Zdjęcie obozowe Tadeusza Sulimy - więźnia obozu koncentracyjnego Auschwitz nr 63721.

Okolicznościowy podziemny znaczek pocztowy wydany z okazji kanonizacji św. Maksymiliana Kolbego

przewodniczący Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Psie Pole F. Szeplik (na pierwszym planie z lewej) wręcza Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Stanisławowi Ryniakowi (1915-2004), pierwszemu polskiem więźniowi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau; ceremonia miała miejsce podczas akademii pierwszomajowej zorganizowanej w Dzielnicowym Domu Kultury przy ówczesnym pl. Klementa Gottwalda (dziś pl. Józefa Piłsudskiego)

przewodniczący Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Psie Pole F. Szeplik (na pierwszym planie z lewej) wręcza Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Stanisławowi Ryniakowi (1915-2004), pierwszemu polskiem więźniowi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau; ceremonia miała miejsce podczas akademii pierwszomajowej zorganizowanej w Dzielnicowym Domu Kultury przy ówczesnym pl. Klementa Gottwalda (dziś pl. Józefa Piłsudskiego)

fragment ekzpozycji w Muzeum Gross-Rosen - pejcz należący do ostatniego komendanta obozu KL Gross-Rosen Johannesa Hassebröcka oraz listy więźniów

fragment ekzpozycji w Muzeum Gross-Rosen - z lewej strony gablotka z pejczem należącym do ostatniego komendanta obozu KL Gross-Rosen Johannesa Hassebröcka oraz listami więźniów, z prawej strony obozowy "pasiak"

niezidentyfikowane osoby przed bramą główną Muzeum Gross-Rosen - dawnego obozu koncentracyjnego KL Gross-Rosen

fragment ekzpozycji w Muzeum Gross-Rosen - pejcz należący do ostatniego komendanta obozu KL Gross-Rosen Johannesa Hassebröcka oraz listy więźniów

Fotografia pochodzi z francuskojęzycznej gazety. Podpis w j. franc.: "We Wrocławiu papież rozmawia z ocalałymi z obozów koncentracyjnych [...]" (dalszy fragment niejasny). Pierwszy z lewej - Tadeusz Sulima.

Fotografia pochodzi z angielskojęzycznej gazety. Podpis w j. ang.: "Ocaleli z obozu koncentracyjnego Auschwitz stoją w kolejce do komunii św. podczas mszy we Wrocławiu". Pierwszy z lewej w stroju obozowym - Tadeusz Sulima.

Wspomnienia młodego chłopca, który podczas II wojny światowej został wraz z rodziną przewieziony na tereny ówczesnej III Rzeszy w okolice Wrocławia do pracy przymusowej. Następnie zostaje oddzielony od matki i zmuszony do pracy w okolicznych wsiach (Lubań Śląski, Rogoźnica). Opisuje jak wygladały warunki pracy u poszczególnych Bauerów, jak go karmiono i traktowano. Wspomina o swoich odwiedzinach w obozie Gross-Rosen, do którego zawoził zaopatrzenie, wspomina o relacjach z więźniarkami. Wspomnienia kończy wkroczenie Armii Czerwonej i ucieczka Niemców do Drezna. Zakres chronologiczny 1939-1945

Strona zewnętrzna: nadawca i adresat; zarządzenia komendanta obozu w sprawie korespondencji - m. in. ograniczenia ilościowe i jakościowe; znaczek pocztowy z podobizną Adolfa Hitlera; stempel poczty - Auschwitz Oberschlesien / 2; częściowo nieczytelna pieczęć obozowa: Ge... 10 KL Auschwitz; ramka na pieczęcie cenzury i blokowegoStrona wewnętrzna: list Andrzeja Białeckiego do matki, Aleksandry Białeckiej, w języku niemieckim - sprawy rodzinne, prośba o cukier, tłuszcz, tytoń i listy, pozdrowienia, zastrzeżenie, że mąki, kaszy, warzyw i medykamentów przysyłać więźniom nie wolno

Strona zewnętrzna: nadawca i adresat; zarządzenia komendanta obozu w sprawie korespondencji - m. in. ograniczenia ilościowe i jakościowe; znaczek pocztowy z podobizną Adolfa Hitlera; stempel poczty - Auschwitz Oberschlesien / 2; częściowo nieczytelna pieczęć obozowa: Gep... 11 KL Auschwitz; ramka na pieczęcie cenzury i blokowegoStrona wewnętrzna: list Andrzeja Białeckiego do matki, Aleksandry Białeckiej, w języku niemieckim - podziękowania za paczki, życzenia urodzinowe dla matki i wielkanocne dla rodziny, prośba o gotowe potrawy, przypomnienie, że płynów i medykamentów przysyłać więźniom nie wolno

Strona zewnętrzna: nadawca i adresat; zarządzenia komendanta obozu w sprawie korespondencji - m. in. ograniczenia ilościowe i jakościowe; znaczek pocztowy z podobizną Adolfa Hitlera; stempel poczty - Auschwitz Oberschlesien / 2; częściowo nieczytelna pieczęć obozowa: Geprätt? 3 KL Auschwitz;  ramka na pieczęcie cenzury i blokowegoStrona wewnętrzna: list Andrzeja Białeckiego do matki, Aleksandry Białeckiej, w języku niemieckim - podziękowania za paczki i list, życzenia dla członków rodzinny, prośba o pieczone mięso, zawiadomienie o rzuceniu palenia, pozdrowienia, chęć napisania do pani Zbrożek, prośba o wieści i list od Kuby

Ekslibris wykonany ku pamięci Maksymiliana Marii Kolbego.

Ekslibris wykonanany ku pamięci ofiar obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.

Folder dotyczący imprezy pokojowej zorganizowanej przez Klub z okazji 41-rocznicy zakończenia II wojny światowej; przebieg sztafety z Rogoźnicy do pl. Grunwaldzkiego (65 km); opis obozu pracy Gross-Rosen

Jest to zbiór 8 wierszy i 6 krótkich opowiadań, autorstwa Jerzego Bandera. Mają one charakter osobisty. Autor dzieli się w nich swoimi przeżyciami, przemyśleniami. Skupia się na próbach poznania własnej historii oraz opisuje próby otrząśnięcia się po tragicznych przeżyciach II wojny światowej. Pisze o holokauście, Powstaniu w Getcie Warszawskim, zamachach z 11 września, II wojnie libańskiej. W poezji obecne są wątki religijne. Na ostatniej stronie zamieszcza autobiografię. Zakres chronologiczny: 1942-2006 Miejsca wydarzeń: Oświęcim (woj. małopolskie), Śródborów (obec. część Otwocka, woj. mazowieckie), Lwów (Ukraina), Warszawa, Hajfa (Izrael), Drohobycz (Ukraina), Sambor (Ukraina), Rakowice (obec. część Krakowa, woj. małopolskie), Zakopane (woj. małopolskie)

Wizyta generała zakonu dominikanów o. Anicet Fernandez w muzeum na Majdanku w Lublinie w 1970 roku. Generał i inni zakonnicy przy piecu krematoryjnym, (drugi od lewej) o. Fabian Madura

Wizyta generała zakonu dominikanów o. Anicet Fernandez w muzeum na Majdanku w Lublinie w 1970 r.

Wizyta generała zakonu dominikanów o. Anicet Fernandez w muzeum na Majdanku w Lublinie w 1970 r.

Autor na początku opowiada o swojej działalności w ruchu oporu: najpierw jako zastępcy komendanta w podziemnej organizacji wojskowej na terenie Rudnika i Brańszczyka, a później jako jednego z komendantów AK. Opisuje szkolenia wojskowe, akcję przewiezienia rannego komendanta AK do szpitala, działania dywersyjne, przeprowadzanie i rozprowadzenie prasy konspiracyjnej. Następnie opowiada o swoim aresztowaniu przez Niemców i pobycie w więzieniu na Pawiaku. Wspomina o torturach i masowych egzekucjach więźniów. W dalszej części opisuje swój pobyt w obozie koncentracyjnym (tragiczne warunki życia, wyniszczająca praca, pobyt w obozowym szpitalu, badania pseudomedyczne). Wspomina o udziale w ruchu oporu więźniów. Opisuje tzw. ,,marsz śmierci". Na końcu wspomnień, autor opowiada o kilku swoich próbach ucieczki oraz pokrótce przedstawia swoje dalsze losy (opieka Kaszubów, wyjazd na Ziemie Zachodnie). Zakres chronologiczny: 1939-1945 Miejsca wydarzeń: Rudnik nad Sanem (woj. podkarpackie, pow. niżański), Brańszczyk (woj. mazowieckie, pow. wyszkowski), Stutthof (obec. Sztutowo, woj. pomorskie, pow. nowodworski), Kartuzy (woj.pomorskie)

Wspomnienia Hanny Wodzickiej z ostatnich wakacji w przedwojennej Polsce oraz z lat II Wojny Światowej, w czasie której autorka wraz z siostrą pracowała w warszawskiej fabryce Monopolu Tytoniowego, była więziona w obozie Altvorwerk (podobóz obozu koncentracyjnego Stutthof) i wykorzystywana przez Niemców do prac fortyfikacyjnych; autorka opisuje życie rodzinne wśród najbliższych (wyjazd do Monasterzysk), wspomina też wyjazd na kolonie do Rabki i stosunki na nim panujące; z czasów wojny autorka opisuje pomoc, jaką jej rodzina udzielała członkom Kedywu Armii Krajowej, organizację szpitala polowego w fabryce oraz sposoby dywersji i wykradania papierosów na potrzeby AK przez nią i jej siostrę; czas Powstania Warszawskiego wspomina z lokalnej perspektywy (wydarzenia w fabryce, losy dyrektora itp.); z pobytu w obozie Altvorwerk wspomina, oprócz własnych przeżyć dotyczących warunków bytowych, obserwacje z sąsiadującego "przez płot" obozu koncentracyjnego; opisuje ucieczkę z obozu wraz z siostrą, ukrywanie się i pomoc, jaką udzieliły jej przypadkowe osoby, także Niemcy. Zakres chronologiczny: 1939-1945 Miejsca wydarzeń: Warszawa (woj. mazowieckie), Rabka (woj. małopolskie), Monastiriska (Monasterzyska, daw. woj. tarnopolskie, Ukraina), Zielonka (pow. Wołomin, woj. mazowieckie), Sztutowo (obóz koncentracyjny Stutthof, woj. pomorskie), Stary Folwark (pow. Grudziądz, woj. kujawsko-pomorskie), Grudziądz (woj. kujawsko-pomorskie), Łódź (woj. łódzkie), Poronin (pow. tatrzański, woj. małopolskie)

Wspomnienia kobiety, której ojciec działał w Armii Krajowej i która jako dziewczynka została wywieziona wraz z rodziną do obozu koncentracyjnego w Majdanku. Rękopis zawiera opisy represji niemieckich na Polakach podczas II Wojny Światowej oraz życia w obozie, a także zachowanie żołnierzy sowieckich na terenach wyzwolonych. Zakres chronologiczny: 16.01.1938-07.1944 Miejsca wydarzeń: osada koło Józefowa (woj. lubelskie, pow. biłgorajski), Józefów (woj. lubelskie, pow. biłgorajski), Biłgoraj (woj. lubelskie), obóz koncentracyjny w Majdanku

Papież Jan Paweł II, wraz z niezidentyfikowanym zakonnikiem, składa kwiaty w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince, pod tzw. Ścianą Śmierci, gdzie rozstrzeliwano więźniów obozu

Papież Jan Paweł II modli się wśród pielgrzymów w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince, pierwszy od lewej arcybiskup krakowski Franciszek Macharski

Papież Jan Paweł II z dwoma księżmi asysyty podczas mszy w Oświęcimiu na miejscu przewodniczenia, za papieżem na kurtynie herb papieski, w prawym dolnym rogu zdjęcia, zawieszony w wieńcu przy ołtarzu proporczyk z oznaczeniem polskich więźniów obozu koncentracyjnego

Papież Jan Paweł II w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince, wraz z asystującą dwójką kapłanów, podąża między blokami obozowymi złożyć kwiaty pod tzw. Ścianą Śmierci, gdzie rozstrzeliwani byli więźniowie obozu; w tle widoczni członkowie delegacji, pierwszy od lewej arcybiskup krakowski Franciszek Macharski

Papież Jan Paweł II w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu-Brzezince modli się po złożeniu kwiatów pod tzw. Ścianą Śmierci, gdzie rozstrzeliwani byli więźniowie obozu, w tle dziennikarze i kamerzyści

Historia filii obozu koncentracyjnego Gross- Rosen w Jeleniej Górze opisana przezZbigniewa Adamskiego, dziennikarza gazety zakładowej „Wspólny Cel”. W pierwszej części opisuje dzieje pomnika upamiętniającego pomnik więźniów, zaś druga poświęcona jest historii samego obozu wraz ze wspomnieniami osadzonych tam ludzi. Autor stosuje dużo ocen i uogólnień, tekst uzupełniają wklejone skany zdjęć. Zakres chronologiczny: 1940- 2000 r. Miejsca wydarzeń: Jelenia Góra (woj. dolnośląskie