Relacje historii mówionej i spisane wspomnienia
Wrocław (woj. dolnośląskie)
Jednostka archiwalna
stan wojenny w Polsce (1981-1983)
Image Zaawansowane opcje wyszukiwania
Autorka opisuje życie swojej rodziny pod okupacją niemiecką, wysiedlenie z rodzinnej miejscowości i powrót do domu po wojnie, wspomina zachowanie żołnierzy radzieckich, represje władz komunistycznych jakim została poddana rodzina za odmowę oddania ziemi do PGR, wydarzenia Poznańskiego Czerwca, swoje dorosłe życie we Wrocławiu i wydarzenia stanu wojennego. Zakres chronologiczny: 30.X.1935-1988 Miejsce wydarzeń: Wilkowyja (woj. wielkopolskie, pow. Gniezno), Wyszyna (woj. wielkopolskie, pow. turecki), Szymany (woj. warmińsko-mazurskie, pow. szczycieński), Poznań, Wrocław, Gniezno (woj. wielkopolskie)
Pogrzeb Kazimierza Michalczyka (zm. 2.09.1982). Na zdjęciu: kondukt żałobny na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu, 7.09.1982. Kazimierz Michalczyk zmarł w wyniku ran postrzałowych odniesionych podczas pacyfikacji przez ZOMO demonstracji, która odbyła się we Wrocławiu dn. 31.08.1982.
Autobiografia Zbigniewa Pohla. Autor na początku przedstawia po krótce losy swojej rodziny, aż do II wojny światowej i napaści ZSRR na Polskę. Następnie wspomina o wywiezieniu i pobycie na Syberii oraz aresztowaniu swojego ojca i zesłania go do łagru. W dalszej części opowiada o swojej edukacji oraz o pracy dydaktycznej na Politechnice Wrocławskiej. Przedstawia także swój stosunek do obecnej władzy, opisuje swoją działalność w opozycji oraz represje jakie go z tego powodu spotkały. Zakres chronologiczny: 1897-1990 Miejsce wydarzeń: Nowogródek (Białoruś), Wrocław, Gniezno
Wspomnienia Marka Petrusewicza z okresu wprowadzenia stanu wojennego (13 X 1981). Opisuje w nich moment pacyfikacji budynku zarządu regionu dolnośląskiej Solidarności przy ulicy Mazowieckiej. Opowiada o brutalności zomowców i milicjantów podczas tych działań.
Rękopis Jerzego Malinowskiego zawierający jego wspomnienia z lat 1980-1990, w których skupia się głównie na opisywaniu działalności opozycyjnej we Wrocławiu. Jako pracownik FMB "Bumar Fadroma" szczegółowo opowiada o sukcesach jakie odnosili (wybór dyrektora przez członków Solidarności zaakceptowany przez władze ludową) jak i porażkach (rozbicie strajku, zwolnienie kadry). Następnie opisuje wprowadzenie stanu wojennego i internowanie. Szczegółowo opisuje działania UB i milicji w tym procederze. Ze wspomnień dowiadujemy się w jaki sposób internowani radzili sobie w zamknięciu, jakie były nastroje wewnątrz "internatów". Wspomina o wadze wydarzenia jakim było powstanie Duszpasterstwa Ludzi Pracy we Wrocławiu. Opisuje starcia uliczne demonstrantów z ZOMO podczas najsłynniejszych wrocławskich manifestacji. Na koniec opisuje wydarzenia roku 1989 i jego konsekwencje, a także swoje nadzieje na przyszłość. Tekst jest opatrzony wieloma zdjęciami, kserami dokumentów, sprawozdaniami i kopiami czasopism.
Życiorys Zenona Wysłoucha, zatytułowany "Moja przygoda z techniką", w którym opisuje swoje studia, oraz pracę jako inżynier-konstruktor maszyn budowlanych i drogowych. Opisuje szczegółowo projekty realizowane przez zakłady pracy, w których pracował, między innymi w Pafawagu i Fadromie. Zagłębia się w szczegóły inwestycji, przy których pracował. Z relacji możemy dowiedzieć się jak wyglądały metody działania, konstrukcji jego projektów. Dowiadujemy się także sporo o zyciu codziennym w PRL, stosunkach na linii państwo-obywatele. Zakres chronologiczny 1948-1994