Relacja Bronisławy Guza, dotycząca życia codziennego w Obertynie i okolicach, moment przesiedlenia do Siedlc, działania wojenne, działania UPA, represje, organizację zycia po wojnie w Siedlcach, odbudowę i działania władzy na szczeblu lokalnym.   Zakres Chronologiczny: 1929-1997   Miejsca wydarzeń: Obertyn (Ukraina), Horodenka (Ukraina), Żuków (Ukraina), Lwów (Ukraina), Śniatyn (Ukraina), Oldenburg (Niemcy), Zadubrowce (Ukraina), Stantsiya Gody Turka (Ukraina), Medyka (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Tarnów (woj. małopolskie), Brochów (dzielnica Wrocławia), Wrocław (woj. dolnośląskie), Siedlce (pow. oławski, woj. dolnośląskie), Oława (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gaj (Ukraina), Kołomyja (Ukraina), Łuck (Ukraina), Radwanice (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Żytomierz (Ukraina), Racibórz (woj. śląskie), Marcinkowice (pow. oławski, woj. dolnośląskie), Sobociska (pow. oławski, woj. dolnośląskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie)

Budynek Urzędu Miasta i Gminy w Sobótce

Jedna z dwóch rzeźb umieszczona na kamiennej balustradzie przed wejściem do budynku Urzędu Miasta i Gminy w Sobótce

Gmach Urzędu Miejskiego Wrocławia przy placu Nowy Targ. Wcześniej budynek zajmowany był przez Nadprezydium Prowincji Śląskiej. Zbudowany został w latach 1914-1918 na podstawie projektu Karla Löwego jako rozwinięcie dawnego Pałacu Hatzfeldów. W okresie PRL z fasady budynku zniknęły detale, które przywrócono wraz z oryginalnymi kolorami podczas renowacji na początku XXI wieku.

Dawny budynek Maltańskiego Szpitala Dziecięcego św. Anny, który funkcjonował w tym miejscu do 1945 roku. Po wojnie mieścił się tu Szpital Położniczo-Ginekologiczny. W marcu 2010 ulokowano w budynku Powiatowy Urząd Pracy.

Dawny budynek Maltańskiego Szpitala Dziecięcego św. Anny, który funkcjonował w tym miejscu do 1945 roku. Po wojnie mieścił się tu Szpital Położniczo-Ginekologiczny. W marcu 2010 ulokowano w budynku Powiatowy Urząd Pracy.

Dawny budynek Maltańskiego Szpitala Dziecięcego św. Anny, który funkcjonował w tym miejscu do 1945 roku. Po wojnie mieścił się tu Szpital Położniczo-Ginekologiczny. W marcu 2010 ulokowano w budynku Powiatowy Urząd Pracy.

Jan Góralski w swoich wspomnieniach opisuje pierwszy rok w powojennym Wrocławiu, począwszy od 6 maja 1945, a skończywszy na 9 maja 1946 roku. Odnosi się do wcześniejszych wydarzeń związanych z oblężeniem Wrocławia. Skupia się przede wszystkim na opisie tworzenia się: władz miasta, administracji (sądownictwo, opieka medyczna), instytucji: naukowych, kulturalnych, religijnych, społecznych oraz politycznych; komunikacji (poczta, komunikacja miejska, kolej), a także przemysłu. Dokładnie opisuje zniszczenia wojenne oraz zmagania i trudności związane z ich usuwaniem. Wspomina o życiu codziennym mieszkańców. Praca ma układ tematyczny. Autor wielokrotnie przytacza wspomnienia innych pionierów i dawnych mieszkańców Wrocławia. Opatrzył ją przypisami, w których powołuje się na liczne opracowania (publikacje naukowe i popularnonaukowe, gazety). Na końcu pracy znajduje się Kalendarium ważniejszych wydarzeń roku, oraz bibliografia. Zakres chronologiczny: 6 maj 1945 - 9 maj 1946 Miejsca wydarzeń: Wrocław

Zbudowany w latach 1939–1945 jako siedziba Regierungspräsidium. Odbudowany po wojnie służy jako Dolnąśląski Urząd Wojewódzki we Wrocławiu.

Remigiusz Wira jako przewodzniczący Dzielnicowej Rady Narodowej Wrocław-Psie Pole [sprawował tę funkcję od 22.12.1980 r. do 27.04.1990 r.]

od lewej: Leonard [?] Menet (zastępca naczelnika dzielnicy Wrocław-Psie Pole), Zygmunt Markiewicz (zastępca przewodniczącego Dzielnicowej Rady Narodowej Wrocław-Psie Pole), p. Biały (przewodniczący jednej z komisji DRN), Jolanta Marta Siedlecka-Nowak (kierowniczka Biura DRN), Zdzisław Kaplowski (naczelnik dzielnicy), Agnieszka Lewczuk (pracownica Biura DRN), Małgorzata Sobieraj (pracownica Biura DRN), Lidia Bosak (zastępca przewodniczącego DRN), Remigiusz Wira (przewodniczący DRN), Elżbieta Tamara-Błodzinowska (przewodnicząca Komisji Kultury DRN), Stefan Skąpski (wiceprezydent Wrocławia), Michał Walczak (przewodniczący Rady Dzielnicowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego), Emil Wojnicki (zastępca przewodniczącego DRN, sekretarz Komitetu Dzielnicowego PZPR), Jan Podkański (I sekretarz KD PZPR), Jerzy Libartowski (przewodniczący jednej z komisji DRN)

Relacja Gertrudy Terleckiej, dotycząca jej dzieciństwa w Romanowie Górnym, przypadającym na lata II Wojny Światowej i czasy powojenne, podczas których straciła ojca wywiezionego do Mauthausen za odmowę podpisania Volkslisty, zeknęła się z dziećmi nowych niemieckich osadników, a później z repatriantami z Kresów Wschodnich Rzeczpospolitej; świadek opowiada też o swojej pracy w Gromadzkiej Radzie Narodowej w Białej (położonej po drugiej stronie Noteci) i o lokalnym dialekcie języka niemieckiego, tzw. "platówie"; wspomina też niektóre wydarzenia wojenne, np. ukrycie niemieckiej sąsiadki przed wkraczającymi do wsi Rosjanami   Zakres chronologiczny: 1938-1960   Miejsca wydarzeń: Romanowo Górne (pow. czarnkowsko-trzcianecki, woj. wielkopolskie), Biała (pow. czarnkowsko-trzcianecki, woj. wielkopolskie), Mauthausen (Austria), Poznań (woj. wielkopolskie), Kruszewo (pow. pilski, woj. wielkopolskie)

Pępowo - wieś w dawnym województwie leszczyńskim. N/z: budynek Urzędu Gminy w Pępowie

Rafał Zapadka, absolwent Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, w l. 1974-1979 kierownik działu w Wojewódzkim Domu Kultury w Gorzowie Wlkp., w 1978 r. współinicjator Spotkań Twórców i Wykonawców Piosenki Amatorskiej w Myśliborzu, 1979-1982 kierownik Ośrodka Opiekuna Społecznego w Gorzowie Wlkp. Po 13.12.1981 r. współorganizator akcji pomocy materialnej i prawnej dla rodzin internowanych. Od 1983 r. wstępuje do struktur RKW "Solidarność". Współprowadzący gazety bezdebitowe, m.in. Feniks.   Zakres chronologiczny: 1952-1990   Miejsca wydarzeń: Gorzów Wlkp. (woj. lubuskie), Zielona Góra (woj. lubuskie), Gdańsk (woj. pomorskie)