Relacja biograficzna Marii Kuś. Relacja dotyczy dzieciństwa na pograniczu polsko-niemieckim, II wojny światowej, konieczności dostarczania Niemcom dostaw żywności, wkroczenia do wsi Armii Czerwonej, ukończenia polskiego gimanzjum po wojnie i nauki w Liceum Administracyjno-Handlowym w Rybniku, pracy na stanowisku księgowej, uruchomienia Kopalnii Węgla Kamiennego „Borynia”, strajków w „Boryni” w latach 1980 - 81 oraz pobicia proboszcza Szerokiej - księdza Antoniego Łatko w 1991 roku.

Relacja Elżbiety Bock-Łuczyńskiej pracownika Miejskiego Ośrodka Kultury w Głogowie, dotyczy dzieciństwa, życia studenckiego, przemian społecznych jakie nastąpiły w związku z obaleniem komunizmu w Polsce.

Relacja biograficzna profesora Mieczysława Inglota, historyka literatury, profesora zwyczajnego nauk humanistycznych, specjalizującego się w historii literatury polskiej okresu romantyzmu. Relacja dotyczy historii życia profesora, dzieciństwa spędzonego we Lwowie oraz w Albigowej, lat wojennych, powojennego okresu spędzonego w Krakowie, a następnie we Wrocławiu, edukacji, działaności dziennikarskiej, zatrudnienia w Instytucie Filologii Polskiej po skończonych studiach, środowiska literackiego lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, działaności Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, opozycji solidarnościowej na Uniwersytecie Wrocławskim, historii zwrócenia Synagogi pod Białym Bocianem gminie żydowskiej, relacji między profesorami na Wydziale Polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja Stanisławy Brendy dotyczy przybycia na Ziemie Północne, życia codziennego po wojnie na Mazurach, życia codziennego i religijnego w okresie PRL, okupacji w Zieluniu.

Relacja Cecylii Biegańskiej, pracownika Politechniki Wrocławskiej, opozycjonistki, członkini komisji zakładowej NSZZ Solidarność na Politechnice Wrocławskiej, członka Duszpasterstwa Ludzi Pracy.
Relacja dotyczy działalności w Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy jezuickiej parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu, postaw członków Duszpasterstwa, a także wrocławskich księży, niemieckiej pomocy materialnej dla wrocławian, działaności opozycyjnej, strajku sierpnia '80, zakładanie związków zawodowych na Politechnice Wrocławskiej, pacyfikacji strajku na Politechnice Wrocławskiej, „karnawału Solidarności”, papieskiej pielgrzymki w 1987 roku oraz wizyty Jana Pawła II na grobie ks. Popiełuszki. W relacji pojawiają się też wątki z okresu okupacji niemieckiej i działalności w ruchu oporu.

Dwuczęściowa relacja profesora Andrzeja Wiszniewskiego, profesora nauk technicznych, działacza opozycji, internowanego w Nysie, rektora Politechniki Wrocławskiej w latach 1990-1996 oraz ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Pierwsza relacja dotyczy krajobrazu powojennego Wrocławia, studiów na wrocławskiej Politechnice i dalszej kariery na tej uczelni, funkcjonowania szkoły wyższej i studentów w ówczesnych realiach politycznych, wydarzeń z marca 1968 roku i studenckiej akcji podczas pochodu 1 maja, powstania Solidarności i wydarzeń na uczelni w tym czasie, strajku okupacyjnego na Politechnice, po wprowadzeniu stanu wojennego, internowania w Nysie i prób zwerbowania działaczy Solidarności do współpracy przez Służbę Bezpieczeństwa, procesu członków komitetu strajkowego Politechniki, zatrzymań i przesłuchań ze względu na działalność opozycyjną, pełnienia funkcji rektora Politechniki, a następnie ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Druga relacja dotyczy wydarzeń z historii Wrocławia: roku 1956 oraz 1968 na Politechnice Wrocławskiej, strajku na Politechnice w 1981 roku, pełnienia funkcji rektora podczas przemian ustrojowych w Polsce. Na zakończenie, świadek odpowiedział na pytania przygotowanych w ramach kwestionariusza, większość z nich dotyczyła Wrocławia lat powojennych.

Relacja Genowefy Urbanowicz, dotyczy narodzin na Wileńszczyźnie, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne, edukacji i poznania męża w Rudgierzowicach, przeprowadzki do Gdyni, pracy w elektrowozowni, pracy w rzeźni, a także kursu trychinoskopistki i pracy w laboratorium.

Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja Józefa Palczyńskiego dotyczy życia w przedwojennym Obertynie, II wojny światowej na Kresach, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia, społeczności osób przesiedlownych z Obertyna.

Relacja Zygmunta Łaskarzewskiego, urodzonego na Wołyniu, pracownika fabryki wodomierzy, PKS oraz MPK, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej. Relacja dotyczy bombardowań niemieckich i wjazdu wojsk rosyjskich na Wołyń, przymusowowego skierowania do wojska rosyjskiego, ucieczki z bazy w Czelabińsku, ukrywania się przed pogromami ze strony Ukraińców, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, pierwszych wrażeń po przybyciu do zrujnowanego po wojnie Wrocławia, prac zawodowych, strajku we wrocławskiej zajezdni, wezwania na komendę MO po strajku oraz reakcji Wrocławian na strajk.

Relacja Stanisława Murawskiego, doytczy studiów na Akademii Ekonomicznej, realiów studenckiego życia w okresie PRL, duszpasterstwa akademickiego "Czwórka", łączenia pracy zawodowej z życiem akademickim oraz strajków w sierpniu 1980 r.

Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.

Relacja Pelagii Rumińskiej dotyczy życia w przedwojennej Częstochowie, świadek opisuje atmosferę międzywojennego miasta, a także gwiazdy polskiego kina tamtego okresu. W dalszej części relacji świadek mówi o pracy zawodowej po wojnie oraz odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Legitymacja osobista nr 95/G wydana na nazwisko Kazimierz Grabowski, major w stanie spoczynku, przez PKU Powiatowa Komenda Uzupełnień Warszawa-Miasto III, lata 30. XX w.

Relacja biograficzna Ludwika Leszka Wardzichowskiego, podpułkownika i pierwszego powojennego dyrektora Szpitala Specjalistycznego nr 2 w Bytomiu, dotyczy nauki w Korpusie Kadetów i Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu w okresie międzywojennym. Drugą część narracji stanowi opowieść o udziale w 18 Dywizji Piechoty i 18 Pułku Artylerii oraz walce na froncie podczas II wojny światowej. Kolejna część narracji dotyczy powojennej działalności w Spółce Brackiej, odbudowy śląskich szpitali, pracy na stanowisku dyrektora szpitala w Bytomiu oraz tworzenia Akademii Medycznej.

Legitymacja osobista nr 125/G wydana na nazwisko Emilia Grabowska, żona oficera WP przez PKU Powiatowa Komenda Uzupełnień Warszawa-Miasto III, 12.08.1933.

Relacja Krzysztofa Żurakowskiego, członka NSZZ "Solidarność", elektryka scenicznego w Państwowej Operze we Wrocławiu, pracownika Elektrociepłowni Wrocław oraz miejskich Zakładach Energetycznych. Relacja dotyczy turystyki w czasach PRL, edukacji, pracy zawodowej, służby wojskowej, podróży na Kresy, przygotowań do wypraw górskich i spływów kajakowych, pracy zawodowej i statystowania w filmach fabularnych, działalności w Solidarności, poważnego wypadku przy pracy oraz powodzi w 1997 roku.

Relacja Jacka Średnickiego, absolwenta Akademii Muzycznej we Wrocławiu, dotyczy edukacji, życia studenckiego, strajków 1980 r. oraz stanu wojennego.

Relacja Jana Waszkiewicza, profesora, współpracownika Komitetu Obrony Robotników oraz KSS "KOR", redaktora "Biuletynu Dolnośląskiego", członka rady programowej Towarzystwa Kursów Naukowych, doradcy strajkowego w Zajezdni MPK nr 7 podczas strajku w 1980 roku, członka prezydium zarządu Regionu Dolny Śląsk i Komisji Krajowej związku, działacza niezależnej Rady Edukacji Narodowej, pierwszego marszałka województwa dolnośląskiego w latach 1998-2001. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII podczas Sierpnia 1980 roku, działalności w Biuletynie Dolnośląskim, rozwoju struktur Solidarności, sposobów działania służb bezpieczeństwa, rozmów jakie przebiegały między opozycją a komunistyczną władzą, struktur Związku Radzieckiego, jego powiązań z przedstawicielami rządu, pierestrojki oraz stanu wojennego.

Relacja Zbigniewa Domosławskiego, profesora nauk medycznych, majora Wojska Polskiego, dotyczy młodości w Kopyczyńcach, edukacji w gimnazjum we Lwowie oraz nawrocławskiej Akademii Medycznej, świadek koncentruje się na okresie rządów Józefa Piłsudskiego, a także okresie PRL. Odpowiada na pytania z kwestionariusza do projektu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Apolonii Wolskiej dotyczy dzieciństwa w Kozińcu, kursów dla sanitariuszek w czasie wojny, wywiezienia męża na roboty przymusowe do III Rzeszy, ukrywania w domu rodzinnym Żydów, a także zbiegłego z gestapowskiego więzienia Kazimierza Kota, trudów lat powojennych, stanu wojennego. Druga część relacji to odpowiedź na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Krzysztofa Turkowskiego, opozycjonisty, współpracownika KOR, KSS "KOR" i SKS, współorganizatora strajku we wrocławskiej Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej, członka Zarządu Regionalnego NSZZ „Solidarność”, wiceprezydenta Wrocławia w latach 1990-1994. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu, zaangażowania działaczy KOR, roli ich doświadczenia opozycyjnego, charakteru solidarnościowego strajku z Gdańskiem, wsparcia ze strony ważniejszych hierarchów Kościoła katolickiego, druku prasy podziemnej na terenie Zajezdni nr VII, zjednoczenia środowiska opozycyjnego i zakładowego Wrocławia, początków dolnośląskiej „Solidarności”, tworzenia się jej władz, relacji z władzami wojewódzkimi i tzw. „karnawału Solidarności”.

Relacja biograficzna Stefanii Obary, żołnierza Armii Krajowej, dotyczy działalności lokalnego koła Armii Krajowej, wydarzeń związanych z II wojną światową i okupacji Tyczyna, tajnego nauczania, działalności Armii Krajowej i sytuacji lokalnej społeczności. Kolejna część relacji dotyczy wczesnego dzieciństwa, edukacji, patriotycznego wychowania, a także represji ze strony komunistów, przesłuchań w Urzędzie Bezpieczeństwa, protestu przeciw usunięciu religii ze szkół i działalności „Solidarności”.

Relacja biograficzna Heleny Boczek dotyczy dzieciństwa, działalności w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży Żeńskiej oraz w Kole Gospodyń Wiejskich, wyjazdu na pogrzeb Piłsudskiego, zagłady społeczności żydowskiej w Sorbinie, działalności partyzantów, śmierci brata zamordowanego w Katyniu, życia po wojnie, sytuacji polityczna w PRL-u. Na koniec pani Helena odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Apel do nauczycieli wystosowany przez NSZZ "Solidarność Pracowników Oświaty" i Oświatę Niezależną Bydgoszczy, Gdańska, Krakowa, Warszawy i Wrocławia dot. planowanej reformy oświaty, Warszawa 11.04.1987.

Relacja Kazimierza Wilczaka. Kazimierz Wilczak miał 14 lat, gdy rozpoczęła się II wojna światowa. Mieszkał w miejscowości Iwacewicze k. Baranowicz na terenie ob. Białorusi. W lutym 1940 roku razem z rodzicami i dwojgiem braci został przez ZSRR zesłany w rejon Archangielska, gdzie pracował przy wyrębie lasu. Po uformowaniu się Armii Andersa dwóch jego braci dołączyło do niej, on zaś z jednym z braci został z rodzicami. W 1943 roku dołączył do I Armii Wojska Polskiego. Relacja Kazimierza Wilczaka nie stanowi relacji mówionej. Pan Kazimierz czyta swoją relację z przygotowanego wcześniej tekstu. Relacja dotyczy zesłania z rodzinnych Iwasewicz na ob. Białorusi do wsi Paczycha w rejonie Archangielska, wyrębu tajgi, organizacji życia wśród zesłańców, okoliczności obowiązkowego uzyskania obywatelstwa radzieckiego, perypeti rodziny świadka, która po ogłoszeniu amnestii w efekcie podpisania paktu Sikorski-Majski, wyrusza w podróż tratwą w poszukiwaniu możliwości wyjazdu do Polski i dołączenia do I Armii Wojska Polskiego w ZSRR.

Relacja Zbigniewa Kopystyńskiego, pracownika Elwro, członek MKS podczas strajku w Zajezdni nr VII, członka NSZZ "Solidarność", internowanego w stanie wojennym. Relacja dotyczy życia Zbigniewa Kopystyńśkiego, dzieciństwa, przeprowadzki na ziemie zachodnie, edukacji i pracy zawodowej, udziału w 1978 roku w zjeździe Konfederacji Polskiej Niepodległej, strajku w zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej, internowania i pracy w NSZZ Solidarność.

Relacja Antoniego Turkiewicza, piłkarza ręcznego i trenera piłki ręcznej. Relacja dotyczy przesiedleniu na teren Wrocławia, początków organizowania się życia sportowego wokół piłki ręcznej we Wrocławiu, zmian jakie zachodziły w samym sporcie, obozów sportowych oraz warunki treningowe zawodników w okresie PRL, funkcjonowania WKS Śląsk, zawodów sportowych rozgrywanych z innymi krajami, wyjazdów zagranicznych, pracy w zawodzie trenera sekcji młodzieżowych.

Relacja biograficzna Jana Słabego, żołnierza AK i wieloletniego trenra Parasola Wrocław. Relacja dotyczy dzieciństwa i edukacji we Lwowie, okupacji niemieckiej oraz radzieckiej we Lwowie, działaności w Armii Krajowej, pełnienia funkcji tłumacza, pracy przymusowej dla Organizacji Todt, więznienia, przyjazdu do powojennego Wrocławia, wyglądu miasta po wojnie, różnych prac zawodowych, początków wrocławskiego sportu, drogi do zawodu trenera, studiów w Studium Wychowania Fizycznego przy Akademii Medycznej.

Relacja Maxa Ryttera urodzonego w 1936 r. w Béthune w rodzinie polskich emigrantów zarobkowych. Relacja dotyczy dzieciństwa i okupacji niemieckiej w Béthune, edukacji w Polskim Liceum w Paryżu, pracy Polaków w górnictwie, języka polskiego w środowisku emigracyjnym, funkcjonowania Polaków w państwie francuskim, wyjazdu do Polski i pierwszych lat pobytu w Szczecinie.

Wyniki kwerendy przeprowadzonej na zlecenie Jadwigii Zaborek przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, Bad Arolsen 17.05. 1999.

Relacja Zofii Teliga-Mertens honorowej obywatelki Dolnego Śląska, dotyczy osadnictwa wojskowego na Wołyniu, zesłania na tereny dzisiejszego Kazachstanu podczas II wojny światowej, powrotu do Polski, studiów rolniczych we Wrocławiu i pracy na uczelni, wyjazdu do Warszawy i pełnienia funkcji p.o. redaktora naczelnego pisma rolniczego, powortu do Wrocławia, zaangażowania w upamiętnianie i sprowadzanie do Polski sybiraków, sfinansowania powrotu kilkunastu rodzin sybirackich do Polski.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Alicji Szastyńskiej-Siemion, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów i pracy naukowej na Uniwersytecie Wrocławskim, a także życia przed wojną, okupacji niemieckiej i radzieckiej, stalinizmu w Polsce, wydarzeń 1956 roku, wydarzeń Marca 1968 i inwazji na Czechosłowację.

Relacja Artura Fedorowskiego, profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie w Lund, zaangażowanego w działaność Konfederacji Polski Niepodległej w latach osiemdziesiątych. Relacja dotyczy pochodzenia rodziny, nauki w liceum nr XIV we Wrocławiu, strajków sierpniowych we Wrocławiu, zaanagażowania się w działalność Konfederacji Polski Niepodległej, założenia Szkolnego Ruchu Obrony Wolności Politycznej, stanu wojennego, zaangażowania w działalność "Solidarności" we Wrocławiu w latach 1981 - 1983, studiów na Akademii Medycznej we Wrocławiu na Wydziale Lekarskim, wyjazdów do Indii i fascynacji ruchem Hare Kriszna, przeprowadzki do Szwecji, pracy w klinice internistycznej oraz pracy naukowej na uniwersytecie w Lund.

Relacja Eugeniusza Jacyszyna, księdza katolickiego, zaangażowanego w duszpasterstwo opozyji. Relacja dotyczy życia seminaryjnego w aspekcie stosunku władz Metropolitarnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu do działalności opozycyjnej, poboru kleryków do wojska, mszy celebrowanej przez ks. Stanisława Orzechowskiego przed Zajezdnią autobusową przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu podczas strajku w sierpniu 1980 roku, posługi kapłańskiej świadka w Legnicy, działalności patriotycznej tamtejszego proboszcza, ks. Władysława Jóźkowa.

Relacja Włodzimierza Zylbertela, współorganizatora Autorskiej Szkoły Samorozwoju (ASSA) we Wrocławiu. Relacja Włodzimierza Zylbertala dotyczy dzieciństwa we Wrocławiu lat 60-tych, wojennej historii rodziców, zesłania matki na Sybir, a ojca do Kazachstanu, antysemickiej nagonki w 1968 roku, studiów filologicznych na Uniwersytcie Wrocławskim oraz ówczesnej akademickiej opozycji antykomunistycznej praz pracy w Polarze.

Relacja Gizeli Fudem, więźniarki obozów koncentracyjnych KL Płaszów, KL Auschwitz oraz KL Bergen-Belsen. Relacja dotyczy losów rodziny w czasie II wojny światowej, powstania getta w Tarnowie, hitlerowskich zbrodnii, eksterminacji Żydowskiej ludności, ucieczki z getta i powrotu do getta, jego likwidacji i transportu do obozu koncentracyjnego, najpierw KL Płaszów, a nastepnie KL Auschwitz, rzeczywistości obozowego zycia, kolejnego transportu do KL Bergen-Belsen, zachorowania na tyfus, wyzwolenia obozu przez Amerykanów, powrotu do Polski i osiedlenia się we Wrocławiu, pracy zawodowej oraz nagonki antysemickiej w 1968 roku.

Relacja Zofii Wójciak, łączniczki Armii Krajowej, dotyczy dzieciństwa, służby ojca w wojsku w okresie I wojny światowej, życia na gospodarstwie w okresie przedwojennym i w okresie PRL, czasu II wojny światowej, aresztowań i wywózek na przymusowe prace do Niemiec, realiów wojennego życia w Ochotnicy i Nowym Targu, napaści Niemców i sowietów, wspomnienia tzw. Krwawej Wigilii, wyjazdów do Stanów Zjednoczonych w celach zarobkowych. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Marii Iwaniuk, pracownika wrocławskiego Muzeum Narodowego, działaczki wrocławskiej Solidarności. Relacja dotyczy wybuchu II wojny światowej, bombardowań Warszawy i doświadczeń okupacji niemieckiej w rodzinnym gospodarstwie w powiecie grójeckim, uniknięcia wywózki na roboty przymusowe do III Rzeszy, budowy getta dla ludności żydowskiej i udziału w pomaganiu jego mieszkańcom, wybuchu Powstania Warszawskiego, wywiezienia do obozu pracy przymusowej w Bydgoszczy, warunków życia i pracy w obozie, uwolnienia obozu przez polskich żołnierzy, pracy we wrocławskim Muzeum Narodowym i zaangażowania w działalność „Solidarności”, a także wprowadzenia stanu wojennego.

Relacja biograficzna Leona Kalety, żołnierza 3. Pułku Piechoty Legionów, członka Batalionów Chłopskich, organizatora Koła Młodzieży „Wici” oraz rolniczej Solidarności w Sobowicach, dotyczy przedwojennej edukacji, służby wojskowej na Kresach, udziału w kampanii wrześniowej, działalności partyzantckiej, organizacji pomocy dla Powstańców Warszawskich, działalności społeczno-kulturalnej, służby w oddziałach ochrony pogranicza na Podolu, założenia rolniczej Solidarności w Sobowicach. W drugiej części świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Jacka Wenzela, wieloletniego pracownika Tvp Wrocław, operatora, reżysera, redaktora i sekretarza programowego, realizatora wielu popularnych programów telewizyjnych. Relacja dotyczy dziejów rodziny świadka, podjęcia studiów, pracy w teatrze, pracy jako realizator oraz twórca programów telewizyjnych, współpracy zagranicznej z Czechami oraz Holandią, realiów życia w PRL, relacji z działaczami opozycyjnymi, pracy charytatywnej podczas Stanu Wojennego, działalności w fundacji na rzecz dzieci chorych na fenyloketonurie.

Relacja Jerzego Pieńkowskiego, pracownika wrocławskiego MPK i uczestnika strajku w Zajezdni nr VII przy ulicy Grabiszyńskiej. Krótka relacja dotyczy pracy w MPK oraz strajku w sierpniu 1980 roku.

Relacja biograficzna Janiny Puły, nauczycielki, dotyczy dzieciństwa i okresu szkolnego, wybuchu wojny, życia pod zmieniającymi się okupacjami – sowiecką i niemiecką, dołączenia do 4. Pułku Zapasowego i udanie się wraz z napierającą armią na zachód, zniszczeń wojennych w odwiedzanych miastach i zakończenia wojny. W dalszej części pojawia się wątek powrotu ojca z obozu jenieckiego, przybycia do Wrocławia, studiów polonistycznych i pracy w szkole.

Relacja Adama Kiełbińskiego, urodzonego 24.01.1924 roku we wsi Tarnówko. Od 1943 roku leśniczego w nadleśnictwie Tereszpol, gdzie wspomagał konspiracyjną działalność AK. Absolwenta Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej. W czerwcu 1945 roku, powołanego na wykładowcę topografii, w CWBP w Modlinie. Usuniętego z Wojska Ludowego przez swoje powiązania z AK w 1948 roku. Przywróconego w wyniku decyzji Ministra Obrony Narodowej w 1991 roku, a w 2001 roku awansowanego na stopień majora w stanie spoczynku. Relacja dotyczy czasów szkolnych, wybuchu II wojny światowej, losów wojennych, służby szpitalnej, działalności konspiracyjnej w ZWZ, służby w leśnictwie oraz o dalszej działalności partyzancko-konspiracyjnej, aresztowania i pobytu w obozie wysiedleńczym, kariery naukowej, a także wojskowej, wydalenia z wojska, procesu wysiedleń ludności z Zamojszczyzny, działalności dydaktycznej, realiów nauczania pod wpływem władz komunistycznych.

Relacja Witolda Sznajdera, uczestnika strajku w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej, oddelegowanego z zakładu Wrocławskich Przedsiębiorstw Robót Inżynieryjnych Budownictwa Przemysłowego numer 2. Relacja dotyczy udziału w strajku w Zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej w dniach 26-31.08.1980 roku, pracy w strajkowej drukarni, życia codziennego podczas strajku, wyjazdów służbowych do Związku Radzieckiego oraz o próby ucieczki do Finlandii.

Relacja biograficzna Bronisławy Suzańskiej dotyczy życia w przedwojennym Husiatynie, m.in. założenia Kasy Stefczyka, osobistych doświadczeń związanych z II wojną światową, wkroczenia Armii Czerwonej, następnie wojsk niemieckich, a także żołnierzy węgierskich. Dalsza opowieść dotyczy przyjazdu na Ziemie Zachodnie, pracy w gospodarstwie, kilkumiesięcznego wyjazdu do Australii, w latach 80. XX wieku. Na zakończenie świadek odpowiada na pytania przygotowane w ramach projektu „100 100-latków na 100-lecie”.

Relacja Włodzimierza Kowalczyka, zesłanego wraz z rodziną na Syberię, po przyjeździe na Ziemie Zachodnie, absolwenta Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej, nauczyciela, elektryka we Wrocławskim Zjednoczeniu Budownictwa oraz pracownika Wytwórni Filmów Fabularnych, zaangażowanego w działalność wrocławskiego oddziału Związku Sybiraków, wiceprezesa Zarządu Oddziału. Relacja dotyczy losów rodziny podczas II wojny światowej, ucieczki z rodzinnej Bydgoszczy na Wołyń, deportacji na Syberię, warunków podróż i życia w głębi ZSRR, stosunku miejscowej ludności rosyjskiej wobec Polaków, organizacji w Juriewcu polskiej szkoły, powrotu do Polski, życia w powojennym Wrocławiu, studiów, kolejnych miejsc pracy, postrzeganiu Sybiraków przez władze komunistycznej Polski, sytuacji Sybiraków w latach 90 XX wieku i XXI wieku.

Obligacja o nominalnej wartości 100 zł wydana w ramach Narodowej Pożyczki Rozwoju Sił Zbrojnych przez Narodowy Bank Polski, Warszawa 1.10.1951.

Relacja biograficzna Aleksandra Tarnawskiego, żołnierza Armii Krajowej, majora Wojska Polskiego, dotyczy dzieciństwa, studiów na Uniwersytecie Lwowskim na Wydziale Chemii, dołączenia do tworzącej się armii pod dowództwem generała Sikorskiego we Francji, emigracji na Węgry, przedostania się do Francji i Wielkiej Brytani, konspiracyjnych wojskowych szkoleń, desantowania do Polski, pracy w Polskim Radiu w Warszawie, okresu powojennego spędzonego w Warszawie i życia zawodowego związanego z Politechniką Gliwicką.

Relacja Józefa Słowika dotyczy śmierci Marszałka Piłsudskiego, II wojny światowej na Kresach Wschodnich, Kampanii Wrześniowej, okupacji niemieckiej i radzieckiej, wywózek na Sybir, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia.

Relacja Romany Staweckiej, wieloletniej pracownicy Wrocławskich Zakładów Elektronicznych „Elwro”, uczestniczki strajku we wrocławskiej zajezdni, członkini Solidarności. Relacja dotyczy dzieciństwa i relacji polsko – ukraińskich we Lwowie, niemieckiej okupacji, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie, warunków życia w pierwszych powojennych latach we Wrocławiu, zbrodni jakich dopuszczało się wobec ludzi UB, pracy w "Elwro", strajku w zajezdni na Grabiszyńskiej, internowania oraz rewizji w mieszkaniu w czasie trwania stanu wojennego.

Relacja Aleksandra Lebiedzińskiego, działacza Solidarności Walczącej, dotyczy strajku w sierpniu 1980 roku, organizowacji mszy dla strajkujących, nastrojów względem strajku mieszkańców Wrocławia, codzienności strajkujących, organizacji życia w zajezdni, prób inwigilacji strajkujących, początkowej działalność Biuletynu Dolnośląskiego.

Relacja Adama Jezierskiego, profesora nauk chemicznych oraz rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów na wydziale Nauk Matematycznych, Fizycznych i Chemicznych na Uniwersytecie Wrocławskim, kariery naukowej, zdobywania kolejnych stopni naukowych i stanowisk na Uniwersytecie, perspektyw rozwoju oraz badań naukowych.

Relacja Włodzimierza Frąszczaka piłkarza ręcznego, zawodnika klubów: Ostrovia oraz Śląsk Wrocław, trenera, członka kadry narodowej juniorów. Relacja dotyczy gry w klubie Śląsk Wrocław, najpierw jako junior, a potem senior, zdobywaniu doświadczeń sportowych na obozach i zgrupowaniach, zdobycia Pucharu Polski, a także Mistrzostwa Polski, pracy w zawodzie trenera, a także ojca - Kazimierza Frąszczaka, założyciela sekcji piłki ręcznej w klubie WKS Śląsk Wrocław.

Relacja biograficzna Teofili Sączawy. Relacja dotyczy czasów wojennych, wywózki na Syberię, migracji na Kaszuby, życia na Kaszubach, warunkach życia po wojnie, oporu wobec władzy komunistycznej, asymilacji z sąsiadami, poszukiwania rodziny przez Czerwony Krzyż.

Relacja Jerzego Kosa historyka sztuki, profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizującego się w historii architektury europejskiej XVIII i XIX wieku. Relacje dotyczy dzieciństwa, nauki w szkole podstawowej oraz liceum, sposobów spędzania wolnego czasu, studiów na archeologii i historii sztuki, wymian studenckich, podróży, wykopalisk archeologicznych, wprowadzenia stanu wojennego, Wrocławia z lat 80-tych oraz 90-tych.

Relacja Jadwigi Materkowskiej dotyczy przesiedlenia z Wilna do Gdańska, edukacji, życia zawodowego i rodzinnego.

Relacja Magdaleny Bajer, dziennikarki, polonistki i publicystki. Relacja dotyczy dzieciństwie w przedwojennym Lwowie, przyjazdu do Wrocławia, ukończenia polonistyki na UWr., odbudowy Uniwersytetu Wrocławskiego, pracy fizycznej profesorów, życia zawodowego związanego ze słowem pisanym ( m.in. w Wydawnictwie Ossolineum, Polskim Radiu we Wrocławiu oraz w Warszawie, w Państowym Instytucie Wydawniczym oraz w redakcji "Polityki"), warunków pracy, wykonywanych zadań, funkcjonowania cenzury, strajku we wrocławskiej Zajezdni (VIII 1980).

Relacja biograficzna Melani Starodub, działaczki Proswity, deportowanej w ramach Akcji "Wisła" na północ Polski. Relacja dotyczy rodzinnej miejscowości, polsko-ukraińskich stosunków oraz relacji grekokatolików i prawosławnych przed wojną, pracy w kołchozie i problemów z cenzurą w czasie okupacji radzieckiej, udziału męża w partyzantce ukraińskiej, deportacji i początków życia na Mazurach, zwyczajów żywieniowych, stosunków sąsiedzkich.

Relacja biograficzna Zofii Frasuniak dotyczy głównie wydarzeń II wojny światowej, wysiedleń młodzieży, działań partyzantów w okolicach Sieradza, trudów życia codziennego. W dalszej części relacji świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Jadwigi Szczepańskiej, wieloletniej pracownik Wydziału Oświaty i nauczycielki, dotyczy dzieciństwa w miejscowości Firlej na Lubelszczyźnie, edukacji, przyjazdu do Kotliny Kłodzkiej i pracy zawodowej.

Relacja Antoniego Lecha, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu podczas Sierpnia 1980 roku, dotyczy II wojny światowej i rzezi wołyńskiej, stosunków polsko – ukraińskich i polsko – rosyjskich w tamtym okresie, przesiedlenia na Zimie Zachodnie i przyjazdu do Wrocławia w latach 50 XX wieku, pracy jako kierowca Mostostalu i wyjazdów służbowych za granicę, pracy w MPK jako kierowca autobusu w Zajezdni nr VII na Grabiszyńskiej, strajku, który rozpoczął się w zajezdni w 1980 roku, roznoszenia ulotek podczas strajku, zbierania pieniądzy, które miały służyć jako pomoc finansowa dla działaczy solidarnościowych w czasie trwania stanu wojennego, a także aresztownia i przesłuchiwania w grudniu 1983 roku.

Relacja Władysława Stypczyńskiego, kapitana Żeglugi Śródlądowej, dotyczy pracy w żegludze, rejsów zagranicznych, pracy sternika na różnych jednostkach.

Relacja biograficzna Michaliny Terpiłowskiej dotyczy przedwojennej codzienności, okresu dzieciństwa i edukacji na terenach Kresów Wschodnich, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i realiów życia w nowej, powojennej rzeczywistości, a także przemian po 1989 roku. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Stanisławy Gryz,łączniczki i sanitariuszki Batalionów Chłopskich, dotyczy lat szkolnych, życia w czasach wojny, działaności w Batalionach Chłopskich, aresztowania męża za obronę pomnika Józefa Piłsudskiego w okresie PRL, emigracji rodziny do Kanady, życia rodzinnego i zawodowego w PRL. W drugiej części nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariiusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Jan Górskiego dotyczy II wojny światowej spędzonej na dawnym pograniczu z Prusami Wschodnimi, okupacji i represji ze strony okupantów, życia codziennego na pograniczu, relacji ludności niemieckiej i polskiej.

Relacja biograficzna Aleksandry Wodzyńskiej dotyczy międzywojennego Radomia, realiów życia w tym mieście przed wojną, zwyczajów radomskich Żydów, świąt religijnych, świadek wpomina wizytę aktora Rudolpha Valentino w Radomiu, wybuch II wojny światowej, a także późniejsze wydarzenia, m.in. Czerwiec 1976. Odpowiada też na pytania zawarte w kwestionariuszu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Marii Tarasewicz dotyczy życia w majątku Leonardowo, życia towarzyskiego w majątkach na Ziemi Wileńskiej, pobytu Marszałka Piłsudskiego w Miadziole, wybuchu II wojny światowej, represji, którym poddawani byli Polacy z Ziemi Wileńskiej po zajęciu tych terenów w 1939 przez ZSRR, pracy w kołchozie, trudów życia na terenie Republiki Białoruskiej, okoliczności przyjazdu do Polski w 1958 i życia w Łodzi zaróno w okresie PRL jak i po 1989 roku. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza do projektu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Walentyny Obszyńskiej, zakonnicy z Zakonu Sióstr Zmartwychwstanek, dotyczy okupacji niemieckiej spędzonych w Radości, kursu sanitariuszek organizowanego przez Armię Krajową, ukończenia szkoły pielęgniarskiej, wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek i realiów życia w zakonie.

Relacja Ignacego Goldwassera, członka Stowarzyszenia "Dzieci Holocaustu". Relacja dotyczy dzieciństwa w żydowskiej rodzinie mieszkającej w Borysławiu na Kresach Wschodnich, wybuchu II wojny światowej i powstania getta w Borysławiu, Holocaustu, pobytu w obozie pracy w Drohobyczu, ucieczki i ukrywania się, wyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne, życia żydowskiego na Dolnym Śląsku, funkcjonowania Komitetów Żydowskich, TSKŻ-u, żydowskich spółdzielni pracy oraz Towarzystwa Ochrony Zdrowia Ludności Żydowskiej, pracy zawodowej związanej z kolejnictwem oraz dziejów współczesnego Izraela.

Relacja Marianny Wesołowskiej dotyczy dzieciństwa i żcyia na wsi, warunków życia w okresie niemieckiej okupacji i życia w czasach współczesnych.

Relacja Heleny Onik, zesłanej na Syberię po wybuchu II wojny światowej, dotyczy zesłania, warunków panujących na Syberii, losów zesłanych Polaków, powrotu do kraju, osiedlenia się na Ziemiach Zachodnich i Północnych, relacji Polaków z Niemcami na tych terenach.

Relacja biograficzna Moniki Krupowicz dotyczy relacji rodzinnych, edukacji, przedwojennych stosunków polsko-żydowskich, ukrywania się podczas okupacji niemieckiej, warunków życia podczas wojny, śpiewu w chórze i codzinności w latach powojennych. W drugiej części nagrania, świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".