Wrocław, 31-08-1982. Demonstracja Solidarności w rocznicę podpisania Porozumień Gdańskich (Sierpniowych), podczas której doszło do starć demonstrantów z oddziałami milicji, ZOMO i wojska.N/z demonstranci gromadzą się na pl. 1 Maja (obecnie pl. Jana Pawła II). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 31-08-1982. Demonstracja Solidarności w rocznicę podpisania Porozumień Gdańskich (Sierpniowych), podczas której doszło do starć demonstrantów z oddziałami milicji, ZOMO i wojska. N/z tłum demonstrantów na pl. Czerwonym (obecnie pl. Solidarności). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 31-08-1982. Demonstracja Solidarności w rocznicę podpisania Porozumień Gdańskich (Sierpniowych), podczas której doszło do starć demonstrantów z oddziałami milicji, ZOMO i wojska. N/z tłum demonstrantów na pl. Czerwonym (obecnie pl. Solidarności). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 31-08-1982. Demonstracja Solidarności w rocznicę podpisania Porozumień Gdańskich (Sierpniowych), podczas której doszło do starć demonstrantów z oddziałami milicji, ZOMO i wojska. N/z tłum demonstrantów na pl. Czerwonym (obecnie pl. Solidarności). Fot. NAF Dementi

Wrocław, 13-06-1982, ul. Grabiszyńska kolo zajezdni autobusowej MPK. Próba zorganizowania demonstracji w miesięcznicę wprowadzenia stanu wojennego pod tablicą upamiętniająca strajki sierpniowe 1980, zablokowana przez milicję i ZOMO. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 13-06-1982, ul. Grabiszyńska kolo zajezdni autobusowej MPK. Próba zorganizowania demonstracji w miesięcznicę wprowadzenia stanu wojennego pod tablicą upamiętniająca strajki sierpniowe 1980, zablokowana przez milicję i ZOMO. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 13-06-1982, ul. Grabiszyńska kolo zajezdni autobusowej MPK. Próba zorganizowania demonstracji w miesięcznicę wprowadzenia stanu wojennego pod tablicą upamiętniająca strajki sierpniowe 1980, zablokowana przez milicję i ZOMO. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 13-06-1982, ul. Grabiszyńska kolo zajezdni autobusowej MPK. Próba zorganizowania demonstracji w miesięcznicę wprowadzenia stanu wojennego pod tablicą upamiętniająca strajki sierpniowe 1980, zablokowana przez milicję i ZOMO. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 13-06-1982, ul. Grabiszyńska kolo zajezdni autobusowej MPK. Próba zorganizowania demonstracji w miesięcznicę wprowadzenia stanu wojennego pod tablicą upamiętniająca strajki sierpniowe 1980, zablokowana przez milicję i ZOMO. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 13-06-1982, ul. Grabiszyńska kolo zajezdni autobusowej MPK. Próba zorganizowania demonstracji w miesięcznicę wprowadzenia stanu wojennego pod tablicą upamiętniająca strajki sierpniowe 1980, zablokowana przez milicję i ZOMO. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 13-06-1982, ul. Grabiszyńska kolo zajezdni autobusowej MPK. Próba zorganizowania demonstracji w miesięcznicę wprowadzenia stanu wojennego pod tablicą upamiętniająca strajki sierpniowe 1980, zablokowana przez milicję i ZOMO. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 13-06-1982, kościół św. Klemensa Dworzaka przy al. Pracy. Msza św. w intencji Ojczyzny, w miesięcznicę wprowadzenia stanu wojennego. Mszę odprawia ks. Adam Wiktor, duszpasterz Solidarności. Fot. NAF Dementi

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. N/z Antoni Roszak, drukarz, poeta. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 05-04-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy i przeciw stacjonowaniu Armii Sowieckiej w Polsce. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 30-03-1990, Demonstracja SW i KPN na rzecz uznania przez rząd Mazowieckiego niepodległości Litwy Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-03-1990. Demonstracja SW i Partii Nowej Prawicy pod hasłem: „Precz z sowiecką okupacją” Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-03-1990. Demonstracja SW i Partii Nowej Prawicy pod hasłem: „Precz z sowiecką okupacją” Fot. NAF Dementi

Wrocław, Rynek, plac koło pręgierza, 1990. Demonstracja zorganizowana przez Federację Zielonych, w proteście przeciwko poborowi uczniów do wojska. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Rynek. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Rynek. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Rynek. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Rynek. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Rynek. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Rynek. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991. Rynek. Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991.Rynek.Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. N/z pierwszy z lewej Władysław Frasyniuk, trzeci z lewej Włodzimierz Mękarski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991.Rynek.Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. N/z od lewej Władysław Frasyniuk i Włodzimierz Mękarski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991.Rynek.Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. N/z od lewej Władysław Frasyniuk i Włodzimierz Mękarski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-01-1991.Rynek.Marsz protestacyjny w sprawie uznania niepodległości Litwy zorganizowany przez Komitet Solidarności z Litwa, skład Komitetu: KPN, Partia Wolności, Porozumienie Centrum, Ruch Obywatelski – Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna. N/z w środku Bogdan Zdrojewski, prezydent Wrocławia. Fot. NAF Dementi

Białogóra kz na pierwszym planie Wojciech Jankowski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-07-1988, Rynek, Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój - publiczne palenie książeczek wojskowych w proteście przeciwko więzieniu osób, które odmawiają służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-07-1988, Rynek, Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój - publiczne palenie książeczek wojskowych w proteście przeciwko więzieniu osób, które odmawiają służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-07-1988, Rynek, Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój - publiczne palenie książeczek wojskowych w proteście przeciwko więzieniu osób, które odmawiają służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 29-02-1988, ul. Ofiar Oświęcimskich. Protest Ruchu Wolność i Pokój ws. uwolnienia Sławomira Dutkiewicza skazanego na wiezienie za odmowę służby wojskowej. N/z zatrzymanie protestujących przez milicje. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 29-02-1988, Rynek. Protest Ruchu Wolność i Pokój ws. uwolnienia Sławomira Dutkiewicza skazanego na wiezienie za odmowę służby wojskowej. N/z na pierwszym planie od lewej Wojciech Bafeltowski, Tomasz Wacko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 29-02-1988, ul. Oławska. Protest Ruchu Wolność i Pokój ws. uwolnienia Sławomira Dutkiewicza skazanego na wiezienie za odmowę służby wojskowej. N/z zatrzymanie protestujących przez milicje. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-07-1988, Rynek, Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój - publiczne palenie książeczek wojskowych w proteście przeciwko więzieniu osób, które odmawiają służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-07-1988, Rynek, Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój - publiczne palenie książeczek wojskowych w proteście przeciwko więzieniu osób, które odmawiają służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-07-1988, Rynek, Akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój - publiczne palenie książeczek wojskowych w proteście przeciwko więzieniu osób, które odmawiają służby wojskowej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-12-1987, ul. Powstańców Sląskich. Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki". N/z z lewej: Wacław Giermek Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-12-1987, ul. Powstańców Sląskich. Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki". Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-12-1987, ul. Powstańców Sląskich. Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki". N/z protestuje: Wacław Giermek Fot. NAF Dementi

Wrocław, 22-12-1987, ul. Powstańców Sląskich. Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki". N/z protestuje: Wacław Giermek Fot. NAF Dementi

Wrocław, 19-12-1987, Rynek, dom handlowy "Feniks". Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki".N/z protestuje Przemysław Kopeć. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 19-12-1987, Rynek, dom handlowy "Feniks". Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki".N/z protestuje: Paweł Kacprzak. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 17-12-1987, Rynek, dom handlowy "Feniks". Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki". N/z protestują: Radosław Gawlik i Dominik Dobrowolski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 17-12-1987, Rynek, dom handlowy "Feniks". Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki". N/z protestują: Radosław Gawlik i Dominik Dobrowolski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 17-12-1987, Rynek, dom handlowy "Feniks". Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki". N/z protestują: Radosław Gawlik i Dominik Dobrowolski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 19-12-1987, pl. Solny. Wielodniowa akcja protestacyjna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem: "Uwolnić więźniów politycznych" tzw "kanapki". N/z protestują: Tomasz Wacko i Leszek Machnik. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-05-1987. Pl. Nowy Targ, zatrzymanie przez milicję działaczy Solidarności zmierzających na miejsce zorganizowania niezależnej demonstracji pierwszomajowej

Wrocław, 01-05-1987. Działacze Solidarności: od prawej: Marek Muszyński,Eugeniusz Szumiejko, Józef Pinior, Zbigniew Kopystyński, na drugim planie od prawej Władysław Sidorowicz, Antoni Lenkiewicz zmierzają na miejsce zorganizowania niezależnej demonstracji pierwszomajowej.

Wrocław, 01-05-1987. Działacze Solidarności: od prawej: Eugeniusz Szumiejko, Józef Pinior, Antoni Lenkiewicz (z tyłu, w okularach), Zbigniew Kopystyński zmierzają na miejsce zorganizowania niezależnej demonstracji pierwszomajowej

Wrocław, 01-05-1987. Pl. Nowy Targ, zatrzymanie przez milicję działaczy Solidarności zmierzających na miejsce zorganizowania niezależnej demonstracji pierwszomajowej

Wrocław, 09-04-1987. Plac Solny, protest przeciwko zapowiadanym podwyżkom cen.

Wrocław, 09-04-1987. Plac Solny, protest przeciwko zapowiadanym podwyżkom cen.

Wrocław, 09-04-1987. Plac Solny, protest przeciwko zapowiadanym podwyżkom cen.

Wrocław, 09-04-1987. Plac Solny, protest przeciwko zapowiadanym podwyżkom cen.

Wrocław 13-12-1988. Manifestacja w 7. rocznice wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, zorganizowana przez PPS, SW, RKW NSZZ Solidarność, NZS, Federacja Zielonych. Przed była siedziba Zarządu Regionu przemawia Władysław Frasyniuk