Pokazano 62 rekordów

Opis archiwalny
Relacje historii mówionej i spisane wspomnienia Borecki Kamil
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:

10 rekordów z cyfrowym obiektem Pokaż wyniki z obiektami cyfrowymi

Relacja Czesława Brokosa

Relacja Czesława Brokosa, pracownika zakładów „INSTAL”, uczestnika wydarzeń strajkowych w sierpniu 1980 roku oraz Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, członka Regionalnego Komitetu Strajkowego i przewodniczącego Tymczasowej Komisji Zakładowej. Relacja dotyczy działalności opozycyjnej i wydarzeń sierpnia 1980 roku, strajku w zakładzie pracy, zaangażowania w drukowanie niezależnych wydawnictw, funkcjonowania niezależnej poligrafii we Wrocławiu, działań Służb Bezpieczeństwa wobec działaczy opozycji, rzeczywistości stanu wojennego, konieczności ukrywania się w celu uniknięcia internowania.

Brokos Czesław

Relacja Józef Dziąsko

Józef Dziąsko urodził się 19 III 1949 r. w Bytomiu. Początkowo przyuczał się do zawodu górnika, ale ostatecznie wybrał studia na WSWF we Wrocławiu. Ukończył je w 1973 r. Pozostał na uczelni i zrobił doktorat. Zajmował się prakseologią, teorią walki oraz teorią zespołowych gier sportowych. W latach 1978–1990 współpracował z PZPN w Wydziale Szkolenia, a w latach 1975–1990 w OZPN na Dolnym Śląsku. Współpracował z selekcjonerami Kazimierzem Górskim i Antonim Piechniczkiem. Był jednym z założycieli „Solidarności” na wrocławskim AWF. Internowany w Nysie. Od 1989 r. zarządza prywatnymi biznesami.

Borecki Kamil

Relacja Andrzeja Kiełczewskiego

Relacja Andrzeja Kiełczewskiego, działacz opozycji demokratycznej. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII przy ulicy Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Obsługiwania przez świadka połączeń telefonicznych, pomocy przy druku pisma informacyjnego „Komunikaty” oraz zorganizowania nagłośnienia użytego podczas mszy w strajkującej Zajezdni.

Kiełczewski Andrzej

Relacja Pawła Skrzywanka

Relacja Pawła Skrzywanka, działacza Niezależnego Zrzeszenia Studentów, Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, radnego Rady Miejskiej Wroclawia I kadencji. Relacja dotyczy działaności w Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, Festiwalu Czechosłowackiej Kultury Niezależnej we Wrocławiu w 1989.

Skrzywanek Paweł

Relacja Eugeniusza Szabanowskiego

Nagranie relacji biograficznej Eugeniusza Szabanowskiego. Pierwsza część miała konwencję swobodnej narracji. Świadek rozpoczął ją od wspomnień o swoich przodkach. Jego pradziadek brał udział w wojnie rosyjsko-tureckiej w 1878 r., dziadek walczył pod Verdun w czasie I wojny światowej, a ojciec najpierw w Armii Czerwonej w wojnie zimowej, a później w Wehrmachcie pod Stalingradem. Świadek wychowywał się na Śląsku, skąd pochodziła jego matka. Ojciec przed wojną mieszkał pod Grodnem. Swoją przyszłą żonę poznał w Szczecinie. Szabanowski od lat 70. Był zaangażowany w działalność opozycyjną. W czasie strajków sierpniowych w 1980 r. pracował i strajkował w tyskim browarze (był tam kierowcą). Zakładał tam również MKZ. Główną częścią jego relacji było jednak wspomnienie powołania na ćwiczenia do wojska w lutym 1983 r. Podczas ich trwania wyraził sprzeciw wobec planów wyjścia przez jego oddział z bronią na Wrocław. Dzięki temu akcja została cofnięta, a Szabanowski został karnie przesunięty na kuchnię, gdzie przebywał do końca marca 1983 r., a więc do zakończenia swojego pobytu na ćwiczeniach. Następnie zostały zadane pytania dotycząc m.in. powodów i celów zaangażowania opozycyjnego, ścieżki zawodowej oraz stosunku do okrągłego stołu i transformacji ustrojowej. Świadek przekazał także kopie wpisów z książeczki wojskowej oraz listu, w który wyjaśnia co się wydarzyło podczas jego pobytu na ćwiczeniach wojskowych pod Wrocławiem.

Szabanowski Eugeniusz

Relacja Stanisława Huskowskiego

Relacja Stanisława Huskowskiego, działacza opozycji demokratycznej w PRL, prezydenta Wrocławia w latach 2001-2002. Relacja dotyczy działaności opozcyjnej, strajku we wrocławskiej zajezdni autobusowej MPK nr 7 przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, okoliczności podjęcia decyzji o zabezpieczeniu pieniędzy-środków „Solidarności” w grudniu 1981 roku i logistyki akcji 80 milionów, aresztowania i internowania w stanie wojennym.

Huskowski Stanisław

Relacja Leszka Budrewicza

Relacja Leszka Budrewicza, współpracownika KOR, rzecznika Studenckiego Komitetu Solidarności, działacza struktur podziemnych"Solidarności", współorganizatora ruchu "Wolność i Pokój", dziennikarza i pisarza. Relacja
dotyczy działalności w opozycyji przed 1989 rokiem, Solidarności Polsko-Czechosłowackiej oraz organizacji Festiwalu Kultury Czechosłowackiej.

Budrewicz Leszek

Relacja Jarosława Brody

Relacja Jarosława Brody, działacza opozycji demokratycznej, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS-u, internowanego w stanie wojennym, redaktora prasy podziemnej. Relacja dotyczy przystąpienia do strajku w Zajezdni (26.08.1980) we Wrocławiu i pełnionej na nim roli, przedsierpniowej działalności opozycyjnej, przyjęcia przez Komitet Strajkowy we Wrocławiu 21 Postulatów, wyłonienia wrocławskiego Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, życia codziennego strajkujących, relacji między opozycjonistami a robotnikami, druku podziemnej prasy i roli Solidarności w życiu polityczno-społecznym Polski.

Broda Jarosław

Relacja Bożeny Szaynok

Relacja biograficzna Bożeny Szaynok. W pierwszej kolejności świadek opowiadał historię swojego życia w konwencji swobodnej narracji. Skupiła się ona w szczególności na działalności opozycyjnej, którą prof. Szaynok określa bardziej mianem wspierania opozycji niż faktycznego bycia opozycjonistą. Owo wspieranie zaczęło się od strajków solidarnościowych we Wrocławiu w 1980 r., m.in. dostarczanie pożywienia strajkującym robotnikom. Opowiadała również o karnawale „Solidarności” i o tym jak te wydarzenia uformowały ją (określa się mianem pokolenia solidarnościowego). W czasie stanu wojennego poznała ojca Ludwika Wiśniewskiego, który również wywarł na nią duży wpływ. Wspieranie opozycji przejawiało się przede wszystkim w organizowaniu pomocy dla internowanych, uwięzionych oraz ich rodzin, a także w kolportażu. Następnie zostały pytania, dotyczące m.in. rodziców, powodów i celów zaangażowania opozycyjnego, postrzegania systemu politycznego PRL, stosunku do okrągłego stołu oraz do kariery naukowej.

Szaynok Bożena

Relacja Magdaleny Bajer

Relacja Magdaleny Bajer, dziennikarki, polonistki i publicystki. Relacja dotyczy dzieciństwie w przedwojennym Lwowie, przyjazdu do Wrocławia, ukończenia polonistyki na UWr., odbudowy Uniwersytetu Wrocławskiego, pracy fizycznej profesorów, życia zawodowego związanego ze słowem pisanym ( m.in. w Wydawnictwie Ossolineum, Polskim Radiu we Wrocławiu oraz w Warszawie, w Państowym Instytucie Wydawniczym oraz w redakcji "Polityki"), warunków pracy, wykonywanych zadań, funkcjonowania cenzury, strajku we wrocławskiej Zajezdni (VIII 1980).

Bajer Magdalena

Relacja Aureliusza Marka Pędziwola

Relcja Aureliusza Marka Pędziwola, opozycjonisty w PRL, internowanego w stanie wojennym, niezależnego dziennikarza i publicysty pracującego dla wielu polskich i zagranicznych gazet i rozgłośni radiowych. Relacja dotyczy działaności opozycyjnej, internowania, emigracji do Austrii, organizacji Festiwalu Niezależnej kultury Czechosłowackiej we Wrocławiu oraz Aksamitnej Rewolucji.

Pędziwol Aureliusz Marek

Relacja Ryszarda Mocka

Relacja Ryszarda Mocka, opozycjonisty i górnika kopani KWK Thorez w Wałrzychu, uczestnika strajku w kopalni Thorez, członka Komitetu Założycielskiego „S” KWK Thorez, kolportera prasy drugoobiegowej, założyciela podziemnych drukarni, członka Duszpasterstwa Ludzi Pracy, wielokrotnie areztowanego i represjonowanego. Relacja dotyczy zaangażowania w działność opozycyjną w Wałbrzychu i na Dolnym Śląsku, fali strajków w sierpniu 1980 roku, organizacji drukarni i kolpotrtażu, kontaktów z opozycjonistami z Wrocławia i represjami spowodowanymi zaangażowaniem świadka w działaność opozycyjną.

Mocek Ryszard

Relacja Witolda Sznajdera

Relacja Witolda Sznajdera, uczestnika strajku w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej, oddelegowanego z zakładu Wrocławskich Przedsiębiorstw Robót Inżynieryjnych Budownictwa Przemysłowego numer 2. Relacja dotyczy udziału w strajku w Zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej w dniach 26-31.08.1980 roku, pracy w strajkowej drukarni, życia codziennego podczas strajku, wyjazdów służbowych do Związku Radzieckiego oraz o próby ucieczki do Finlandii.

Sznajder Witold

Relacja Piotra Rakowskiego

Relacja Piotra Rakowskiego, pracownika wrocławskich zakładów Polar, uczestnika strajku w 1980 roku, internowanego w stanie wojennym. Relacja Piotra Rakowskiego dotyczy przeprowadzki na Ziemie Zachodnie, pracy w Polarze, strajku w sierpniu 1980 w Polarze , internowania, działalności w Radzie Osiedla na Kowalach.

Rakowski Piotr

Relacja Henryka Dąbrowskiego

Relacja Henryka Dąbrowskiego, uczestnika strajku Zajezdni w sierpniu 1980 roku. Relacja dotyczy drogi zawodowej, strajku Zajezdni autobusowej nr VII w sierpniu 1980 roku oraz warunków pracy kierowców MPK.

Dąbrowski Henryk

Relacja Zofii Teliga-Martens

Relacja Zofii Teliga-Mertens honorowej obywatelki Dolnego Śląska, dotyczy osadnictwa wojskowego na Wołyniu, zesłania na tereny dzisiejszego Kazachstanu podczas II wojny światowej, powrotu do Polski, studiów rolniczych we Wrocławiu i pracy na uczelni, wyjazdu do Warszawy i pełnienia funkcji p.o. redaktora naczelnego pisma rolniczego, powortu do Wrocławia, zaangażowania w upamiętnianie i sprowadzanie do Polski sybiraków, sfinansowania powrotu kilkunastu rodzin sybirackich do Polski.

Teliga-Martens Zofia

Relacja Zbigniewa Kopystyńskiego

Relacja Zbigniewa Kopystyńskiego, pracownika Elwro, członek MKS podczas strajku w Zajezdni nr VII, członka NSZZ "Solidarność", internowanego w stanie wojennym. Relacja dotyczy życia Zbigniewa Kopystyńśkiego, dzieciństwa, przeprowadzki na ziemie zachodnie, edukacji i pracy zawodowej, udziału w 1978 roku w zjeździe Konfederacji Polskiej Niepodległej, strajku w zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej, internowania i pracy w NSZZ Solidarność.

Kopystyński Zbigniew

Relacja Jacka Kowalskiego

Relacja Jacka Kowalskiego, związanego z wrocławskim Polskim Radiem, z ramienia którego przygotowywał materiał o strajkującej w sierpniu 1980 roku zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, a następnie o sytuacji w całym kraju, internowanego w Nysie w czasie stanu wojennego. Relacja dotyczy początków pracy radiowej w latach 70-tych, funkcjonowania radia w latach 70-tych, pracy dziennikarza Polskiego Radia na strajku w zajezdni, atmosfery w czasie strajku w zajezdni, działalności w radiowej Solidarności,
Karnawału Solidarności w radiu, internowania w stanie wojennym, trudności ze znalezieniem pracy związane z przeszłością w Solidarności, wyjazdu z Polski do Francji w 1983 roku oraz pracy zawodowej na emigracji.

Kowalski Jacek

Relacja Zbigniewa Rząsowskiego

Relacja Zbigniewa Rząsowskiego, pracownika wrocławskiej Zajezdni nr VII oraz MPK Wrocław, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII w sierpniu 1980 roku. Relacja dotyczy służby wojskowej w Wojskach Ochrony Pogranicza, pracy zawodowej związanej z wrocławskim MPK, strajku Zajezdni nr VII, pracy w dzisiejszym MPK i porównania z dawniejszymi warunkami pracy.

Rząsowski Zbigniew

Relacja Krzysztofa Turkowskiego

Relacja Krzysztofa Turkowskiego, opozycjonisty, współpracownika KOR, KSS "KOR" i SKS, współorganizatora strajku we wrocławskiej Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej, członka Zarządu Regionalnego NSZZ „Solidarność”, wiceprezydenta Wrocławia w latach 1990-1994. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu, zaangażowania działaczy KOR, roli ich doświadczenia opozycyjnego, charakteru solidarnościowego strajku z Gdańskiem, wsparcia ze strony ważniejszych hierarchów Kościoła katolickiego, druku prasy podziemnej na terenie Zajezdni nr VII, zjednoczenia środowiska opozycyjnego i zakładowego Wrocławia, początków dolnośląskiej „Solidarności”, tworzenia się jej władz, relacji z władzami wojewódzkimi i tzw. „karnawału Solidarności”.

Turkowski Krzysztof

Relacja Zbigniewa Wojciechowskiego

Relacja Zbigniewa Wojciechowskiego, pracownika Opery Wrocławskiej. Relacja dotyczy eddukacji muzycznej, kariery muzycznej, różnic między dawną, a dzisiejszą sceną muzyczną, koncertu operowego w Zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej.

Wojciechowski Zbigniew

Relacja Zbigniewa Wróblewskiego

Relacja Zbigniewa Wrólewskiego, pracownika wrocławskich zakładów: Fat, Instytucie Niskich Temperatur, WSK Hydral, Zajezdni nr VII i WPB Północ, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu w sierpniu 1980 roku, internowanego w czasie stanu wojennego w Grodkowie. Relacja dotyczy strajku we wrocławskiej Zajezdni autobusowej nr VII, pełnienia funkcji ochroniarza w straży strajkowej.

Wróblewski Zbigniew

Relacja Wiesława Zagórnego

Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.

Zagórny Wiesław

Relacja Bohdana Jetza

Relacja Bohdana Jetza, uczestnika wydarzeń sierpniowych w Zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, internowanego za działaność opozycyjną w stanie wojennym. Relacja dotyczy pracy w MPK i wydarzeń z lat 1979— 1983: strajku w zajezdni, powstania Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, codzienności strajkujących, późniejszej działalności opozycyjnej, aresztowania i internowania, a także pracy zawodowej związanej z transportem.

Jetz Bohdan

Stanisław Huskowski - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Stanisława Huskowskiego. Stanisław Huskowski (urodzony w 1953 r.) – wrocławianin, absolwent fizyki na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytecie Wrocławskim. Działacz społeczny na szczeblu lokalnym i ogólnopolskim. W latach 1977—1982 pracownik naukowy Instytutu Fizyki Politechniki Wrocławskiej. Polityk. Były poseł i senator, wiceprezydent Wrocławia, a w latach 2001—2002 prezydent tegoż miasta. Od lat 70. zaangażowany w działalność opozycji demokratycznej w Polsce Ludowej. W 1981 był delegatem na wojewódzki i krajowy zjazd „Solidarności”. Kiedy wybuchł Stan Wojenny był członkiem prezydium RKS Regionalnego Komitetu Strajkowego we Wrocławiu, a także rzecznikiem prasowym tej organizacji. W 1982 został aresztowany, a następnie internowany. Aktualnie wiceprezes Wrocławskiego Parku Technologicznego, którego był pracownikiem, a także założycielem jako samorządowiec.

Borecki Kamil

Relacja Krzysztofa Bieżuńskiego

Relacja Krzysztofa Bieżuńskiego, działacza opozycji demokratycznej, członka Solidarności Walczącej. Relacja dotyczy przede wszystkim strajku w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej, rozpoczęcia strajku, przebiegu oraz zakończenia, pracy w strajkowej drukarni. Relacja zawiera również wspomnienia dot. strajków i Solidarności z okresu odbywania służby wojskowej oraz pracy w kopalni Borynia w Jastrzębiu-Zdroju.

Bieżuński Krzysztof

Czesław Brokos - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Czesława Brokosa. Czesław Brokos – pracownik działających w latach 80. zakładów „INSTAL” we wrocławskich Swojczycach. Zajmował się produkcją sieci ciepłowniczych w całym regionie dolnośląskim. Uczestnik wydarzeń strajkowych w sierpniu 1980 roku oraz Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”. Organizator podziemnego druku we Wrocławiu. Członek Regionalnego Komitetu Strajkowego i przewodniczący Tymczasowej Komisji Zakładowej. Jego działalność opozycyjna koncentrowała się na organizowaniu związku zawodowego w zakładzie pracy oraz na wyzwaniach drukarza podziemnego.

Borecki Kamil

Julian Golak - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Juliana Golaka. Julian Golak – ur. 14 maja 1957 r. w Nowej Rudzie (woj. dolnośląskie, pow. kłodzki) absolwent Szkoły Poligraficznej. W 1975 r. rozpoczął pracę w Zakładach Graficznych Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu. Pracował jako maszynista typograficzny. W sierpniu 1980 roku jako 23-latek reprezentował swoje miejsce pracy i zawód w wydarzeniach strajkowych w zajezdni autobusowej nr VII. W czasie stanu wojennego doświadczył wykluczenia ze swojego środowiska zawodowego. Samorządowiec, działacz lokalny i społeczny.

Borecki Kamil

Piotr Rakowski - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Piotra Rakowskiego. Piotr Rakowski urodził się 10.01.1942 roku we wsi Żołobko koło Krzemieńca na Wołyniu. W 1945 roku wraz z całą rodziną transportem dotarł do Gorzowa Wielkopolskiego. Jego ojciec, oficer Wojska Polskiego, dostał później przydział do Bogatyni oraz Lubania Śląskiego. W 1968 roku Pan Rakowski mieszkał już w Legnicy, gdzie poślubił swoją żonę. Do Wrocławia państwo Rakowscy przeprowadzili się w 1975. Kupili gospodarstwo rolne na Kowalach. Mają dwoje dzieci. Piotr Rakowski jest aktywnym członkiem Rady Osiedla Kowale. Pracował w zakładach Polaru, gdzie w sierpniu 1980 roku przyłączył się do strajku, przewodnicząc wydziałowi PB-10. Zajmował się m.in. kolportażem materiałów Solidarności, np. znaczków. W stanie wojennym był internowany. Do dziś udziela się w życiu społeczności lokalnej.

Borecki Kamil

Krzysztof Bieżuński - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Krzysztofa Bieżuńskiego. Krzysztof Bieżuński, (ur. w 1960 roku), w 1980 roku pracował w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej jako mechanik. Gdy rozpoczęły się strajki, wziął w nich czynny udział. Był jednym z organizatorów (technicznych) drukarni strajkowej. Po zakończeniu strajków dalej, aż do końca PRL-u, zajmował się drukiem prasy opozycyjnej, a po 1989 drukował materiały wyborcze dla Kornela Morawieckiego podczas wyborów prezydenckich. Był członkiem Solidarności Walczącej. Podczas odbywania rocznej pracy w kopalni Borynia (w ramach służby wojskowej) zapisał się również do Solidarności.

Borecki Kamil

Bohdan Jetz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Bohdana Jetza. Bohdan Jetz (ur. 1954 we Wrocławiu) – przedsiębiorca transportowy. Bezpośredni uczestnik wydarzeń strajkowych z sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Obserwował od najmłodszych lat działalność ojca i starszego brata Tomasza Surowca w branży transportowej. Ojciec prowadził przedsiębiorstwo przewozowe w latach 50. w Łodzi –
dorożkarskie, a następnie cała rodzina przeprowadziła się do Wrocławia. Absolwent Lotniczych Zakładów Naukowych i studium kulturalno–oświatowego. Służył w Bazie Lotnictwa Morskiego w Siemirowicach. Pracował na kolei. Od 1979 roku pracownik wrocławskiego MPK, a następnie od 1983 w przedsiębiorstwie taksówkowym. Pomiędzy tymi wydarzeniami uczestniczył w strajku 7. zajezdni autobusowej. Więziony i internowany za działalność opozycyjną.

Borecki Kamil

Jacek Kowalski - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Jacka Kowalskiego. Jacek Kowalski (ur. w Jeleniej Górze) – absolwent pedagogiki kulturalno-oświatowej na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie zaangażował się w działalność radia studenckiego. W Jeleniej Górze odbywał zasadniczą służbę wojskową. Związany z wrocławskim Polskim Radiem, z ramienia którego przygotowywał materiał o strajkującej w sierpniu 1980 roku zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, a następnie o sytuacji w całym kraju. Został przewodniczącym radiowej Solidarności. Internowany w Nysie w czasie stanu wojennego. Dotknęło go wykluczenie zawodowe w związku z działalnością opozycyjną i w 1983 roku zdecydował się wraz z żoną na wyjazd do Francji.

Borecki Kamil

Jerzy Pieńkowski - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Józefa Pieńkowskiego. Józef Pieńkowski, od od kwietnia 1980 r. do emerytury we wrocławskim MPK (zajezdnie przy ul. Grabiszyńskiej i Obornickiej), gdzie pracował jako kierowca autobusu. Uczestniczył w strajku Zajezdni nr VII w sierpniu 1980 r. Pomagał wówczas w ochronie (patrolowaniu) ogrodzenia zakładu. Podczas strajku wstąpił do Solidarności.

Borecki Kamil

Zbigniew Kopystyński - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Zbigniewa Kopystyńskiego. Zbigniew Kopystyński urodził się w Kluwińcach. W 1945 roku musiał opuścić miejscowość i przeniósł się na ziemie zachodnie. Studiował na Politechnice Wrocławskiej. Po studiach pracował m.in. w Hutmenie, Elwro. W 1980 roku brał udział w strajku w zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Później w stanie wojennym był internowany w Nysie. Po wyborach w 1989 roku pracował na etacie NSZZ Solidarność.

Borecki Kamil