czyn społeczny na budowie nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.) realizowany przez pracowników różnych wrocławskich przedsiębiorstw i urzędów

budowa nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.)

czyn społeczny na budowie nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.) realizowany przez pracowników różnych wrocławskich przedsiębiorstw i urzędów

czyn społeczny na budowie nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.) realizowany przez pracowników różnych wrocławskich przedsiębiorstw i urzędów; drugi od lewej przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej we Wrocławiu Stanisław Panek

czyn społeczny na budowie nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.) realizowany przez pracowników różnych wrocławskich przedsiębiorstw i urzędów; na zdjęciu drugi od prawej (w ciemnych okularach) I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu Władysław Piłatowski

czyn społeczny na budowie nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.) realizowany przez pracowników różnych wrocławskich przedsiębiorstw i urzędów; na pierwszym planie drugi od lewej przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej we Wrocławiu Stanisław Panek

budowa nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.)

budowa nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.)

czyn społeczny na budowie nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.) realizowany przez pracowników różnych wrocławskich przedsiębiorstw i urzędów; na zdjęciu grupa osób porządkujących sąsiadującą z cmentarzem pętlę tramwajową Oporów

czyn społeczny na budowie nowego Cmentarza Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej (otwartego 11.10.1970 r.) realizowany przez pracowników różnych wrocławskich przedsiębiorstw i instytucji

miejsce zbiorowego pochówku z okresu II wojny światowej w ogródku obok domu nr 4 w Miłonowie; na ziemi widoczne dwa niemieckie hełmy

miejsce zbiorowego pochówku z okresu II wojny światowej w ogródku obok domu nr 4 w Miłonowie

miejsce zbiorowego pochówku z okresu II wojny światowej w ogródku obok domu nr 4 w Miłonowie [podobne ujęcie jak na zdjęciu F-797 - tutaj po usunięciu roślinności]; na ziemi widoczne dwa niemieckie hełmy

Apel Poległych na nowo otwartym Cmentarzu Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu w przeddzień święta Wojska Polskiego (obchodzonego wówczas 12 października w rocznicę chrztu bojowego 1 Dywizji Piechoty im. gen. Tadeusza Kościuszki w czasie bitwy pod Lenino w 1943 r.)

Apel Poległych na nowo otwartym Cmentarzu Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu w przeddzień święta Wojska Polskiego (obchodzonego wówczas 12 października w rocznicę chrztu bojowego 1 Dywizji Piechoty im. gen. Tadeusza Kościuszki w czasie bitwy pod Lenino w 1943 r.)

uroczystość nadania Szkole Podstawowej nr 72 przy ul. Trwałej 17-19 imienia Władysława Zarembowicza (1918-1944) - harcerza i działacza wrocławskiej Polonii, zamordowanego w obozie koncentracyjnym w Mauthausen; na zdjęciu z kwiatami Anna Zarembowicz, matka Władysława

Powrót ze zbiórki sekcji AK; pierwszy od prawej - Feliks Badowski.

Relacja Stanisława Zawiślaka dot. II wojny światowej, okupacji niemieckiej, kontaktów z partyzantami, relacji z żołnierzami radzieckimi, osiedlenia się na ziemiach zachodnich i życia codziennego. Zakres chronologiczny: 1939 - 1950. Miejsca wydarzeń: Świdnik (woj. lubelskie), Jacków (pow. świdnicki, woj. lubelskie), Trzeciaków (pow. świdnicki, woj. lubelskie), Mełgiew (pow. świdnicki, woj. lubelskie), Minkowice pow. świdnicki, woj. lubelskie), Lublin (woj. lubelskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Szamotuły (woj. wielkopolskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Myślibórz (woj. zachodniopomorskie), Drawsko Pomorskie (woj. zachodniopomorskie), Zarańsko (pow. drawski, woj. zachodniopomorskie)

radzieccy kombatanci II wojny światowej z wizytą u I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Ludwika Drożdża (stoi pod godłem) w ramach obchodów 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy; po prawej ręce I sekretarza siedzi płk Fiodor Jakutowicz

radzieccy kombatanci II wojny światowej z wizytą u I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Ludwika Drożdża (stoi z lewej) w ramach obchodów 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy; pierwszy z lewej płk Fiodor Jakutowicz

radzieccy kombatanci II wojny światowej z wizytą u I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Ludwika Drożdża (drugi z lewej) w ramach obchodów 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy; trzeci z lewej płk Fiodor Jakutowicz

płk Omar Jachjajew (z lewej), uczestnik walk o Festung Breslau i parlamentraiusz Armii Czerwonej podczas rozmów kapitulacyjnych, w czasie wizyty we Wrocławiu w towarzystwie I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Ludwika Drożdża w gmachu KW PZPR na ówczesnym pl. Dąbrowszczaków (dziś: Wydział Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Wrocławskiego na pl. Maxa Borna)

wystawa "Zwycięstwo 1945" w kazamatach pod Wzgórzem Partyzantów (gdzie mieścił się wówczas oddział Muzeum Historycznego) opowiadająca o oblężeniu Wrocławia i pierwszych dniach po zakończeniu walk, zorganizowana w ramach obchodów Dni Wrocławia i 30. rocznicy przyłączenia miasta do Polski

wystawa "Zwycięstwo 1945" w kazamatach pod Wzgórzem Partyzantów (gdzie mieścił się wówczas oddział Muzeum Historycznego) opowiadająca o oblężeniu Wrocławia i pierwszych dniach po zakończeniu walk, zorganizowana w ramach obchodów Dni Wrocławia i 30. rocznicy przyłączenia miasta do Polski

uroczysta akademia z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy w Teatrze Polskim przy ul. Gabrieli Zapolskiej; przy stole drugi od lewej wojewoda wrocławski Zbigniew Nadratowski, piąty od lewej przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu Bolesław Iwaszkiewicz

uroczysta akademia z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy w Teatrze Polskim przy ul. Gabrieli Zapolskiej; przemawia I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu Ludwik Drożdż

uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej na willi "Colonia" przy ul. Mariana Rapackiego 14, gdzie 06.05.1945 r. podpisany został akt kapitulacji Festung Breslau; odsłonięcia tablicy dokonuje wiceprezydent Wrocławia Andrzej Czuma (drugi z lewej, w okularach) w towarzystwie płk. Omara Jachjajewa (pierwszy z lewej), weterana walk o Festung Breslau, parlamentariusza Armii Czerwonej w trakcie rozmów kapitulacyjnych

uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej na willi "Colonia" przy ul. Mariana Rapackiego 14, gdzie 06.05.1945 r. podpisany został akt kapitulacji Festung Breslau

uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej na willi "Colonia" przy ul. Mariana Rapackiego 14, gdzie 06.05.1945 r. podpisany został akt kapitulacji Festung Breslau; pierwszy od lewej płk Omar Jachjajew, weteran walk o Festung Breslau, parlamentariusz Armii Czerwonej w trakcie rozmów kapitulacyjnych; trzeci od lewej wiceprezydent Wrocławia Andrzej Czuma

uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej na willi "Colonia" przy ul. Mariana Rapackiego 14, gdzie 06.05.1945 r. podpisany został akt kapitulacji Festung Breslau; drugi od lewej płk Omar Jachjajew, weteran walk o Festung Breslau, parlamentariusz Armii Czerwonej w trakcie rozmów kapitulacyjnych

uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej na willi "Colonia" przy ul. Mariana Rapackiego 14, gdzie 06.05.1945 r. podpisany został akt kapitulacji Festung Breslau; przemawia płk Omar Jachjajew, weteran walk o Festung Breslau, parlamentariusz Armii Czerwonej w trakcie rozmów kapitulacyjnych

uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej na willi "Colonia" przy ul. Mariana Rapackiego 14, gdzie 06.05.1945 r. podpisany został akt kapitulacji Festung Breslau; na pierwszym planie płk Omar Jachjajew, weteran walk o Festung Breslau, parlamentariusz Armii Czerwonej w trakcie rozmów kapitulacyjnych

uroczystość złożenia wieńców na Cmentarzu Oficerów Armii Radzieckiej przy ówczesniej ul. Armii Radzieckiej (dziś: ul. Karkonoska) z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy

uroczystość złożenia wieńców na Cmentarzu Oficerów Armii Radzieckiej przy ówczesniej ul. Armii Radzieckiej (dziś: ul. Karkonoska) z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy

uroczystość złożenia wieńców na Cmentarzu Oficerów Armii Radzieckiej przy ówczesniej ul. Armii Radzieckiej (dziś: ul. Karkonoska) z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy

uroczystość złożenia wieńców na Cmentarzu Żołnierzy Polskich przy ul. Grabiszyńskiej z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy; na pierwszym planie delegacja Frontu Jedności Narodu

na ciężarówce z lewej strony grupa żołnierzy 10. pułku piechotu 4. Dywizji Piechoty Wojska Polskiego [holowany pojazd to GAZ-51]

Krótka relacja Stanisława Januszkiewicza dot. II wojny światowej, okupacji radzieckiej, zabierania mienia i zmuszania do zapisywania się do kołchozów, przyjazdu do Polski w trakcie tzw. II fali repatriacji.   Zakres chronologiczny: 1939 - 1989   Miejsca wydarzeń: Czukiew (obw. lwowski, Ukraina), Koszalin (woj. zachodniopomorskie), Wrocław (woj. dolnośląskie)

[partyzanci z oddziału "Burza" Armii Krajowej/Delegatury Sił Zbrojnych pod dowództwem Stanisława Karlińskiego ps. "Burza"]

Jan Jodłowski, robotnik przymusowy w Breslau, podczas wizyty w domu znajomej Niemki.

Na pierwszym planie pojazd [przypuszczalnie Ford V8 z ok. 1937 r.] służący do rozwożenia węgla dla mieszkańców Breslau podczas II wojny światowej.

Jan Jodłowski (z lewej) jako robotnik przymusowy w Breslau stoi z kolegą obok pojazdu służącego do rozwożenia węgla mieszkańcom.

wrak czołgu T-34 nieopodal pałacu w Zabardowicach

Robotnicy przymusowi w Breslau roznoszą węgiel mieszkańcom miasta.

Robotnicy przymusowi w Breslau podczas odpoczynku po pracy. Trzeci z lewej - prawdopodobnie Jan Jodłowski.

Rozładunek węgla z wagonów kolejowych na wozy bądź samochdy przez robotników przymusowych w Breslau.

Uganda, Masindi, 1943 r. Sierociniec, klasa III przeniesiona w całości w czerwcu 1945 r. do Rongai (Kenia). Górny rząd od lewej: Tadek Sapiecha (w hełmie), Giena Niejadlik (z grzywką), Zosia Kłusek, Tereska Kowal, Zosia Ostrowska, Wanda Leniec, Maryska Pilipczuk, Józia Kraus, Jadzia Bechert, Halina Waszkiewicz, Jadzia Kowalczyk, Polusia Gwizdak.Środkowy rząd: Gienek Wdowczyk (w czarnym berecie), Hanka Plackowska (z przepaską na włosach), Staszka Rojek, Jasia Jodkowska, Józka Kasznia, Władka Nowaczyk. Siedzą od lewej: Heńka Dardzińska, Andzia Sikorska, pani Minkowska, wizytator szkolny p. Kinasz-Surowiecki, p. Pomorska, stoi Tereska Kułakowska, kierowniczka szkoły p. Maria Kułakowska, Nastka Witruk. Z lewej strony (nie sa uczniami III klasy) Jagusia Mackiewicz (suknia w paseczki), Zosia Sikorska, Ola Ostrowska, poniżej Danka Rut (nad Wdowczykiem), Gienia Przychodzień (obok Wdowczyka), Sabina Wdowczyk (marynarski kołnierz). P. Kinasz trzyma małą siostrę Hanki Plackowskiej.

Jan Jodłowski (z prawej) podczas rozładunku węgla.

Robotnicy przymusowi w Breslau w oczekiwaniu na wydanie posiłku.

Robotnicy przymusowi podczas wyładunku węgla z wagonów. Pierwszy od prawej - Jan Jodłowski.

Jan Jodłowski jako wartownik przed jednym z wrocławskich budynków po kapitulacji Festung Breslau.

Józef Jodłowski przed budynkiem przy ul. Piłsudskiego (wówczas Świerczewskiego) 48-52, w którym po 1945 r. zamieszkiwała rodzina Jodłowskich.

niezidentyfikowany sztandar wystawiony podzas mszy św. przy ul. Mazowieckiej odprawionej z okazji uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 maja

Afryka, Uganda, Masindi, 1943 r. Sierociniec przeniesiony w całości w czerwcu 1945 r. do Rongai (Kenia). Siedzą w środku wychowawczynie: p. Śnieżko (z białym kołnierzykiem), p. Elżbieta Lesiak, inspektor szkolny p. Kinasz-Surowiecki, kierownik sierocińca p. Kwiatkowski, wychowawczyni NN, dalej wychowawczynie panie Szmidt i Warchałowa (z białym kołnierzykiem).

dekoracja z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy (do 1989 r. rocznicę zakończenia II wojny światowej obchodzono 9 maja) na północnej elewacji (od strony ul. Podwale) Powszechnego Domu Towarowego (dziś: Renoma)

1942. Radziecki statek Żdanow. Żołnierze polscy i ludność cywilna po przybyciu z Krasnowodska do Pahlevi /Persja, obecnie Iran/.

montaż dekoracji na ul. Dworcowej w związku z przygotowaniami do obchodów 30. rocznicy włączenia Wrocławia do Polski; na tablicy z lewej strony widoczny herb Wrocławia obowiązujący w latach 1948-1990

Uganda, Afryka, Cabarega School koło Masindi, początek 1943 roku. Sierociniec. Dzieci już odkarmione, ale włosy jeszcze nie odrosły. Dzieci były strzyżone "na glacę" z powodu wszy. Włosy oraz ciuchy z Rosji były palone na stosie i aż skwierczały.

biurowiec Zakładów Badawczych i Projektowych Miedzi "Cuprum" przy ówczesnym pl. 1 Maja (dziś: pl. Jana Pawła II) udekorowany z okazji 30. rocznicy kapitulacji III Rzeszy (do 1989 r. rocznicę zakończenia II wojny światowej obchodzono 9 maja); budynek Cuprum został wyburzony w 2015 r.

Portret grupowy polskich dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej w obozie polskich uchodźców w Tengeru. Dzieci trzymają wizerunki Matki Boskiej Ostrobramskiej. Pomiędzy dziećmi kapłan w komży, birecie i ze stułą. W tle ceglany, kryty trzciną kościół pw. św. Andrzeja Boboli oraz chaty obozu.

Portret zbiorowy polskich skautek z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru. W środku siedzą opiekunki. Zdjęcie wykonano w niezidentyfikowanej lokalizacji.

Portret zbiorowy czwórki zakonnic, prawdopodobnie z zakonu nazaretanek, obecnych w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru. Pierwsza z lewej u góry siostra Maria Bronig (lub: Bronia). Z relacji świadek nie wynika jasno, czy były to zakonnice obecne w Afryce na misji, czy przybyłe wraz z uchodźcami wywiezionymi na Syberię (w 1941 r. wywieziona z Wilna siostry nazaretanki z domów wileńskiego i grodzieńskiego)

Portret zbiorowy - dziewczynki spośród polskich uchodźcow w Tengeru wraz z dwoma duszpasterzami - z lewej ksiądz doktor Jan Śliwowski (proboszcz osiedla), z prawej ksiądz kanonik Piotr Rogiński. Wśród dziewczynek pierwsza z prawej - Halina Kozdroń.

Portret zbiorowy - rodzina Kozdroń pomiędzy chatami obozu dla polskich uchodźców w Tengeru, stoją od lewej: Andrzej, Leokadia (matka) i Halina; siedzi teściowa Leokadii Kozdroń, nieznanego imienia. Zdjęcie wysłane mężowi Leokadii Kozdroń przebywającemu w Polsce. Na odwrocie napis: "Ażebyś sobie nas przypomniał. Zasyłam Ci naszą rodzinę. Tengeru 25. XI 1946"

Halina Kozdroń przed niezidentyfikowanym kościołem w okolicach Tengeru.

Pracownice piekarni zorganizowanej w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru, wraz z niezidentyfikowanym mężczyzną, przy ławie zastawionej wypieczonymi chlebami; pierwsza od prawej Leokadia Kozdroń.

Portret zbiorowy grupki osób spośród polskich uchodźców, przybyłych do Afryki z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski; trzecia od lewej Leokadia Kozdroń, czwarta od lewej Halina Kozdroń; chłopiec w czapce to Andrzej Kozdroń.

Portret zbiorowy grupki osób spośród polskich uchodźców, przybyłych do Afryki z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski; za nimi charakterystyczne drzewo; pierwsza od prawej Leokadia Kozdroń, chłopiec w czapce to Jerzy Kozdroń.

Popiersie starszej kobiety, prababki Ewy Sudoł-Kozłowskiej, babki Haliny Kozdroń, w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru, przybyłych tam z terenów ZSRR po układzie Sikorski-Majski.

Polscy uchodźcy z obozu w Tengeru wyruszają w podróż powrotną do Polski na niezidentyfikowanej stacji w Afryce; pierwsza od prawej Halina Kozdroń.

Dwóch mężczyzn i chłopiec bawią się z małym lwem. Zdjęcie wykonano najprawdopodobniej w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru. Chłopcem jest niejaki Adam, zaadoptowany w trakcie podróży z Kazachstanu do Afryki przez rodzinę Ireny Szpindor. Jednym z mężczyz być może jest wuj I. Szpindor, Leopold Schmidt.

Dzieci z sierocińca w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru w strojach harcerskich podczas zabawy.

Grupa opiekunek dzieci z sierocińca w polskim obozie dla uchodźców w Tengeru wraz z dwójką dzieci; pierwsza i druga z lewej oraz pierwsza z prawej należały do rodziny Ireny Szpindor, która to rodzina zaadoptowała chłopca widocznego na zdjęciu.

Dzieci z sierocińca w obozie polskich uchodźców w Tengeru wykonują przedstawienie teatralne w strojach szytych przez opiekunki.

Dzieci z sierocińca w obozie polskich uchodźców w Tengeru wykonują przedstawienie teatralne w strojach szytych przez opiekunki.

Dzieci z sierocińca w obozie polskich uchodźców w Tengeru wykonują przedstawienie teatralne w strojach szytych przez opiekunki.

[Portret zbiorowy czterech spokrewnionych kobiet przed chatami w obozie dla uchodźców w Tengeru. Na odwrocie zdjęcia notatka] Tengeru 1947 Rodzina koło domku w którym mieszkamy zajmuję 3 takie domki. W jednym ja śpię i mała Janka, która jest na innych zdjęciach, w drugim Wila [Wilhelmina], Babcia [Grosicka] i druga mała Janka, która w tej chwili wybiegła się bawić w 3cim Grażyna i Adaś i w tym mieści się jadalnia. A Zosia -/ [w prawym górnym rogu nieczytelny dopisek]

Troje dzieci i dwie opiekunki z sierocińca w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru, stojący na drodze przy drogowskazie z napisami "KONGEI / CARE" oraz "MOMBO"; w tle wzniesienie; jednym z dzieci jest zaadoptowany przez rodzinę Ireny Szpindor Adaś. Mombo - miejscowość w północno-wschodniej Tanzanii, u podnóża gór Usambara; Kongei - dziś mieści się tam szkoła, w czasie wojny zapewne ochronka.

Dwoje dzieci z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru w strojach przeznaczonych do odegrania przedstawienia teatralnego; w tle zabudowania i niewyraźny kontur góry, być może Meru.

Dwoje dzieci z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru w strojach ludowych, być może przeznaczonych do odegrania przedstawienia teatralnego; w tle zabudowania.

[Dwie kobiety na podwórzu bawią się z grupą szczeniaków, w tle długi, parterowy dom z podcieniami i poddaszem; stojąca kobieta należy do rodziny Ireny Szpindor; na odwrocie zdjęcia napis:] Kongei 1947. Wypoczynkowy dom w którym spędzam urlop. Koło mnie gospodyni i właścicielka pensjonatu P. Köstliech, z którą rozmawiam po niemiecku, a wtedy zaniedbuję angielski język, którym narazie [!] nie b. mocno władamy. Kongei - miejscowość w północno-wschodniej Tanzanii, u podnóża gór Usambara.

[Dwie kobiety z grupką szczeniaków przy zabudowaniach w Kongei; kobieta z prawej należy do rodziny Ireny Szpindor, kobieta z lewej, niejaka Köstlieh, jest właścicielką pensjonatu w Kongei; na odwrocie zdjęcia napis:] Kongei 1947. Znowu właścicielka ze mną przy tych samych pieskach. Ona sama urodziła się w Afryce, ale ojciec jej, który już nie żyje pochodził z Katowic, mówi lepiej po ang. ale chętnie chociaż słabiej mówi po niem. Kongei - miejscowość w północno-wschodniej Tanzanii, u podnóża gór Usambara.

Portret zbiorowy: 5 dzieci i 6 opiekunek z sierocińca w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru; kobiety pierwsza i druga od lewej należą do rodziny Ireny Szpindor; wśród dzieci drugi od lewej zaadoptowany przez rodzinę I. Szpindor chłopiec o imieniu Adaś. Na podstawie relacji I. Szpindor i podpisów na zdjęciach trudno jednoznacznie stwierdzić która z kobiet jest matką I. Szpindor.

[Dwoje dzieci przy drzewiastej papai, z tyłu przy szopie stoją dwie kobiety - w obozie dla polskich uchodźców w Tengeru; kobieta z prawej strony jest krewną Ireny Szpindor, chłopiec widoczny na zdjęciu, Adaś, jest adoptowanym przez rodzinę I. Szpindor; na odwrocie zdjęcia notatka:] Tengeru 1947. Koło kuchenki w ogródku naszym. Dzieci wspinają się po smaczne owoce zwane papajami. Drzewo to jest własnego chowu, które owocuje już w 9tym miesiącu. W tyle ja stoję i nasza służąca.

Grupa dzieci z obozu dla polskich uchodźców w Tengeru wraz z opiekunką przy drzewie nieustalonej nazwy.