Zarządzenie wojewody wrocławskiego Janusza Owczarka z dn. 31.08.1982 r. w sprawie ograniczenia swobody poruszania się na obszarze miasta Wrocławia.

Wspomnienia Wandy i Kazimierza Czaplińskich dot. budowania przez nich jednego z pierwszych, powojennych domów jednorodzinnych we Wrocławiu w 1957 r., pracy zawodowej, pochodzenia i losów przedwojennych obojga, zaangażowania w życie organizacji katolickich oraz współpracy z instytucjami pozarządowymi z Polski i Niemiec na rzecz pojednania tych narodów. Zakres chronologiczny: 1939 - 2007. Miejsca wydarzeń: Wrocław, Gdańsk.

Emilia i Kazimierz Grabowsy (jako narzeczeni) przyszli rodzice Bożeny - darczyńcy, Wiedeń 1915.

Życiorys Zenona Wysłoucha, zatytułowany "Moja przygoda z techniką", w którym opisuje swoje studia, oraz pracę jako inżynier-konstruktor maszyn budowlanych i drogowych. Opisuje szczegółowo projekty realizowane przez zakłady pracy, w których pracował, między innymi w Pafawagu i Fadromie. Zagłębia się w szczegóły inwestycji, przy których pracował. Z relacji możemy dowiedzieć się jak wyglądały metody działania, konstrukcji jego projektów. Dowiadujemy się także sporo o zyciu codziennym w PRL, stosunkach na linii państwo-obywatele. Zakres chronologiczny 1948-1994

Teofil Niedziewicz (pierwszy z prawej) i jego żona Kazimiera (druga z lewej) w towarzystwie znajomych na ganku wynajętego domu w Delatynie, II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

Teofil Niedziewicz (pierwszy z prawej) i jego żona Kazimiera (z lewej) w towarzystwie znajomego, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera (pierwsi z lewej) z synem Jerzym (malec w czapce) w towarzystwie znajomych, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera z synem Jerzym, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

Portret Józefa Grabowskiego ur. ok. 1860 r.; dziadek Bożeny Pawłowskiej - darczyńcy, ok. 1910-1925.

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

Wspomnienia Ksawerego Jaroszuka. W rękopisie odnajdziemy informacje o jego wczesnym dzieciństwie pod zaborami. Opisuje jak wyglądała edukacja młodzieży przed I wojną światową. Opowiada o prześladowaniach religijnych jakie dotykały unitów w carskiej Rosji. Wspomina o wojnie polsko-bolszewickiej oraz o swojej własnej służbie w 22 pułku piechoty, za sprawą której uczestniczył w wydarzeniach puczu majowego, w którym brał udział po stronie Marszałka. Po wydarzeniach majowych wstapił do policji i tak żył aż do wybuchu wojny. W drugiej części wspomnień opisuje swą niedolę podczas kampanii wrześniowej, a następnie opowiada jak wyglądała reszta wojny z jego perspektywy. Na koniec umieszcza swoje przemyślenia odnośnie stanu wiedzy historycznej, a przekłamań jakie nastepowały po wojnie w tej dziedzinie. Opisuje także jak działała służba zdrowia, opowiada jakie były warunki pracy w II RP, oraz jakie było prawo karne Polski dwudziestolecia międzywojennego.

  Fotografia pozowana Władysława Mitrasa.

Jerzy Niedziewicz (z prawej) z kolegą, Delatyn 1938-1939 r. Ojciec Jerzego, Teofil Niedziewic, pracował przed wojna w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

Jerzy Niedziewicz (ur. 1937, syn Teofila Niedziewicza) z psem, Delatyn 1938-39.

Jan Góralski w swoich wspomnieniach opisuje pierwszy rok w powojennym Wrocławiu, począwszy od 6 maja 1945, a skończywszy na 9 maja 1946 roku. Odnosi się do wcześniejszych wydarzeń związanych z oblężeniem Wrocławia. Skupia się przede wszystkim na opisie tworzenia się: władz miasta, administracji (sądownictwo, opieka medyczna), instytucji: naukowych, kulturalnych, religijnych, społecznych oraz politycznych; komunikacji (poczta, komunikacja miejska, kolej), a także przemysłu. Dokładnie opisuje zniszczenia wojenne oraz zmagania i trudności związane z ich usuwaniem. Wspomina o życiu codziennym mieszkańców. Praca ma układ tematyczny. Autor wielokrotnie przytacza wspomnienia innych pionierów i dawnych mieszkańców Wrocławia. Opatrzył ją przypisami, w których powołuje się na liczne opracowania (publikacje naukowe i popularnonaukowe, gazety). Na końcu pracy znajduje się Kalendarium ważniejszych wydarzeń roku, oraz bibliografia. Zakres chronologiczny: 6 maj 1945 - 9 maj 1946 Miejsca wydarzeń: Wrocław

Jan Góralski w swoich wspomnieniach opisuje (częściowo w formie wywiadu) losy czterech weteranów (w tym własne). Dzięki relacjom możemy poznać wiele szczegółów dotyczących okresu 20-lecia międzywojennego: życia codziennego, gospodarki, wojska.Weterani dzielą się swoimi przeżyciami z okresu II wojny światowej. W dalszej części przedstawione są ich losy w powojennym Wrocławiu, aż do czasów współczesnych. Autor opowiada także szerzej o życiu codziennym mieszkańców, o rozwoju przemysłu, przedstawia sytuację polityczną i gospodarczą w kraju i ich skutki dla stolicy Dolnego Śląska oraz przytacza kilkakrotnie szczegółowe opisy i historie niektórych wrocławskich budynków. Na uwagę zasługują również opis: podróży pociągiem repatriacyjnym (wspomnienia jednego z weteranów), wysiedlenia Niemców, przygotowań do otwarcia: Wystawy Ziem Odzyskanych, Ogrodu Zoologicznego oraz Światowego Kongresu Intelektualistów, epidemi ospy (1963), wizyt Janna Pawła II we Wrocławiu (1978 i 1997), stanu wojennego we Wrocławiu (1981-1982), Powodzi Tysiąclecia (1997), oraz wycofanie się wojsk (pocz.lat 90 XX w.) We wspomnieniach możemy znaleźć teksty kilku piosenek ułańskich. Praca ma układ tematyczno-chronologiczny. Autor opatrzył ją przypisami, a także ustępami wspomnień innych osób. Zakres chronologiczny: 1904 -1999 Miejsca wydarzeń: Wrocław, Gródek Jagielloński (Kresy, Lwów, Pomorze, Hrubieszowo, województwo poznańskie, Rybno (pogranicze Prus Wschodnich), Nowe Miasto, Rajcza (k. Żywca)

Jan Jerzy Głowacki we wspomnieniach opisuje losy swojej rodziny oraz własne. Na początku wspomina swoje dzieciństwo, a także wydarzenia związane z jego rodzinnym gospodarstwem - Kolonia Przybysz. Głównie skupia się na życiu codziennym. Wielokrotnie wspomina o swoich przeżyciach związanych z okupacja niemiecką. Opowiada o relacjach Polaków z Niemcami, Rosjanami, Ukraińcami, Żydami oraz Łużyczanami i Czechami. Opisuje również szczegółowo swój pobyt w wojsku i udział w walkach zbrojnych podczas II wojny świaotwej, studia prawnicze, a także pracę. Ukazuje przy tym wszystkie absurdy PRL. Ostatni fragment dotyczy przejścia na emeryturę oraz życia w III Rzeczpospolitej. Praca ma układ tematyczny, a nie chronologiczny, jak określa autor na samym wstępie. Na końcu znajduje się krótki fragment poświęcony najbliższym członkom rodziny, życiorys, spis treści, orazZestaw Zdjęć Rodzinnych. Zakres chronologiczny: 1925 -2005 Miejsca wydarzeń: Wołczyna (gm.Sobibór, pow.Kluczbork, woj.opolskie), Włodawa (pow.włodawski, woj.lubelskie), Lublin, Wrocław

Rodzeństwo. Na zdjęciu: Bożena Grabowska (ur. 1925 r.) z trzema braćmi oraz znajomym Blegiem o imieniu Firmin de Schriwer (pierwszy z lewej) na schodach rodzinnego domu przu ul. Felińskiego 20 w Warszawie, 1938.

Maria Kliber na spacerze ze swoimi dziećmi (od lewej: Urszula, Włodzimierz, Jerzy) na Wrocławskim Rynku.

Zezwolenie na zajęcie mieszkania wydane na nazwisko Teofil Krych przez Komendę Milicji Polskiej Komisariat IX, Poznań 9.02.1945.

Zawiadomienie dot. przydziału tekstylnego wysłane do sędziego Teofila Krycha przez kierownika Oddziału Zaopatrzenia i Kwaterunku Ministerstwa Sprawiedliwości, Warszawa 15.12.1946.

Starsza kobieta (Józefa Niedziewicz z d. Pstrąg) na tle zieleni, Lwów lata 20. XX w. Żona Tomasza i babcia Bogdana Niedziewicza - darczyńcy.

Teofil Niedziewicz ur. 1908., kamieniarz, Lwów 1928.

Łyczakowska ferajna, Lwów 1928-1935. Młodzi mężczyźni, mieszkańcy Łyczakowa - dzielnicy Lwowa, w plenerze; Teofil Niedziewicz, drugi rząd, pierwszy z prawej.

Babcia z wnuczką. Na zdjęciu: Bożena Grabowska (ur. 1925) ze swoją babcią Michaliną Grabowską (z d. Mielnik), Warszawa marzec 1939.

Umowa dot. wypożyczenia pianina przez Konzess. Schlesisenes Pfand- u. Lombardhaus Paweł Halfmann, Wałbrzych 3.06.1954. Dokument znaleziony w pianienie stojącym w domu darczyńcy.

Maria Kliber z siostrą Wandą podczas spaceru po Wrocławiu z dziećmi (od lewej: Urszula, Włodzimierz, Jerzy Klibertowie).  W tle budynek Powszechnego Domu Towarowego (obecnie Dom Handlowy Renoma).

Autor rozpoczyna swoją opowieść od przytoczenia wspomnień dziadków. Przedstawia pokrótce historię swojej rodzinnej wsi Huciska Nienadowskiego od początku XX w. do zakończenia II wojny światowej. Opisuje swoje dzieciństwo i młodość (edukację i pracę w PGR). Następnie wspomina swój pobyt w Nienadowej gdzie kontynuował edukację w szkole rolniczej, a później w Przemyślu w Zespole Szkół Budowlanych. Opisuje swój pobyt we Wrocławiu (praca, rozwijanie pasji muzycznych). Przedstawia realia służby w wojsku. Później wspomina swoje dalsze losy (praca w Lubaniu Śląskim i we Wrocławiu, ślub, studia, wyjazd do Budapesztu, wieloletnia praca we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Ogólnego). Dzięki wspomnieniom autora, możemy poznać wiele cennych informacji na temat budownictwa w PRL. Autor dokładnie opisuje swoją działalność w Polskim Towarzystwie Miłośników Astronomii i Wrocławskim Towarzystwie Obserwatorów Nieba. W ostatnim rozdziale wspomina o zasłużonych ludziach dla Wrocławia, pochodzących z Huciska Nienadowskiego. Jako dodatek załącza krótką biografię Kazimierza Iwanowskiego. Zakres chronologiczny: 1913-1993 Miejsca wydarzeń: Hucisko Niewiadomskie (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Nienadowa (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Przemyśl (woj. podkarpackie), Wrocław, Strachowice (woj. dolnośląskie), Lubań Śląski (woj. dolnośląskie), Wąsocz Grajewski (woj. podlaskie), Budapeszt (Węgry), Grodziec (pow. złotoryjski, woj. dolnośląskie), Szklarska Poręba (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie)

Fotografia pozowana rodziny Kliber w Parku Stanisława Staszica wykonana z okazji I Komunii Świętej Jerzego. Siedzący na ławce (od lewej) Jerzy, Włodzimierz, Urszula, babcia Szymczak, kuzynka Róża. Stojący za ławką Maria i Józef Kliber.

Decyzja dot. zmiany miejsca pobytu w okresie stanu wojennego wydana na nazwisko Magdalena Boromiec żona darczyńcy przez Urząd Miejski w Wałbrzychu, Wałbrzych 11.01.1982.

Autorka opowiada o swoich wspomnieniach związanych z wyjazdem rodziny na Ziemie Zachodnie, bardzo dokładnie przedstawia realia powojennego życia codziennego (wyrób ubrań, zdobywanie pożywienia, dbanie o higienę, domowe sposoby leczenia, sposób spędzania wolnego czasu). Wspomina zjawiska występujące tuż po wojnie (szaber, analfabetyzm). Przedstawia dokładnie losy poszczególnych członków rodziny. Szczegółowo opisuje swoją edukację: najpierw w szkole podstawowej w Strzegomiu, później w Liceum Legnicy, a następnie studia w Wojewódzkim Ośrodku Szkolenia Pedagogicznego w Wałbrzychu. Wspomina również o pracy w świetlicy w szkole podstawowej w Strzegomiu. Zakres chronologiczny: 1943-1992 Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Legnica (woj. dolnośląskie), Strzegom (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie)

Autor w swoich wspomnieniach przedstawia losy swoje i swojej rodziny. Opisuje pobyt we wsi Zöfing w Austrii na robotach przymusowych. Skupia się na przedstawieniu życia codziennego oraz relacji jakie łączyły Polaków z Niemcami i Austriakami. Na uwagę zasługuje tutaj opis Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Opisuje wejście wojsk radzieckich na teren wsi, następnie dokładnie opowiada jak wyglądała jego podróż na Ziemie Zachodnie (warunki w pociągu, wygląd wsi po przejściu przez nie wojsk radzieckich). Opowiada o poważnym wypadku, któremu uległ jako młody chłopak. Następnie opisuje swoje dalsze losy: pracę w fabryce ,,PREMOS", edukację, działalność w związkach zawodowych, rozwijanie zainteresowań sportowych i turystycznych, życie osobiste. Na końcu autor wspomina o swojej pasji, jakim jest zbieranie pocztówek. Opisuje swoją działalność kulturową w RSTK. Zamieszcza również listę wystaw, które organizował. Zakres chronologiczny: 1939-2007 Miejsca wydarzeń: Frysztak (woj. podkarpackie), Zöfing (Austria), Wiedeń (Austria), Baumgarten (Austria), Judenau (Austria), Warszawa (woj. mazowieckie), Kutno (woj. łódzkie), Trzebnica (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie)

Rodzeństwo. Na zdjęciu: Bożena Grabowska (ur. 1925), druga z lewej, z trzema braćmi, Poznań 1927.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Wspomnienia Stanisława i Katarzyny Duchaczek spisane przez ich córkę - Czesławę Kucharczyk. Relacja spisana jest z perspektywy obojga rodziców, podzielona na rodziały tematyczne: wojny/bitwy, organizacja zycia tuż po wojnie, inne - więzienie we Lwowie, migracje powojenne, społeczeństwo-tradycje-zwyczaje-religia, rola kościoła w zakresie integracji społecznej oraz pojednania międzynarodowego, "Solidarność" i ruchy opozycyjne, przeciwstawianie się represjom komunistycznym. Zakres chronologiczny: 1945-1994

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz na Górnym Łyczakowie, Lwów I poł. lat 30. XX w. w tle panorama Lwowa.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz na Górnym Łyczakowie, Lwów I poł. lat 30. XX w. w tle panorama Lwowa.

wspomnienia Stanisławy Siekańskiej, kierowniczki Szkoły Podstawowej w Zwróconej w latach 1945-1969; do maszynopisu wklejone fotografie: na k. 2 budynek Szkoły Podstawowej w Zwróconej (zob. F-1605) oraz fotografie paszportowe S. Siekańskiej i jej męża, Krystyna Siekańskiego; na k. 9 uroczystości XX-lecia Szkoły Podstawowej w Zwróconej (zob. F-1606); na k. 10 nauczycielki ze Szkoły Podstawowej w Zwróconej (zob. F-1607); na k. 12 uczniowie Szkoły Podstawowej w Zwróconej (zob. F-1608)

Pozowane zdjęcie panieńskie Marii Kliber wśród drzew narzeczona Józefa Klibera z którym przyjechała z Kalisza do Wrocławia po wojnie.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn (z lewej) i Teofil Niedziewicz (w środku) oraz N.N., na Górnym Łyczakowie, Lwów I poł. lat 30. XX w. w tle panorama Lwowa.

Wspomnienia Hanny Wodzickiej z ostatnich wakacji w przedwojennej Polsce oraz z lat II Wojny Światowej, w czasie której autorka wraz z siostrą pracowała w warszawskiej fabryce Monopolu Tytoniowego, była więziona w obozie Altvorwerk (podobóz obozu koncentracyjnego Stutthof) i wykorzystywana przez Niemców do prac fortyfikacyjnych; autorka opisuje życie rodzinne wśród najbliższych (wyjazd do Monasterzysk), wspomina też wyjazd na kolonie do Rabki i stosunki na nim panujące; z czasów wojny autorka opisuje pomoc, jaką jej rodzina udzielała członkom Kedywu Armii Krajowej, organizację szpitala polowego w fabryce oraz sposoby dywersji i wykradania papierosów na potrzeby AK przez nią i jej siostrę; czas Powstania Warszawskiego wspomina z lokalnej perspektywy (wydarzenia w fabryce, losy dyrektora itp.); z pobytu w obozie Altvorwerk wspomina, oprócz własnych przeżyć dotyczących warunków bytowych, obserwacje z sąsiadującego "przez płot" obozu koncentracyjnego; opisuje ucieczkę z obozu wraz z siostrą, ukrywanie się i pomoc, jaką udzieliły jej przypadkowe osoby, także Niemcy. Zakres chronologiczny: 1939-1945 Miejsca wydarzeń: Warszawa (woj. mazowieckie), Rabka (woj. małopolskie), Monastiriska (Monasterzyska, daw. woj. tarnopolskie, Ukraina), Zielonka (pow. Wołomin, woj. mazowieckie), Sztutowo (obóz koncentracyjny Stutthof, woj. pomorskie), Stary Folwark (pow. Grudziądz, woj. kujawsko-pomorskie), Grudziądz (woj. kujawsko-pomorskie), Łódź (woj. łódzkie), Poronin (pow. tatrzański, woj. małopolskie)

Urszula obecnie Miecznikowska i Józef Kliber podczas zabawy w Parku Szczytnickim.

Urszula obecnie Miecznikowska i Józef Kliber stojący pod kamienicą przy ul. L. Rydygiera.

Zaświadczenia dot. wydania łóżka dla Lucjana Borkowskiego wystawione przez Zarząd Miejski w Miedzylesiu, Międzylesie 5.02.1946.

Pozowane zdjęcie ślubne Marii i Józefa Kliber uroczystość zaślubin odbyła się w kościele św. Bonifacego we Wrocławiu.