Showing 94 results
Archival description71 results with digital objects Show results with digital objects
Medale z European Masters Athletics Championships Indoor w Toruniu
- PL OPiP III-1-1-3-9
- Part
- 2015
Zdjęcie medali
Beniuk Szymon
- PL OPiP III-1-1-2-9
- Part
- 1949
Zdjęcie fotografii
Maćkowiak Kazimierz
- PL OPiP III-1-1-3-8
- Part
- 2015
Zdjęcie medalu
Beniuk Szymon
- PL OPiP III-1-1-2-8
- Part
- 1947
Zdjęcie fotografii
Smykowski Mikołaj
Zdjęcie japończyka Hidekichi Miyazaki i Stanisława Kowalskiego
- PL OPiP III-1-1-3-7
- Part
- 2018-12-01
Zdjęcie fotografii
Beniuk Szymon
Kazimierz Maćkowiak podczas służby wojskowej w Krakowie
- PL OPiP III-1-1-2-7
- Part
- 1946
Zdjęcie fotografii
Smykowski Mikołaj
- PL OPiP III-1-1-20-7
- Part
- 1973
N.N.
Praca konkursowa pt. Moje korzenie. Mój ród
- PL OPiP III-2-19-6
- Part
- PL OPiP III-1-1-3-6
- Part
- 2018-12-01
Beniuk Szymon
Praca konkursowa pt. Moje korzenie. Mój ród
- PL OPiP III-2-19-5
- Part
- PL OPiP III-1-1-3-5
- Part
- 2018-12-01
Beniuk Szymon
Praca konkursowa pt. Moje korzenie. Mój ród
- PL OPiP III-2-19-4
- Part
- PL OPiP III-1-1-1-4
- Part
- 2018-12-08
Fotografie rodzinne
N.N.
- PL OPiP III-1-1-3-4
- Part
- 2018-12-01
Fotografia portretowa
Beniuk Szymon
- PL OPiP III-1-1-14-3
- Part
- 2019-10-25
Gendera Adrian
- PL OPiP III-1-1-29-3
- Part
- 2020-03-20
Cudzich Ewa
- PL OPiP III-1-3-6-3
- Part
- 2020-12
Długosz Małgorzata
- PL OPiP III-1-1-8-3
- Part
- 2019-05
Targosz Katarzyna
Kolekcja fotografii ze zbiorów prywatnych świadka historii
- PL OPiP III-1-1-4-3
- Part
- 2017-10-18
Kolekcja 96 zdjęć ze zbiorów prywatnych świadka historii
N.N.
Praca konkursowa pt. Moje korzenie. Mój ród
- PL OPiP III-2-19-3
- Part
- PL OPiP III-1-1-26-3
- Part
- 2019-01-30
Beniuk Szymon
- PL OPiP I-2-5-3-40-3
- Part
- 1995-12-01
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
- PL OPiP III-1-3-9-2
- Part
- 2016-11-26
Hryholuk Anna
- PL OPiP III-1-1-33-2
- Part
- 2019-06-22
Wodzyńska Aleksandra
- PL OPiP III-1-3-4-2
- Part
- 2017-02-07
Samulewski Marian
- PL OPiP I-2-5-3-40-2
- Part
- 1995-12-01
Part of Archiwa osobiste i kolekcje
- PL OPiP III-1-6-6-2
- Part
- 2020-01-29
Kakareko Antoni
- PL OPiP III-1-1-8-2
- Part
- 2019-03-15
Dębowski Edward
Praca konkursowa pt. Moje korzenie. Mój ród
- PL OPiP III-2-19-2
- Part
Statuetka Orzeł Powiatu Świdnickiego
- PL OPiP III-1-1-3-12
- Part
- 2014
Fotografia odznaczenia
Beniuk Szymon
Zdjęcie wykonane na Forcie VI w Poznaniu
- PL OPiP III-1-1-2-12
- Part
- 1945
Zdjęcie fotografii
Maćkowiak Kazimierz
Zdjęcie ślubne Kazimierza Maćkowiaka i żony Jadwigi
- PL OPiP III-1-1-2-11
- Part
- 2018-11-24
Zdjęcie fotografii
Maćkowiak Kazimierz
Medal 25-lecia Polskiego Związku Weteranów Lekkiej Atletyki
- PL OPiP III-1-1-3-11
- Part
- 2015
Fotografia medalu
Beniuk Szymon
Z żołnierzami 2. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Krakowie
- PL OPiP III-1-1-2-10
- Part
- 1947
Zdjęcie fotografii
Maćkowiak Kazimierz
Medal Polskiego Związku Weteranów Lekkiej Atletyki w Toruniu
- PL OPiP III-1-1-3-10
- Part
- 2016
Zdjęcie odznaczenia
Beniuk Szymon
Żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza – ściana wschodnia
- PL OPiP V-1-23-1747-1
- Part
- 1931.11.5
Part of Zbiory fotograficzne
Żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza podczas zabawy w 1931 r.
N.N.
Alicja Szastyńska-Siemon - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-2-2-1
- Part
- 2015-08-11
Portret współczesny Alicji Szastyńskiej-Siemon. Alicja Szastyńska-Siemion, ur. 16 kwietnia 1935 w Sztabinie, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a także dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa
Filologicznego oraz członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN.
Petro Danyło - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-1-1
- Part
- 2017-11-27
Portret współczesny Petro Danyło. Petro Danyło pochodzi z wielodzietnej, bojkowskiej rodziny Petra Danyły i Kateryny z d. Boruta. Urodził się w 1933 r. we wsi Dźwiniacz Górny, leżącej przed wojną w powiecie turczańskim województwa lwowskiego (po II wojnie światowej wieś przestała istnieć). W 1946 r. wraz z rodziną, w ramach wymiany ludności między Polską i USRR, został przesiedlony do Sambora, następnie trafił do Obertyna i osiedlił się na Netrebówce. Po wojnie uczył się w szkole wieczorowej. Służbę w Armii Radzieckiej odbył na początku lat 50. XX w. w Batumi nad Morzem Czarnym, później pracował w kołchozie. Jego siostra wyszła za mąż za Polaka Franciszka Baranieckiego i pod koniec lat 50. XX w. wyjechała z nim na stałe do Polski. Do dziś Petro mieszka w Obertynie.
Jakimowicz Marcelina
Józefa Szczepuła - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-8-1
- Part
- 2017-06-01
Portret współczesny Józefy Szczepuły.
Zubowski Piotr
Wiesław Makarewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-6-7-1
- Part
- 2020-01-15
Portret współczesny Wiesława Makarewicza. Wiesław Makarewicz, urodzony 13 czerwca 1935 roku w Wilnie. Przesiedlony do Gdańska w roku 1945. Ukończył studia lekarskie na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Został rektorem, pracował jako redaktor gazety uniwersyteckiej. Autor książki o profesorze Mozołowskim.
Sejbuk Gabriela
Praca konkursowa pt. Moje korzenie. Mój ród
- PL OPiP III-2-19-1
- Part
Apolonia Wolska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-16-1
- Part
- 2019-07-23
Portret współczesny Apolonii Wolskiej. Apolonia Wolska urodziła się w 1919 roku w Kozieńcu gmina Siennica Różana. Rodzice poznali się w majątku u Budnego, po tym jak matka uciekła z Wołynia. Pani Apolonia jest najstarszą z sześciorga rodzeństwa, urodziła się w Kozińcu. Za mąż wyszła w 1938 roku. W sierpniu 1939 r mąż został zmobilizowany, trafia do niewoli i zostaje wywieziony na roboty do Niemiec. Wróci dopiero po 6 latach. W 1940 roku koleżanka Hela Jakubiec werbuje panią Apolonię do „organizacji podziemnej”. Odbyła kilka kursów dla sanitariuszek. W 1940 r ukrywała się u jej rodziców rodzina Żydowska. Ukrywali Kazimierza Kota, zbiega z więzienia gestapo, który w okolicach Lwowa wysadzał pociągi z zaopatrzeniem wroga. W 1945 r. wraca mąż a w 1946 rodzi się pierwszy syn. Miała 3 synów. Jak dzieci dorosły zajmowała się ogrodem i robótkami ręcznymi, angażowała się w prace społeczne.
Badach Marzena
Stefania Obara - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-17-1
- Part
- 2019-07-20
Portret współczesny Stefanii Obary. Stefania Obara urodziła się 24 stycznia 1921 roku, w podkarpackiej wsi Straszydle. Z powodu śmierci mamy, już w nastoletnim wieku, przejęła wiele obowiązków pani domu. Szybko opuściła dom rodzinny i pracowała w gospodarstwie lekarza z Tyczyna, Ludwika Obary. Wkrótce wyszła za niego za mąż. W czasie wojny małżeństwo należało do Armii Krajowej. Zaraz po wojnie doświadczyło zaś z tego powodu represji ze strony władz komunistycznych. Mąż pani Stefanii został trwale okaleczony w wyniku brutalnych przesłuchań funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Mimo to małżeństwo protestowało w latach 60. XX wieku po decyzji o usunięciu religii ze szkół. Pani Stefania Obara angażowała się w również w działalność „Solidarności”. Opublikowała także kilka książek, m.in. o Armii Krajowej i akcji „Burza” w Tyczynie.
Zubowski Piotr
Jan Glaza - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-19-1
- Part
- 2019-06-14
Portret współczesny Jana Glazy. Jan Glaza urodził się w 1923 r. w Osiecznej. Ukończył w Osiecznej szkołę podstawową. Pomagał w gospodarstwie rodzicom. Został przymusowo wcielony do Wehrmachtu w 1942 r. razem z innymi mieszkańcami Pomorza. W czasie służby wojskowej przebywał w Niemczech, Francji i Norwegii. W listopadzie 1945 r. powrócił do domu. Potem poślubił Marię, z którą miał pięcioro dzieci. Pracował w nadleśnictwie Osieczna, a następnie jako majster budowalny na kolei w Smętowie. Nadal mieszka w Osiecznej.
Paprot-Wielopolska Aleksandra
Anna Glazer - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-20-1
- Part
- 2019-05-23
Portret współczesny Anny Glazer. Anna Glazer (z d. Chabowska) urodziła się w 1922 r. w Zwierzyńcu koło Czerska na polskim Pomorzu. Jako dziecko pomagała rodzicom w gospodarstwie. Na początku II wojny światowej została skierowana wraz siostra i bratem na roboty przymusowe. Najpierw skierowano ją do Lisewa na Żuławach, a później do niemieckiego gospodarstwa Erwina Zajdlera w Pszczółkach. W 1945 r. po wkroczeniu Armii Czerwonej wróciła do domu rodzinnego, by chwilę później zacząć pracować jako gospodyni u Teodora Glazera (przyszłego teścia). W 1948 r. wyszła za mąż za Jana Glazera. W tym samym roku przeprowadzili się do Nowego Dworu Gdańskiego, gdzie mąż rozpoczął pracę jako ślusarz w olejarni, a ona zajęła się prowadzeniem domu i wychowywaniem dzieci. W Nowym Dworze gdańskim mieszka do dziś.
Paprot-Wielopolska Aleksandra
Zofia Wójciak - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-22-1
- Part
- 2019-05-17
Portret współczesny Zofii Wójciak. Zofia Wójciak zd. Bandyk urodziła się 8 maja 1923 r. w Ochotnicy Górnej. Wychowała się w tradycyjnej góralskiej rodzinie. Ukończyła szkołę podstawową w Ochotnicy Górnej, tam też ukończyła kurs robienia koronki klockowej. W okresie wojennym przebywała na terenie rodzinnej miejscowości, była łączniczką w oddziale partyzanckim. Za działalność konspiracyjna została skazana na karę więzienia, którą odbyła w więzieniu Montelupich w Krakowie.
Od okresu przedwojennego dom rodziny Bandyk był miejscem letniskowym, do którego przyjeżdżali goście z Krakowa, Warszawy, Poznania itp. – działał tak do lat dziewięćdziesiątych. W 1946 r. wyszła za mąż za Franciszka Wójciaka, z którym ma ośmioro dzieci.
Cudzich Ewa
Michalina Terpiłowska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-31-1
- Part
- 2019-06-13
Portret współczesny Michaliny Terpiłowskiej. Michalina Terpiłowska z domu (Bojarowska), urodziła się w 1919 r. w. Terpiłowiczach. Ukończyła szkołę w Kobryniu, a następnie w Brześciu. Tam też ukończyła roczny kurs szycia i prac domowych w szkole przy ul. Sadowej u pani Olszewskiej. Powróciła do Terpiłowicz w wieku 16 lat. W tym okresie – do 1940 r. podróżowała często do siostry do Tarnopola. Po 1941 r. przeniosła się do Brześcia z mężem, gdzie ten zaczął prace na kolei. W 1945 r. w maju zostali przesiedleni do Chełmna, a po pół roku pojechali za pracą kolejno do Tczewa i Twardej Góry k. Świecia. W 1959 r. powróciła z rodziną do Tczewa. Zajmowała się na co dzień domem i wychowaniem dzieci.
Paprot-Wielopolska Aleksandra
Monika Krupowicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-39-1
- Part
- 2019-02-26
Portret współczesny Moniki Krupowicz. Monika Krupowicz urodziła się 15 lipca 1923 roku w Janowie. Córka z drugiego małżeństwa. Wywodzi się z rodziny rolniczej. Ojciec pracował w kopalni w Afryce, ale przyjechał do Polski szukać żony. Życie świadka skupiało się wokół rodziny i pracy w gospodarstwie. Drugą wojnę światową spędziła w domu rodzinnym, ukrywając się przed sowietami oraz Niemcami. Zapamiętała mieszkającą w Janowie ludność żydowską, ich sposób bycia, pracy i świętowania oraz utworzenie przez Niemców małego getta w czasie wojny. Nie należała do żadnej organizacji politycznej czy społecznej. Wolny czas spędzała śpiewając w chórze parafialnym.
Pawlukiewicz
Janina Rokicka - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-41-1
- Part
- 2019-10-28
Portret współczesny Janiny Rokickiej. Józefa Janina Rokicka urodziła się 19.03.1919 r. w Gwoźdźcu, gdzie spędziła dzieciństwo. Jej rodzice prowadzili tam gospodarstwo. Była też harcerką i ukończyła gimnazjum urszulanek w Kołomyi. Następnie rozpoczęła studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1940 r. wyszła za mąż za Czesława Rokickiego, z którym zamieszkała potem na wsi pod Lublinem – w Krężnicy Okrągłej. Po tragicznej śmierci męża w 1945 r. przeniosła się z dwoma synami na Śląsk i przyjęła posadę nauczycielki w Białej Prudnickiej. Na początku lat 50. XX w. przeprowadziła się do Gdańska, gdzie zaczęła nauczać w szkole średniej - Technikum Budowy Okrętów Conradinum. Mieszka w Gdańsku do dziś, należy do Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich i często podczas spotkań w szkołach opowiada młodym ludziom o historii i swoim życiu.
Paprot-Wielopolska Aleksandra
Józefa Krośnicka - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-6-1
- Part
- 2018-12-28
Portret współczesny Józefy Krośnickiej. Józefa Krośnicka (z d. Kołakowska) urodziła się w 1914 r. w Pułtusku, gdzie jej rodzice po powrocie ze Stanów Zjednoczonych prowadzili od 1910 r. sklep kolonialny. W Pułtusku ukończyła szkołę i zdała maturę, by następnie rozpocząć studia z zakresu historii, filozofii i historii sztuki na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Dyplom magistra otrzymała w 1937 r. na podstawie pracy o przyłączeniu Mazowsza do Korony w połowie XVI w. Po studiach powróciła do Pułtuska, gdzie rozpoczęła praktykę nauczycielską w gimnazjum im. Piotra Skargi. W czasie wojny działała w konspiracji i wstąpiła do tajnej organizacji nauczania. Prowadziła też sklep w pobliskim Płocochowie, gdzie znajdował się punkt przekazu wiadomości AK z tajną skrzynką pocztową. Podczas wojny, aby utrzymać się, zajmowała się domo-wą produkcją mydła i cukierków. Dostała się jednak do niewoli w Obozie Polskim „Bałtyk”, Bei der Lohmühle w Lubece w Niemczech. Tam pod koniec maja 1945 r. założyła pierwszą polską szkołę, którą prowadziła do 5 listopada. Wówczas w ra-mach zorganizowanego transportu dla cywilów, trafiła do Szczecina, a następnie do Poznania i Warszawy. Później z mężem Jerzym osiedliła się w majątku we wsi Stołeczna pod Szczecinem, gdzie Jerzy objął posadę zarządcy państwowego majątku (Państwowe Nieruchomości Ziemskie). Tam Józefa prowadziła też kursy dla analfabetów. W czasie PRL-u jej mąż został oskarżony bezpodstawnie o wywołanie pożaru w budynku należącym do pałacu i uznano go za wroga kraju, dlatego trafił do więzienia. Ją jako żonę również wtedy prześladowano. Po wyjściu z więzienia Jerzy zrzekł się posady w Stołecznej i przenieśli się do Sobowidza na Kociewiu, gdzie został tam dyrektorem Zakładu Rolnego, a Józefa pełniła funkcję kierowniczki miejscowej Szkoły Podstawowej w latach 1951–1961. Później rodzina Krośnickich przeprowadziła się do Pruszcza Gdańskiego i Józefa zaczęła pracę w Szkole Pod-stawowej nr 3 jako nauczycielka historii. Po przejściu na emeryturę zaczęła pisać książki o historii regionu dotyczące Żuław, Pruszcza Gdańskiego i okolic, m.in. Z czasów przełomu 1944-1945; Zanim Gdańskie Wyżyny wróciły do Polski; Księga pamiątkowa kolejarzy polskich z rejonu Pruszcza Gdańskiego…, W cieniu Gdańska, czy Żuławy Gdańskie w historię Pomorza Gdańskiego wpisane. Wspomnienia Józefy Krośnickiej ukazywały się też w serii publikacji Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku „Pułtusk. Studia i materiały z dziejów miasta i regionu”. W 2010 r. otrzymyła tytuł Ambasadora Pruszcza Gdańskiego.
Paprot-Wielopolska Aleksandra
- PL OPiP V-1-23-1745-1
- Part
- 1950
Part of Zbiory fotograficzne
Karol Sawicki, bokser (fotografia sytuacyjna w pozie bokserskiej) pod Stadionem Olimpijskim we Wrocławiu.
N.N.
- PL OPiP III-1-7-31-1
- Part
Marian Samulewski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-4-1
- Part
- 2017-02-07
Portret współczesny Mariana Samulewskiego.
Zubowski Piotr
Anna Hryhoruk - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-9-1
- Part
- 2016-11-26
Portret współczesny Anny Hryhoruk z domu Jacyk. Anna Hryhoruk urodziła się w 1928 r. Pochodzi z ukraińskiej rodziny Petra Jacyka i Tekli z d. Hawkaluk, miała młodszego brata. Jej ojciec zginął w trakcie II wojny światowej jako żołnierz Armii Czerwonej. Była jedną z osób wyznaczonych do wyjazdu na roboty przymusowe do Niemiec, jednak dzięki staraniom matki udało się jej tego uniknąć. Z powodu choroby oczu nie uczęszczała do szkoły. Po wojnie wyszła za mąż i pracowała w obertyńskim kołchozie.
Hladyshuk Serhii
Dmytro Hrytoruk - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-11-1
- Part
- 2016-11-26
Portret współczesny Dmytro Hryhoruka. Dmytro Hryhoruk urodził się w 1935 r. Pochodzi z ukraińskiej rodziny Mychajła Hryhoruka i Marii z d. Rudnickiej. Naukę rozpoczął w czasie niemieckiej okupacji Galicji, a ukończył już po wojnie. Pracował w Donbasie, a po powrocie do Obertyna zatrudnił się w kołchozie jako kowal. Jego ojciec przed wojną był sympatykiem ruchu komunistycznego, w 1939 r. został deputowanym do Zgromadzenia Ludowego Zachodniej Ukrainy, a w latach 1939–1941 kierował obertyńskim kołchozem.
Hladyshuk Serhii
Antoni Turkiewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-5-2-1
- Part
- 2019-02-01
Portret współczesny Antoniego Turkiewicza. Antoni Turkiewicz urodził się w Nowej Hucie (dzisiaj Ukraina). Później w wyniku przesiedlenia znalazł się we Wrocławiu. Tu ukończył szkołę podstawową i technikum mechaniczne. Ukończył też AWF. Wieloletni gracz piłki ręcznej, na pozycji kołowego w WKS Śląsk oraz we wrocławskim AZS. Z powodów zdrowotnych przerwał karierę zawodnika i za namową Kazimierza „Kaja” Frąszczaka został trenerem młodzieżówki. Nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 16 we Wrocławiu, z którą zdobywał tytuły Mistrza Polski. Trener młodzieżowej reprezentacji Śląska.
Maj Ewa
- PL OPiP III-1-6-5-1
- Part
- 2020-01-20
Rusak Jerzy
Antoni Kakareko - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-6-6-1
- Part
- 2020-01-29
Portret współczesny Antoniego Kakareko. Antoni Kakareko urodził się 28 stycznia 1951 roku w Wilnie. Jego narodziny były wydarzeniem, które uratowało jego rodziców przed zesłaniem na Syberię. Rodzice Pana Kakareko byli aktywnymi działaczami w 8. Oszmiańskiej Brygadzie AK. Pan Antoni przyjechał do Gdańska w roku 1958 wraz z całą rodziną. Udało im się zabrać ze sobą cały majątek. Często odbywali wyprawy sentymentalne w rodzinne strony. Pan Antoni działał aktywnie w harcerstwie, do czego zachęcała go matka. Ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Krakowie i Lublinie, oraz historyczne w Gdańsku. Aktywnie działał w Solidarności, przez co stracił pracę w Urzędzie Miejskim. Następnie podjął pracę w Bibliotece Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie pracuje już prawie 40 lat. Oprócz pracy zawodowej Pan Antoni jest zaangażowany w wiele inicjatyw społecznych, m.in. organizuje konkursy biblijne obejmujące zasięgiem cały Gdańsk.
Łangowska Monika
Leon Kaleta - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-23-1
- Part
- 2019-04-17
Portret współczesny Leona Kalety. Leon Kaleta urodził się 1 lutego 1912 roku w Sobowicach, syn rolnika, żołnierz 3. Pułku Piechoty Legionów stacjonującego w okolicach Jarosławia oraz 4. Pułku Piechoty Legionów we wrześniu 1939 roku, nazywany najstarszym kapitanem województwa świętokrzyskiego oraz najstarszym ludowcem, członek Batalionów Chłopskich, organizator Koła Młodzieży „Wici” oraz rolniczej Solidarności w Sobowicach, działacz społeczno-kulturalny. Mieszka w Sobowicach w domu rodzinnym.
Karbownik Krzysztof
Aleksandra Wodzyńska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-33-1
- Part
- 2019-06-22
Portret współczesny Aleksandry Wodzyńskiej. Aleksandra Wodzyńska urodziła się 25 lutego 1916 roku w Radomiu, w wielodzietnej rodzinie. Skończyła szkołę podstawowa, a następnie trzyletnią szkołę handlową. Jeszcze przed wybuchem wojny podjęła pracę intendentki w żłobku przy zakładach przemysłu tytoniowego w Radomiu. Na tym stanowisku pracowała aż do emerytury.
W 1948 roku wzięła ślub. Jej mąż był kierownikiem odlewni. Nie mieli dzieci. Przez niemal całe życie mieszkała w Radomiu, od kilku lat przebywa w Brańszczyku.
Beniuk Szymon
Zofia Machoń - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-42-1
- Part
- 2019-05-05
Portret współczesny Zofii Machoń. Zofia Machoń zd. Pawlikowska urodziła się 14 stycznia 1917 r. w Hubie, małej miejscowości w pobliżu Czorsztyna, jako jedna z siedmiorga rodzeństwa. Ukończyła szkołę podstawową. Oboje rodziców przed I wojną światową byli w na emigracji w Ameryce. W wieku 13 lat rozpoczęła pracę na tzw. Służbie, jako pomoc w gospodarstwie. Przed II wojną i wraz z jej początkiem pracowała w Nowym Targu w jednej z żydowskich karczm. W czasie wojny ukrywała się w jednym z gospodarstw w rodzinnej miejscowości Huba. 7 lutego 1945 r. wyszła za mąż za Jana Machonia. Całe życie była gospodynią domową – pracowała kilka lat w Sanatorium Czerwonego Krzyża w Zakopanem – zajmowała się sprzątaniem, wychowała 3 dzieci, obecnie ma 10 wnucząt, 13 prawnucząt, 5 z nich mieszka w Polsce, 5 w Kanadzie i 3 w Stanach Zjednoczonych. Zofia Machoń mieszka w Zakopanem.
Cudzich Ewa
Edward Dębowski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-8-1
- Part
- 2019-03-15
Portret współczesny Edwarda Dębowskiego. Urodzony 16 listopada 1922 r. we wsi Osipy Wydziory (woj. Podlaskie) gdzie mieszkał do zakończenia II wojny światowej. W 1948 r. wyjechał do Warszawy gdzie zdał małą maturę i pracował w Centralni Banku Gospodarstwa Spółdzielczego. Następnie przez kilka lat mieszkał i pracował w Wysokiem Mazowieckiem. W 1962 r. zostaje przeniesiony do pracy w Wydziale Finansowym PWRN. Od 1965 pracuje jako dyrektor w Zakładzie Usług Audio-Telewizyjnych. W 1974 r. dostaje nominację na dyrektora administracyjnego Politechniki Białostockiej. W 1980 r. zostaje wybrany prezesem WSS „Społem”, skąd w 1988 r. odchodzi na emeryturę.
Bieciuk Mariusz
Franciszka Płaksej - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-5-1
- Part
- 2018-08-30
Fotografia portretowa Franciszki Płaksej. Franciszka Płaksej urodziła się w 1916 r oku we Lwowie. Osierocona, wychowywana była wraz z siostrą przez dalszą rodzinę. Po wojnie kilkakrotnie się przeprowadzała, obecnie mieszka we Wrocławiu.
Kluba Jolanta
Obóz nauczycieli wychowania fizycznego w Gryficach
- PL OPiP V-1-23-1777-1
- Part
- 1955
Part of Zbiory fotograficzne
Obóz nauczycieli wychowania fizycznego w Gryficach wśród zebranych Jerzy Jędrzejczak (w drugim rzędzie, trzeci z lewej).
N.N.
Anna Łaska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-2-1
- Part
- 2017-01-24
Portret współczesny Anny Łaski. Anna Łaska urodziła się 3 lutego 1930 r. w Kamionce Małej (powiat Kołomyja, województwo stanisławowskie). Była jedynaczką. Jej ojciec był policjantem śledczym w miejscowości Gody-Turka, jej matka zajmowała się wychowywaniem córki i pracą na roli. Po wybuchu II wojny światowej rodzina została rozdzielona. Anna została z matką i dziadkami ze strony matki. W czasie działań wojennych rodzina kilkakrotnie przenosiła się, m.in. pod rumuńską granicę, do Tułowy, do Kołomyi, a docelowo (w 1946 r.) do Oławy. Anna wielokrotnie wracała do miejsca pochodzenia, pierwszy wyjazd miał miejsce w 1956 r. W 1947 r. Anna wyszła za mąż; miała z mężem trójkę dzieci. Mąż zmarł w 1988 r. Obecnie mieszka sama w tym samym domu, w którym rodzina zamieszkała w 1946 r.
Zubowski Piotr
Genowefa Urbanowicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-6-1-1
- Part
- 2020-02-02
Portret współczesny Genowefy Urbanowicz. Skrócony biogram zawierający podstawowe informacje o Świadku Historii
(ok. 500 znaków): Genowefa Urbanowicz urodziła się 02.10.1935r. we wsi Łosza (dzisiejsza Białoruś). W wieku dziesięciu lat, po wojnie, razem z rodzicami zamieszkali we wsi Rudgierzowice, niedaleko Świebodzina, na tzw. terenach odzyskanych. Tam skończyła szkołę i poznała swojego męża- Bolesława. W wieku dwudziestu lat wyszła za mąż. W 1959 r. Razem z rodziną zamieszkała w Gdyni, gdzie najpierw pracowała na kolei, a następnie w rzeźni w laboratorium.
Kosińska Katarzyna
Andrzej Matulewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-6-2-1
- Part
- 2020-01-17
Portret współczesny andrzeja Matulewicza. Urodził się 4 listopada 1940 r. w Wilnie, na Kresach Wschodnich. W latach 1947–1953 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 36 w Gdańsku-Oliwie. W 1954 r. rozpoczął naukę w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie. 21 października 1961 r. zawarł związek małżeński z Mirosławą Cebulską, a w 1962 r. urodziła się jego córka Jolanta. Zawodowo był związany z Gdańskim Urzędem Morskim w Gdyni, a w 2008 r. przeszedł na emeryturę.
Białas Karolina
Stanisław Kowalski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-3-1
- Part
- 2018-12-01
Portret współczesny świadka historii, Stanisława Kowalskiego.
Beniuk Szymon
Małgorzata Jerchel - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-38-1
- Part
- 2019-07-26
Portret współczesny Małgorzaty Jerchel. Małgorzata Jerchel urodziła się 26 czerwca 1919 roku w Opolu. Została oddana na wychowanie przez swoją matkę tuż po urodzeniu, do swojej cioci do Katowic, gdzie spędziła całe życie. Ukończyła 7-klasową Publiczną Szkołę Powszechną w Dąbrówce Małej, powiat Katowice. Do momentu zamążpójścia była na tzw. „służbie”. Swoje życie poświęciła wychowaniu ośmiorga dzieci, co w obliczu śmierci jej męża, w jej wieku 44 lat, było głównym jej zadaniem i odpowiedzialnością, również podczas II wojny światowej.
Lysko Aleksander
Janina Wąsacz - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-40-1
- Part
- 2019-02-27
Portret współczesny Janiny Wąsacz. Janina Franciszka Wąsacz urodziła się w Warszawie jako jedyna córka. Ojciec był prawnikiem, mama nie pracował. Po skończonym gimnazjum rozpoczęła pracę w Starachowicach w fabryce samolotów, tak też zastała ją wojna. Okres wojenny spędza w Warszawie, zaś wraz z wybuchem powstania warszawskiego zostaje z rodzicami i mężem Antonim zamknięta w obozie pracy na warszawskim Zieleńcu, następne to: Pruszków, Wrocław i Trzebnica. Po wojnie osiedla się wraz z rodzina w Oleśnicy. Wraz z nakazem pracy męża we Wrocławiu w latach sześćdziesiątych przeprowadzają się do tego miasta i tam mieszka do dnia dzisiejszego. Urodziła dwie córki, ma 3 wnuków i pięcioro prawnuków.
Paprot-Wielopolska Aleksandra
Aleksander Tarnawski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-27-1
- Part
- 2019-02-21
Portret współczesny Aleksandra Tarnawskiego. Aleksander Tarnawski ps. „Upłaz”urodził się 8 stycznia 1921 r. w Słocinie, Rzeszów w rodzinie nauczycielskiej, Jan i Maria zd. Bereś. W 1924 r. wraz z rodzicami przenosi się do Gliwic. Absolwent Gimnazjum Państwowego w Chorzowie, które ukończył w 1938 r. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Lwowskiego. We wrześniu 1939 r. przebywału krewnych w Rabce i tam zastaje go wojna. Wówczas nie zostaje zmobilizowany, zaś w tym samym roku przekroczyłgranicę polsko-węgierskąi zostałskierowany do tymczasowego obozu dla uchodźców na Węgrzech. Wraz z końcem 1939 r. przedostaje się do Francji, tam zaś zgłosił się dotam zaś zgłosił się do punktu werbunkowego, co skutkuje przydziałem wojska. W 1940 roku szkolił się w Szkole Podchorążych Piechoty wCamp de Coëtquidan. Stamtąd przedostał się do Wielkiej Brytanii, będąc pod brytyjskim dowództwem został skierowany do Szkoły Podchorążych Broni Pancernej wCrawford.W Wielkiej Brytaniiodbył szereg konspiracyjnych w dywersji i broni pancernej szkoleń,łącznie ze stażem w oddziałach brytyjskich,których konsekwencją byłom.in.zrzut desantowy w 1944 r. z Włoch na placówkę odbiorczą „Kanapa”, położoną koło wsiBaniochakoło Góry Kalwarii podWarszawą.Czas ostatniego roku wojny spędził wWarszawie prowadząc działalnośćw Armii Krajowej, w której to z przydziałów służbowychbrał udział w licznych akcjach. organizował i szkolił patrole dywersyjne, prowadził działania dywersyjne na szlakach komunikacyjnych Inspektoratu.W okresie wojska znany pod ps. „Upłaz”Okres powojenny był dla niego czasem, w którym daleki był od działalnościwojskowej. Po wojnierozpoczął pracą wPolskim Radiuw Warszawie. W 1947 ponawia studiachemiczne na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, ostatecznie kończąc je z tytułem magistra inżyniera chemika.W 1950 r, ożeniła się z Henryką Bartosiewicz. Po raz drugi ożenił się w 1987 r z Elżbietą Kamińską, którąpoznał na uczelni–ma córkę Katarzynę.Całe życie powojenne do dnia dzisiejszego związane jest z Gliwicami.Jego praca zawodowa to działalność naukowa na Politechnice Gliwickiej, na której pracowała jako asystent w Katedrze Chemii Fizycznej(1948–1961), adiunktw Instytucie Metali Nieżelaznych (1961–1963), starszy inżynier laboratoryjny (od 1964 roku –kierownik w Zakładzie Pigmentów) w Instytucie Przemysłu Tworzyw i Farb w Gliwicach (1963–1990), starszy specjalista tego samego instytutu aż do przejścia na emeryturęw 1994 r.Za swoją działalnośćwojskową został odznaczony m.in.Srebrnym Krzyżem Zasług, a od 2018 r. w randze majora Wojska Polskiego. Obecnie jest ostatnim żyjącym cichociemnym, cichociemni to żołnierzePolskich Sił Zbrojnych desantowani do okupowanej Polski podczas II wojny światowejw celu prowadzenia walki nieregularnej. W związku z tym do dnia dzisiejszego jest uczestnikiemlicznych wydarzeń związanychz upamiętnianiem historii, jak i działaniami wojsk specjalnych m.in.GROM, których, którychSpadochroniarze Armii Krajowej są patronami. W 2014 r. w wieku 93 lat wykonał skok spadochronowy
Cudzich Ewa
Bolesław Gawin - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-28-1
- Part
- 2019-03-24
Portret współczesny Bolesława Gawina. Bolesław Gawina urodził się 12 lipca 1918 roku w Jakubowskich k. Bociek. Dzieciństwo spędził na pracy w gospodarstwie. Ożenił się w czasie okupacji sowieckiej. Za niedostarczenie kontrybucji został osadzony w więzieniu w Bielsku Podlaskim skąd w marcu 1943 roku przetransportowano go do obozu koncentracyjnego w Stuthoffie, gdzie spędził dwa lata. Po wojnie pracował w gospodarstwie. Nie należał do żadnego stowarzyszenia ani organizacji.
Kajdanowska Agnieszka
Jadwiga Legierska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-29-1
- Part
- 2019-03-20
Portret współczesny Jadwigii Legierskiej. Jadwiga Legierska urodziła się 27 września 1921 r. w Koniakowie jako jedna z ośmiorga rodzeństwa. Ukończyła szkołę podstawową w Koniakowie i z rodzinną miejscowością jest związana od dzieciństwa. Wyszła za mąż za Franciszka Legierskiego. Całą młodość, życie dorosłe spędziła pracując w domowy gospodarstwie. W latach 70-tych, 80-tych w swoim prywatnym domu przyjmowała grupy kolonijne, oazowe – stanowiło to jedno źródeł dochodu państwa Legierskich.
Cudzich Ewa
Żołnierze z jednostki wojskowej w Brzegu
- PL OPiP V-1-23-1763-1
- Part
- 1954
Part of Zbiory fotograficzne
Widok kąpieliska. Na pierwszym planie widoczny Jerzy Jędrzejczak, tuż za nim leży [szwagier J. Jędrzejczaka] Ryszard Błaszkiewicz.
N.N.
- PL OPiP V-1-23-1863-1
- Part
- 23.06.1931
Part of Zbiory fotograficzne
Portret Franciszka Edmunda zrobiony w Józefowie w 1931 roku.
N.N.
Maria Kawińska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-5-1
- Part
- 2017-02-08
Portret współczesny Marii Kawińskiej.
Zubowski Piotr
Eugenia Krzywkowska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-3-7-1
- Part
- 2017-06-07
Portret współczesny Eugenii Krzywkowskiej.
Zubowski Piotr
Janina Kudła - zdjęcie współczesne świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-9-1
- Part
- 2019-03-09
Portret współczesny Janiny Kudły, urodzonej w 1923 r. w Kolonia Baranica. Całe życie spędziła w tej samej miejscowości, której nazwę zmieniono na Bogusław. Jej ojciec miał wiatrak, który sam zbudował i obsługiwał, dzięki czemu dobrze im się wiodło finansowo. Od młodych lat uczyła się szyć na maszynie i to było jej pasją. Wyszła za mąż za stolarza a z czasem adoptowała syna siostry – Ryszarda. Syna posłali na studia weterynaryjne. Po studiach za nagrodę zakupił kombajn i dzięki temu dorobił się. Obecnie prowadzi skup Rzepaku. Pani Janina mieszka obecnie z liczną rodziną.
Badach Marzena
Łucja Kamińska - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-10-1
- Part
- 2019-12-10
Portret współeczesny Łucji Kamińskiej. Łucja Kamińska pochodzi z rodziny wielodzietnej. Do szkoły uczęszczała w Rojcy. Ojciec pracował na kopalni Bytom , matka była krawcową. Gdy miała 16 lat w kraju wybuchła wojna. Z rodziną mieszkała na uboczu, więc główne walki toczyły się daleko od ich domu, dlatego pani Łucja nie była ich świadkiem. W wieku 19 lat zaczęła pracować w biurze w kopalni Bytom. W 1946 roku po wojnie wzięła ślub i urodziła czwórkę dzieci. Pani Łucja nie należała do żadnych zgrupowań politycznych.
Laburda-Lis Małgorzata
Franciszek Drobny - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-11-1
- Part
- 2019-11-26
Portret współczesny Franciszka Drobnego. Franciszek Drobny, urodzony 1 kwietnia 1922 roku w Gorzyczkach. W czasie wojny oraz krótko po niej pracował w kopalni. Po wojnie przyjechał do Bytomia, by podjąć naukę w technikum. Otrzymał nakaz pracy w szkolnictwie. Studiował fizykę w Katowicach, później w Opolu. Przez wiele lat pracował w szkolnictwie jako nauczyciel fizyki oraz nauczyciel zawodu. W Bytomiu mieszka do dziś.
Laburda-Lis Małgorzata
Zbigniew Domosławski - zdjęcie współczesne Świadka Historii
- PL OPiP III-1-1-14-1
- Part
- 2019-10-25
Portret współczesny Zbigniewa Domosławskiego. Zbigniew Domosławski, urodzony w 1922 r. w Kopyczyńcach (dzisiejsza Ukraina). Ukończył gimnazjum we Lwowie i Akademię Medyczną we Wrocławiu (1952). Profesor dr hab, n. med. o specjalizacjach: kardiologia, historia medycyny i medycyna sportowa. Major Wojska Polskiego. Autor licznych publikacji o charakterze medycznym i historycznym (m.in. wspomnienia). Wielokrotnie odznaczany orderami państwowymi.
Szajda Marek