemie Zachodnie i trafili do Wrocławia, skąd, po 6 tygodniach koczowania na stacji Brochów, zostali skierowani przez PUR do wsi Nippern (dziś. Mrozów), gdzie osiedli. Por.: książka Ireny Zabratyńskiej (z d. Kosieckiej), „Syberia w oczach dziecka-zesłańca” oraz opracowane przez nią zapiski z notatników ojca, Bronisława Kosieckiego, pod tytułem „Zapiski żołnierza tułacza”.   miejsca wydarzeń: Nowe Troki (wileńszczyzna), Podole, Bijsk (Kraj Ałtajski, Syberia), Wrocław zakres chronologiczny: 1898-1984

Wezwanie nr 193 wystawione przez Zarząd Gminy w Gniechowicach na nazwisko Daniel Słomka dot. odrobienia szarwarku melioracyjnego na rok 1947 z odręczną adnotacją Technika Powiatowego z Rejonowego Kierownictwa Robót Wodno-Melioracyjnych we Wrocławiu stwierdzającą wywiązanie się ze świadczenia w dniu 22.11.1947. Opatrzone pieczęciami Zarządu Gminy w Gniechowicach i odręcznym podpisem wójta oraz pieczęcią i odręcznym podpisem Technika Powiatowego z Rejonowego Kierownictwa Robót Wodno-Melioracyjnych we Wrocławiu.

Prośba mieszkańców gromady Bielany i Zieleniów, gm. Gniechowice do Powiatowego Urzędu Ziemskiego we Wrocławiu dot. regulacji powierzchni gospodarstw rolnych, ok. 1947 r. Niekompletne: zeskanowano tylko pierwszą stronę rękopisu

Plan oddawania ziarna tytułem podatku gruntowego do punktów zsypu z Gminy Gniechowice wyd. przez Zarząd Gminy Gniechowice, Gniechowice 1947.

Zaświadczenie wydane w j. polskim i j. rosyjskim przez Zarząd Gminy w Gnichowicach pow. Wrocławskiego potwierdzające, że Piotr Plebański jest sołtysem wsi Bettlern dziś. Bielany, Gnichowice 03.09.1945. Dokument opatrzony okrągłą pieczęcią Pełnomocnika Rządu RP na Obwód XIX Dolnego Śląska oraz odręcznym podpisem Komisarza Rządowego Rejonu Gnichowice, kpt. L. Syski; oryginalna pisownia nazwy miejscowości: Gnichowice.

Protokół zebrania Rady Gromadzkiej z dnia 21.09.1946 ws. rozdziału zboża siewnego dla gr. Bielany i Zieleniów, Bielany 21.09.1945. Rękopis opatrzony odręcznymi podpisami sołtysa i członków Rady Gromadzkiej.

Wykaz wydanych nawozów sztucznych na rok plantacji w kamp. 1946/47 plantatorom gromady Bielany gminy Gniechowice na ręce męża zaufania Piotra Plebańskiego opatrzony jego odręcznym potwierdzeniem otrzymania nawozu.

Wykaz nr 38 wydanego cukru tytułem I zaliczki na kampanię 1947-48 plantatorom gromady Bielany na ręce męża zaufania Piotra Plebańskiego wystawiony przez cukrownię Klecina opatrzony odręcznym potwierdzeniem P. Plebańskiego z dnia 8.V?.1947 r..

Zbigniew Tyszko (ur. 1931), warszawiak, syn inżyniera, pracownika PKP, spędził we Wrocławiu 3 powojenne lata (1945-1948). W swojej relacji opisuje rabunek mienia przemysłowego przez Sowietów, wakacje'45 w Jeleniej Górze oraz warunki życia w mieszkaniu przy ul. Pankiewicza na Biskupienie. Autor pisze również o życiu szkolnym (I gimnazjum przy ul. Poniatowskiego we Wrocławiu) oraz o służbie harcerskiej w I Wrocławskiej Drużynie Harcerzy. W zastępie Z. Tyszki przez pewien czas służył Marek Hłasko, który wspomniał o tym w swoich pamiętnikach wydanych w 2002 r.; skany odnośnych fragmentów tej publikacji są załączone do relacji.   Zakres chronologiczny: 1945-1948 Miejsca wydarzeń: Wrocław, Jelenia Góra

Irena Kwiatkowska, (z d. Michałowska) urodziła się w 1935 r. w Chlebowicach Wielkich (woj.lwowskie) w rodzinie kolejarza. W swojej relacji opisuje swoje dzieciństwo (stosunki polsko-ukraińskie, rzeź wołyńska, ucieczka przed UPA do Lwowa, pobyt w domu dziecka w Przemyślu), służbę harcerską we Wrocławiu, gdzie trafiła po maturze (nakaz pracy) oraz długoletnią pracę w oświacie (wychowawca, nauczyciel historii). Autorka szczegółowo opisuje różne incydenty z udziałem trudnej młodzieży z Zespołu Szkół Rolniczych w Wołowie, takie jak: strajk młodzieży w internacie, bunt uczniów, wizyta wicepremiera Rakowskiego i dyskusja z młodzieżą (7 luty 1983) w odpowiedzi na list uczniów ze skargą, wyjazd szkolny do NRD. Dalsza część relacji dotyczy działalności społecznej autorki po przejściu na emeryturę: udział w misji polonijnej na Ukrainie z ramienia Minsterstwa Edukacji Narodowej (praca z Polakami w Łucku: nauka języka polskiego, spotkania literackie, inscenizacje teatralne), organizacja paczek z darami dla Polaków na Ukrainie (1994, 1997) oraz wakacyjnego wpoczynku w Polsce dla dzieci z Ukrainy (1993,1994), działalność w Klubie Seniora przy Obornickim Ośrodku Kultury, w Społecznym Komitecie Budowy Kościoła w Kostopolu na Ukrainie (wybudowany w 2008 r) oraz w Uniwersytetcie Trzeciego Wieku w Obornikach. Na końcu relacji znajdują się dopiski dot. spotkania z matką zwolnioną w 1957 r. z sowieckiego łagru oraz pomocy udzielanej w czasie wojny Żydom przez rodzinę autorki (ułatwienie ucieczki z transportu, ukrywanie w domu).   zakres chronologiczny: 1939 - 2007/2008 miejsca wydarzeń: Chlebowice Wielkie, Lwów, Wrocław, Wołów, Oborniki Śląskie, Łuck

Jan Kazimierz Janowski urodził się w 1910 r. w miejscowości Hulcze, pow. sokalski, w rodzinie urzędnika pocztowego. W swojej relacji zawarł wspomnienia z dzieciństwa spędzonego na Kresach (Hulcze, Horodenka, Medynice) dotyczące: życia rodzinnego (Święta Bożego Narodzenia, Wielkanoc, Pierwsza Komunia Święta), służby harcerskiej w zastępie Lisów (wycieczka nad Dniestr i do Czerwonogrodu), życia szkolego (nauka w gimnazjum, przedstawienia teatralne, koncerty, festyn z pokazem radiowym, bal charytatywny) oraz spotkań z żołnierzami różnych formacji, które w okresie I wojny światowej stacjonowały w Medynicach (legioniści Piłsudskiego, wojsko rosyjskie, niemieckie i rumuńskie). Druga część relacji dotyczy przyjazdu Janowskiego do Bystrzycy Kłodzkiej oraz pracy w Państwowym Urzędzie Repatriacyjnym w Bystrzycy Kłodzkiej w 1947 r. Autor opisuje pochód pierwszomajowy, poświęcenie sztandaru SL, wysiedlenie Niemców, działalność Towarzystwa Krzewienia Kultury i Sztuki w Bystrzycy oraz pierwszą w powiecie uroczystość nadania ziemi polskim osadnikom (Piotrowiec, 13.11.1947). Wspomnienia spisane w 1970 r. na konkurs organizowany przez Wydział Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Bystrzycy Kłodzkiej.   zakres chronologiczny: 1910-1925; 1947 miejsca wydarzeń: Hulcze, Horodenka, Medynice, Bystrzyca Kłodzka, Piotrowice

Relacja Janusza Wierciocha (ur. 1948) dot. reakcji studentów i władz Uniwersytetu Wrocławskiego oraz innnych wrocławskich uczelni wyższych na wiadomości o wydarzeniach Marca 1968 r. w Warszawie. W pamiętniku prowadzonym w dniach 11-14.03.1968 autor, z pozycji uczestnika wydarzen, opisuje zebrania w akademikach, palenie gazet w oknach, uchwalenie rezolucji Zrzeszenia Studentów Polskich oraz rezolucji uczelnianego Senatu. Zakres chronologiczny: 11-14.03.1968 Miejsca wydarzeń: Wrocław

Kopia maszynopisu wiersza pt. "Przemijania tęskne wspomnienia" autorstwa Heleny Janigi, Wrocław 2000

Kopia pisma wystosowanego przez Archiwum Państwowe we Wrocławiu do Heleny Janigi dot. informacji o materiałach archiwalnych dot. ekspatriacji jej rodziny, Wrocław 1998

Relacja dotyczy deportacji rodziny Józefa Sańca w lutym 1940 r. przez Sowietów do miejscowości Karabasz na Uralu i pracy w kopalni rudy miedzi oraz w sowchozie w obwodzie Czelabińskim. Zakres chronologiczny: 1940-1946 Miejsca wydarzeń: Osada Pieniuga, Karabasz, obwód Czelabiński

Kserokopia pisma w j. niemieckim wystosowanego przez Międzynarodową Służbę Poszukiwań (International Tracing Service) do Zofii Czarneckiej w odpowiedzi na jej wniosek dot. poszukiwania dokumentów potwierdzających wywózkę na roboty przymusowe

Zdzisław Zieliński, syn tramwajarza, jako 16-latek wraz z rodziną przyjechał jesienią 1945 r. ze Lwowa do Wrocławia pierwszym transportem tramwajarzy. W swojej relacji szczegółowo opisuje nastroje panujące wśród Polaków przygotowujących się do opuszczenia rodzinnego miasta, warunki panujące podczas podróży do Wrocławia (m.in.: współpasażerowie, higiena osobista, wypadki, najścia sowieckich żołnierzy) oraz pierwsze miesiące życia we Wrocławiu (m.in.: zdobycie mieszkania, uruchomienie komunikacji miejskiej, odgruzowywanie, usuwanie śladów niemieckiej przeszłości, pierwsze święta Bożego Narodzenia). Relacja ma charakter literacki; autor dzieli się swoją wiedzą dot. historii Kresów i Dolnego Śląska oraz porównuje Lwów z Wrocławiem.  
Zakres chronologiczny: 1945 Miejsca wydarzeń: Lwów, (Tarnów, Kraków), Wrocław

  W 1941 r. Zofia Czarnecka (vel Irmina Szpak) jako 16-letnia dziewczyna została wysłana z Piaseczna na roboty przymusowe do Niemiec. W swojej relacji opisuje warunki pracy w kilku gospodarstwach niemieckich w okolicach Złocieńca (Falkenburg) oraz swoje relacje (bardzo złe oraz bardzo dobre) z ich właścicielami i innymi robotnikami przymusowymi. Autorka, która dwukrotnie podjęła próbę ucieczki z dwóch różnych miejsc pracy, za co za każdym razem aresztowana była przez Gestapo i karnie zesłana do obozów: obozu Karnego w Inowrocławiu oraz obozu przy fabryce benzyny syntetycznej w Policach, pod Szczeciniem, opisuje również warunki życia i pracy w ww. obozach oraz represje wobec więżniów. Końcowa częśc relacji dotyczy tułaczki będącej następstem ucieczki mieszkańców Złocieńca przed zbliżajcą się armią sowiecką w marcu 1945 r, podróży do Warszawy oraz - motywowanej stopniem zrujnowania miasta - decyzji o powrocie na Ziemie Zachodnie i osiedleniu się w Drawsku Pomorskim.   Zakres chronologiczny: 1939-1945 Miejsca wydarzeń: Piaseczno, Warszawa, Złocieniec, Kutno, Inowrocław, Police, Drawsko

Orzeczenie Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym w Warszawie Delegatura we Wrocławiu wobec Franciszka Stopki, uznanego winnym tego, że w okresie od grudnia 1952 r. do marca 1953 r. w Kamieńcu Ząbkowickim pow. Ząbkowice Śl. rozpowszechniał fałszywe wiadomości mogące wyrządzić istotną szkodę interesom Państwa Polskiego poprzez umożliwianie wysłuchiwania audycji radiowych nadawanych z państw kapitalistycznych innym osobom i komentowanie ich, tj. o przestępstwo przewidziane w art. 22 dekretu z dnia 13-06-1946 r.

Franciszek Stopka wraz z rodziną wyjechał w czerwcu 1945 r. z Żywca na Ziemie Zachodnie w poszukiwaniu lepszych warunków życia. Autor relacjonuje długą podróż wagonem towarowym, tymczasowe zakweterowanie w koszarch w Nysie oraz podróż samochodem do Kamieńca Ząbkowieckiego, gdzie dostał mieszkanie. Opisuje zniszczenie wojenne w miasteczkach Dolnego Śląska oraz kłopoty ze stacjonującymi w Kamieńcu Ząbkowickiem czerwonoarmistami (rabunki, handel alkoholem, podpalenie zamku). Dalsza część relacji dotyczy represji wobec autora za działalność w konspiracyjnej organizacji: od aresztowania w marcu 1953 r. i pobytu w areszcie UB w Ząbkowicach Śląskich oraz w więzieniu w Kłodzku, poprzez rozprawę sądową we Wrocławiu przed Komisją Specjalną do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym, aż po odbycie kary (12 miesięcy obozu pracy) w kamieniołomie wapienia w Wojcieszowie. Autor opisuje również problemy ze znalezieniem pracy po odbyciu kary (więzień polityczny) i życie pod nadzorem UB. Zakres chronologiczny: 1945 - 1958 Miejsca wydarzeń: : Żywiec, Nysa, Kamieniec Ząbkowicki, Ząbkowice Ślaskie, Kłodzko, Wojcieszów

Relacja Janiny Polak dot. wysiedlenia z Grodna do Koszlina w grudniu 1947 r. i wojennych losów rodziny (brat w armii gen. Andersa) oraz warunków życia w powojennym Wrocławiu. Zakres chronologiczny: 1946-2007 Miejsca wydrzeń: Grodno, Koszalin, Wrocław

Zaświadczenie wydane przez Prezesa Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu (sygnatura akt: 83/92), w sprawie wyroku Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym w Warszawie Delegatura we Wrocławiu wobec Franciszka Stopki, skazanego za przestępstwo z art. 22 dekretu z dnia 13-06-1946 r. na 12 miesięcy obozu pracy (sygnatura akt: 6/53 z dnia 11 maja 1953 r.)

Relacja Teresy Schwarz dotycząca życia codziennego w powojennym Wrocławiu oraz życia rodzinnego i działaności społecznej autorki w Lidze Kobiet. Zakres chronologiczny relacji: 1945-2007 Miejsca wydarzeń: Mińsk Mazowiecki, Wrocław

Relacja Józefa Sługockiego dot. rzezi wołyńskiej, ucieczki w czerwcu 1944 r. z rodzinnej miejscowości Horożanka, (woj. Tarnopolskie) i trudnych początków życia ekspatriantów na Ziemiach Zachodnich. Zakres chronologiczny: 1944 - 1947 Miejsca wydarzeń: Horożanka, Halicz, Świebodzin

Relacja Stefana Figlarka dot. wysiedlenia spod Wielunia w czerwcu 1940 roku i pobytu w obozie przejściowym w Konstantynowie k. Łodzi Zakres chronologiczny: 1940 Miejsca wydarzeń: Wieluń, Konstantynowo, Kraków, Mielec