Relacja Henryka Zielińskiego, działacza opozycji demokraratycznej. Relacja dotyczy udziału świadka w wydarzeniach Sierpnia 1980 roku, na Wybrzeżu oraz we Wrocławiu.

Relacja Andrzeja Kiełczewskiego, działacz opozycji demokratycznej. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII przy ulicy Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Obsługiwania przez świadka połączeń telefonicznych, pomocy przy druku pisma informacyjnego „Komunikaty” oraz zorganizowania nagłośnienia użytego podczas mszy w strajkującej Zajezdni.

Relacja Jerzego Szlachty, działacza opozycji demokratycznej. Relacja dotyczy zaangażowania w działaność opozycyjną, strajku w Zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, życia codziennego strajkujących, funkcjonowania strajkowej drukarni, związków zawodowych w WSS Społem we Wrocławiu oraz internowania w stanie wojennym.

Relacja Stanisława Huskowskiego, działacza opozycji demokratycznej w PRL, prezydenta Wrocławia w latach 2001-2002. Relacja dotyczy działaności opozcyjnej, strajku we wrocławskiej zajezdni autobusowej MPK nr 7 przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, okoliczności podjęcia decyzji o zabezpieczeniu pieniędzy-środków „Solidarności” w grudniu 1981 roku i logistyki akcji 80 milionów, aresztowania i internowania w stanie wojennym.

Relacja Jarosława Brody, działacza opozycji demokratycznej, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS-u, internowanego w stanie wojennym, redaktora prasy podziemnej. Relacja dotyczy przystąpienia do strajku w Zajezdni (26.08.1980) we Wrocławiu i pełnionej na nim roli, przedsierpniowej działalności opozycyjnej, przyjęcia przez Komitet Strajkowy we Wrocławiu 21 Postulatów, wyłonienia wrocławskiego Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, życia codziennego strajkujących, relacji między opozycjonistami a robotnikami, druku podziemnej prasy i roli Solidarności w życiu polityczno-społecznym Polski.

Relacja Aleksandra Lebiedzińskiego, działacza Solidarności Walczącej, dotyczy strajku w sierpniu 1980 roku, organizowacji mszy dla strajkujących, nastrojów względem strajku mieszkańców Wrocławia, codzienności strajkujących, organizacji życia w zajezdni, prób inwigilacji strajkujących, początkowej działalność Biuletynu Dolnośląskiego.

Relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w okresie PRL, współpracownika KSS „KOR”, działacza NSZZ „Solidarność”, redaktora naczelnego Radia „Solidarność” we Wrocławiu, internowanego w stanie wojennym. Relacja dotyczy wydarzeń sierpnia 1980 roku, aresztowania tuż przed rozpoczęciem strajku oraz początków Solidarności we Wrocławiu.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Krzysztofa Turkowskiego, opozycjonisty, współpracownika KOR, KSS "KOR" i SKS, współorganizatora strajku we wrocławskiej Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej, członka Zarządu Regionalnego NSZZ „Solidarność”, wiceprezydenta Wrocławia w latach 1990-1994. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu, zaangażowania działaczy KOR, roli ich doświadczenia opozycyjnego, charakteru solidarnościowego strajku z Gdańskiem, wsparcia ze strony ważniejszych hierarchów Kościoła katolickiego, druku prasy podziemnej na terenie Zajezdni nr VII, zjednoczenia środowiska opozycyjnego i zakładowego Wrocławia, początków dolnośląskiej „Solidarności”, tworzenia się jej władz, relacji z władzami wojewódzkimi i tzw. „karnawału Solidarności”.