Relacja biograficzna Bożeny Szaynok. W pierwszej kolejności świadek opowiadał historię swojego życia w konwencji swobodnej narracji. Skupiła się ona w szczególności na działalności opozycyjnej, którą prof. Szaynok określa bardziej mianem wspierania opozycji niż faktycznego bycia opozycjonistą. Owo wspieranie zaczęło się od strajków solidarnościowych we Wrocławiu w 1980 r., m.in. dostarczanie pożywienia strajkującym robotnikom. Opowiadała również o karnawale „Solidarności” i o tym jak te wydarzenia uformowały ją (określa się mianem pokolenia solidarnościowego). W czasie stanu wojennego poznała ojca Ludwika Wiśniewskiego, który również wywarł na nią duży wpływ. Wspieranie opozycji przejawiało się przede wszystkim w organizowaniu pomocy dla internowanych, uwięzionych oraz ich rodzin, a także w kolportażu. Następnie zostały pytania, dotyczące m.in. rodziców, powodów i celów zaangażowania opozycyjnego, postrzegania systemu politycznego PRL, stosunku do okrągłego stołu oraz do kariery naukowej.

Nagranie relacji biograficznej Eugeniusza Szabanowskiego. Pierwsza część miała konwencję swobodnej narracji. Świadek rozpoczął ją od wspomnień o swoich przodkach. Jego pradziadek brał udział w wojnie rosyjsko-tureckiej w 1878 r., dziadek walczył pod Verdun w czasie I wojny światowej, a ojciec najpierw w Armii Czerwonej w wojnie zimowej, a później w Wehrmachcie pod Stalingradem. Świadek wychowywał się na Śląsku, skąd pochodziła jego matka. Ojciec przed wojną mieszkał pod Grodnem. Swoją przyszłą żonę poznał w Szczecinie. Szabanowski od lat 70. Był zaangażowany w działalność opozycyjną. W czasie strajków sierpniowych w 1980 r. pracował i strajkował w tyskim browarze (był tam kierowcą). Zakładał tam również MKZ. Główną częścią jego relacji było jednak wspomnienie powołania na ćwiczenia do wojska w lutym 1983 r. Podczas ich trwania wyraził sprzeciw wobec planów wyjścia przez jego oddział z bronią na Wrocław. Dzięki temu akcja została cofnięta, a Szabanowski został karnie przesunięty na kuchnię, gdzie przebywał do końca marca 1983 r., a więc do zakończenia swojego pobytu na ćwiczeniach. Następnie zostały zadane pytania dotycząc m.in. powodów i celów zaangażowania opozycyjnego, ścieżki zawodowej oraz stosunku do okrągłego stołu i transformacji ustrojowej. Świadek przekazał także kopie wpisów z książeczki wojskowej oraz listu, w który wyjaśnia co się wydarzyło podczas jego pobytu na ćwiczeniach wojskowych pod Wrocławiem.