Tadeusz Bronowski w liście przedstawia pokrótce swoją biografię. Najpierw przedstawia losy swojej rodziny przed II wojną światową, oraz podczas okupacji radzieckiej. Następnie wspomina o wyjeździe ze Lwowa do Wrocławia. Skupia się na opisie pomocy porządkowania Hali Stulecia oraz postawienie Iglicy. Wymienia profesorów, którzy przyjechali ze Lwowa do Wrocławia. Na końcu w kilku zdaniach opisuje swoje dalsze dzieje: rozpoczęcie pracy i uzyskanie mieszkania. Wspomina, że przeszedł na emeryturę w 1996 r. Zakres chronologiczny: 1930-1996 Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Wrocław

Obrona pracy doktorskiej. Na zdjęciu: mgr. inż. Jan Kmita, pierwszy z prawej specjalista od budowy mostów, późniejszy rektor Politechniki Wrocławskiej, ur. 1922, zm. 2015 podczas obrony swojej pracy doktorskiej, Wrocław 6.10.1960.

Przyznanie nagrody za osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze dla Juliana Fercza od Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego - prof. dr hab. Mieczysława Klimowicza.

Przyznanie nagrody jubileuszowej za 30-letnią pracę w wysokości 150% wynagrodzenia miesięcznego dla Juliana Fercza od Prorektora Uniwersytetu Wrocławskiego - prof. dr hab. Józefa Ziółkowskiego.

Przyznanie nagrody za osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze dla Juliana Fercza od Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego - prof. dr hab. Mieczysława Klimowicza.

Przyznanie nagrody za osiągnięcia organizacyjne dla Juliana Fercza od Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego - prof. dr hab. Mieczysława Klimowicza.

Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej. Na zdjęciu: studentki podczas obozu letniego; Kazimiera Rolińska siostra babci Darczyńcy siedzi na samym przodzie, 3. od prawej, 20.07.1948.

Dokument poświadczający odbycie przez Juliana Fercza szkolenia podstawowego w zakresie powszechnej samoobrony.

Indeks Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie wydany na nazwisko Jerzy Jędrzejczak.

List napisany przez Juliana Fercza do Inspektoratu BHP Uniwersytetu Wrocławskiego z prośbą o wystąpienie do ZUS o odszkodowanie za wypadek.

Komunikat informujący o zjeździe zjednoczeniowym wrocławskich oddziałów Unii Demokratycznej i Kongresu Liberalno-Demokratycznego, który odbędzie się w Dużej Sali Wykładowej Instytutu Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Dokument potwierdzający ukończenie przez Juliana Fercza Uniwersytetu Wrocławskiego im. B. Bieruta na Wydziale Filologicznym. Na dokumencie tytuł pracy magisterskiej ("Poglądy Mickiewicza na dramat w literaturze słowiańskiej") i ocena pracy dyplomowej. U dołu dokumentu ostateczny wynik egzaminu magisterskiego oraz uzyskany tytuł zawodowy (magister filologii polskiej), poniżej podpisy, Rektora i Dziekana, okrągła pieczęć tuszowa Uniwersytetu oraz miejsce i data wydania dokumentu (Wrocław, dn. 28.10.1958 r.).

Pismo z informacją o powołaniu Juliana Fercza na stanowisko asystenta na Wydziale Filologicznym.

Pismo z informacją o przyznaniu Julianowi Ferczowi tytułu naukowego - asystenta, na Wydziale Filologicznym.

Życiorys Zenona Wysłoucha, zatytułowany "Moja przygoda z techniką", w którym opisuje swoje studia, oraz pracę jako inżynier-konstruktor maszyn budowlanych i drogowych. Opisuje szczegółowo projekty realizowane przez zakłady pracy, w których pracował, między innymi w Pafawagu i Fadromie. Zagłębia się w szczegóły inwestycji, przy których pracował. Z relacji możemy dowiedzieć się jak wyglądały metody działania, konstrukcji jego projektów. Dowiadujemy się także sporo o zyciu codziennym w PRL, stosunkach na linii państwo-obywatele. Zakres chronologiczny 1948-1994

Pismo z informacją o przeniesieniu Juliana Fercza z dniem 1 czerwca 1957 r. z zajmowanego dotychczas stanowiska (opracowanie księgozbioru) na etat kontraktowego bibliotekarza.

List pochwalny wystosowany przez Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli Centralny Zarząd Budownictwa Miejskiego "Zachód" do Teodora Niedziewicza z wyrazami uznania z okazji zajęcia I. miejsca we współzawodnictwie przy budowie Politechniki Wrocławskiej w kategorii najlepszy kamieniarz, 1953-1954. We wcześniejszych dokumentach mowa o kamieniarzu Teofilu Niedziewiczu - być może zmienił imię na Teodor.

List pochwalny wystosowany przez Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli Centralny Zarząd Budownictwa Miejskiego "Zachód" do Teodora Niedziewicza  z wyrazami uznania z okazji zajęcia I. miejsca we współzawodnictwie przy budowie Politechniki Wrocławskiej w kategorii najlepsza brygada kamieniarska, 1953-1954. We wcześniejszych dokumentach mowa o kamieniarzu Teofilu Niedziewiczu - być może zmienił imię na Teodor.

Relacja Zbigniewa Kwaśnego, profesora nauk humanistycznych, specjalizującego się w demografii historycznej i historii gospodarczej, dotyczy przedwojennego i wojennego okresu dzieciństwa, przyjazdu do Wrocławia, okresu studiów, pracy na stanowisku asystenta Katedry Historii Gospodarczej, odwiedzin w niemieckich archiwach, nawiązywania do lwowskich korzeni w Instytucie Historii, kontaktów z profesorami Maleczyńskim, Czaplińskim i Inglotem, a także działalności Towarzystwa Miłośników Historii.