Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa. Od Lewej dr Ludwika Ślękowa, Prof. Marian Brandys i Danuta Stołecka.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa. Obok profesora siedzi Danuta Stołecka.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa. Obok profesora siedzi Danuta Stołecka.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa. Obok profesora stoi Danuta Stołecka.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa siedząca obok profesora.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa. Obok profesora stoi Danuta Stołecka.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Relacja Antoniego Wojtaszka dotycząca losów podczas II Wojny Światowej i czasów powojennych - ucieczki z Kępna do Poczajowa, warunków codziennego życia pod okupacją sowiecką, pobytu u przechowującego jego rodzinę Ukraińca, powrotu do Kępna i pracy tamże pod okupacją niemiecką, przyjazdu do Wrocławia po wojnie i pracy w tamtejszych zakładach energetycznych, życia codziennego w powojennym Wrocławiu i relacji z pozostałymi w nim Niemcami, wstąpienia do konspiracyjnej organizacji "Kresowiak", przemianowanej później na "Rzeczpospolita Polska Walcząca", działalności antykomunistycznej, m. in. w akcjach ulotkowych, odbiciu więźniów politycznych i zamontowaniu radiostacji na wieży kościoła uniwersyteckiego, aresztowania, brutalnego śledztwa i represjonowania podczas odsiadywania wyroku, następnie pracy w Zakładzie Sieci Elektrycznych we Wrocławiu po wyjściu z więzienia i działalności w stowarzyszeniu kombatanckim; świadek wymienia nazwiska współpracowników w konspiracji, szczegółowo opowiada przebieg akcji konspiracyjnych, a także o warunkach pobytu w więzieniach i represjach, jakimi był dotknięty, wspomina też nazwiska funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa, prowadzących jego sprawę w latach 50. XX w., z którymi po części spotkał się w latach 90. XX w.   Zakres chronologiczny: 1939 - 2009   Miejsca wydarzeń: Gola (pow. Kępno, woj. wielkopolskie), Kremjaneć (Krzemieniec, Ukraina), Počaїv (Poczajów, Ukraina), Przemyśl (woj. podkarpackie), Kępno (woj. wielkopolskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Wronki (woj. wielkopolskie), Sztum (woj. pomorskie), Ostrzeszów (woj. wielkopolskie), Końskie (woj. świętokrzyskie), Kraków (woj. małopolskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Strzelin (woj. dolnośląskie), Malbork (woj. pomorskie), Strzelce Opolskie (woj. opolskie)

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej.

ul. Kazimierza Wielkiego na wysokości skrzyżowania z ul. Widok (w oddali widoczny kościół św. Krzysztofa) w dniu antykomunistycznej demonstracji pierwszomajowej; na jezdni widoczne ślady przejścia demonstrantów; na lewej jezdni za skrzyżowaniem z ul. Szewską - pojazdy milicyjne

Druk ulotny wytworzony przez internowanych w Ośrodku Odosobniania w Nysie, ozdobiony dziewięcioma odbitymi pieczątkami: 1) prostokątną, stylizowaną na znaczek pocztowy z wizerunkiem Wincentego Witosa lub Lecha Wałęsy oraz napisem POCZTA OBOZOWA NYSA, ceną 3zł i datą 10 XI 82; 2) w kształcie tarczy, z napisami POCZTA INTERNOWANYCH "NYSA" 1982 oraz kotwicą z wpisaną literą S pośrodku; 3) prostokątną, stylizowaną na znaczek pocztowy z zarysami kopalni oraz krzyża, datą 31-VIII-1982 oraz napisami LUBIN, POCZTA INTERNOWANYCH, NYSA oraz ceną 1zł; 4) okrąglą, stylizowaną na drut kolczasty, z napisem POCZTA INTERNOWANYCH NYSA oraz datą 13 11 82 pośrodku; 5) SOLIDARNOŚĆ (solidarycą); 6) OCENZUROWANO; 7) prostokątną, stylizowaną na znaczek pocztowy z napisami SIERPIEŃ 82, POCZTA OBOZOWA NYSA oraz znakiem CDN po środku i ceną 1zł; 8) prostokątną, stylizowaną na znaczek pocztowy z napisami LUBIN, POCZTA INTERNOWANYCH oraz wizerunkiem krzyża (pozostałe napisy zamazane); 9) prostokątną z napisami: SOLIDARNOŚĆ (solidarycą), 31.VIII.82, +CZEŚĆ+ POLEGŁYM!, INTERNOWANI, II OBóZ W NYSIE

Lech Wałęsa podczas spotkania na Uniwersytecie Wrocławskim

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Marian Brandys - polski prozaik, reportażysta na wykładzie w sali im W. Nehringa. Spotkanie prowadziła (wtedy jeszcze) dr Ludwika Ślękowa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Strajkujący studenci na pl. Uniwersyteckim we Wrocławiu

Kieszonkowy kalendarz, każdy miesiąc zilustrowany wydarzeniem z historii PRL.

Pierwsza strona niezależnego miesięcznika pt. Replika, październik 1982.

Akt oskarżenia przeciwko Januszowi Lasce w związku z jego działalnością opozycyjną

happening "Pomarańczowej Alternatywy" na ul. Świdnickiej we Wrocławiu

Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej. Obok niego siedzi Władysław Frasyniuk.

Ulotka pt. "Dlaczego nie pójdę głosować" nawołująca do bojkotu wyborów, 1988-1989.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Decyzja o internowaniu Romana Kowala. Inc.: Uznając, że pozostawienie na wolności obywatela....

Fotokopia pisma Ślepowron, nr 7, kwiecień, Wrocław 1983, ss. 4

Spotkanie z Lechem Wałęsą na Uniwersytecie Wrocławskim, stoją od lewej: Jarosław Obremski, Małgorzata Zaborowicz, Krzysztof Jakubczak.

Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Mirosław Chojecki, szef wydawnictwa NOWA (Niezależna Oficyna Wydawnicza) w sali wykładowej imienia W. Nehringa.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk (na drugim planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk (na drugim planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Świadectwo zwolnienia z internowania Romana Kowala, inc.: ŚWIADECTWO ZWOLNIENIA INTERNOWANEGO, Ob. KOWAL Roman, s. Stefana...

Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej.

Uczestnicy spotkania z Lechem Wałęsą na Uniwersytecie Wrocławskim

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (drugi z prawej) i Władysław Frasyniuk (pierwszy z prawej) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Relacja prof. Jana Miodka, polonisty, dyrektora Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i pracy naukowej, świadek opowiada o swoim domu rodzinnym, studiach i kulturze studenckiej we Wrocławiu, miejscach spotkań i aktywnościach, np. chórze akademickim; następnie mówi o swoim zaangażowaniu w mediach - felietony z cyklu "Rzecz o języku" i programie TV "Ojczyzna - Polszczyzna" - później o swjej tożsamości regionalnej i gwarze śląskiej, o funkcjonowaniu ludzi nauki w systemie komunistycznym, o wydarzeniach w marcu 1968 i o opozycji antykomunistycznej w Uniwersytecie w latach 80., wspomina też reakcje społeczne na orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 roku.   Zakres chronologiczny: 1946-2015   Miejsca wydarzeń: Tarnowskie Góry (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gliwice (woj. śląskie), Katowice (woj. śląskie), Opole (woj. opolskie), Świdnica (woj. dolnośląskie), Münster (Niemcy), Bratysława (Słowacja), Warszawa (woj. mazowieckie)

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski i Władysław Frasyniuk (na zdjęciu) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Relacja Józefa Puciłowskiego OP, dominikanina, doktora historii, współtwórcy Dominikańskiego Instytutu Historycznego, dotyczącego jego dzieciństwa i młodości w Jeleniej Górze, do której przyjechał z rodziną z Węgier, studiów i pracy naukowej w Uniwersytecie Wrocławskim, następnie działalności w Klubie Inteligencji Katolickiej, w zakonie dominikanów i kontaktów z opozycją demokratyczną; świadek opisuje społeczność jeleniogórską w pierwszych latach powojennych, wspomina pozostałych jeszcze Niemców i przyjezdnych repatriantów, dużą część relacji poświęca środowisku wrocławskich historyków, cały czas przewija się wątek relacji świadka i osób z jego kręgu - znajomych, naukowców, współbraci - do panującego ustroju; wiele uwag świadek poświęca współbraciom, zwłaszcza w kontekście działalności społecznej, odnosi się też do swojej tożsamości narodowej i religijnej - został ochrzczony w obrządku kalwińskim - a także do spraw obyczajowości chrześcijańskiej   Zakres chronologiczny: 1939 - 2015   Miejsca wydarzeń: Paks (Węgry), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Wołkowysk (Białoruś), Czernica (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Budapeszt (Węgry), Gródek (Ukraina), Lwów (Ukraina), Milicz (woj. dolnośląskie), Ostrzyhom (Węgry), Sopron (Węgry), Szczecin (woj. zachodniopomorskie)

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk (na drugim planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na zdjęciu) i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na zdjęciu) i Władysław Frasyniuk podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Relacja Grzegorza Mielczarka, wykładowcy Politechniki Wrocławskiej, byłego członka Niezależnego Zrzeszenia Studentów i Ruchu "Wolność i Pokój", dotycząca jego działalności opozycyjnej w latach 80. XX w; świadek opowiada o strajkach studenckich - radomskim i przeciw wprowadzeniu stanu wojennego, manifestacjach ulicznych w czerwci sierpniu 1982 r. oraz inicjatywach WiP, w których brał udział, wnosząc ciekawe, czasem nieznane szczegóły, opisuje swą współpracę z "Solidarnością Walczącą" i Niezależną Agencją Fotograficzną Dementi; świadek wspomina też wykłady Towarzystwa Kursów Naukowych i ich wpływ na kształtowanie umysłowości studentów, ponadto akcje kolportażowe, podejmuje też próby refleksji nad charakterem ugrupowań i przyczynami zamarcia działalności WiP; na samym początku, zapytany, świadek wypowiada kilka uwag na temat swojego rodzinnego domu i wpływu, jaki miało wychowanie na jego późniejsze postawy.   Zakres chronologiczny: 1980-1990   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie)

Relacja Pawła Raczyńskiego, geologa, wykładowcy Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego działalności opozycyjnej na przełomie lat 80. i 90. XX w.; świadek opowiada o swoim zetknięciu się z opozycją, wyborze swoistego jej odłamu i uczestnictwie w poszczególnych inicjatywach - proteście głodowym na rzecz uwolnienia zatrzymanych za odmowę złożenia przysięgi wojskowej, spaleniu książeczek wojskowych, protestach proekologicznych, także poza Wrocławiem, spotkaniach z czeskimi opozycjonistami w ramach Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, zaangażowaniu działaczy Ruchu Wolność i Pokój w wybory czerwcowe w 1989 r.; świadek wspomina też poszczególne osoby zaangażowane w opozycję, oraz inne mniejsze akcje.   Zakres chronologiczny: 1988-1990   Miejsca wydarzeń: Zielona Góra (woj. lubuskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Oława (woj. dolnośląskie), Karkonosze, Gdańsk (woj. pomorskie), Czorsztyn (pow. Nowy Targ, woj. małopolskie), Siechnice (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Żarnowiec (woj. pomorskie), Głogów (woj. dolnośląskie)

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na pierwszym planie) i Władysław Frasyniuk (na druigm planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej.

Spotkanie z Lechem Wałęsą na Uniwersytecie Wrocławskim, stoją od lewej: Bogdan Zdrojewski, Krzysztof Jakubczak, NN, NN, Stanisław Jabłoński, NN.

Relacja Anny Gawlik, uczestniczki Ruchu "Wolność i Pokój", w której opowiada o swojej drodze do WiP-u, próbach związania się z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów i akcjach WiP, w których brała udział - marsze, happeningi, głodówka kobiet w Podkowie Leśnej, o profilu ekologicznym i w obronie więźniów politycznych; wiele refleksji świadek poświęca charakterowi Ruchu, więziom pomiędzy uczestnikami oraz własnym odczuciom w kwestii bezpieczeństwa jako opozycjonistki, opresyjności reżimu, atmosferze panującej w tamtych czasach; wywiad kończą refleksje na temat faktycznego zakończenia działalności Ruchu Wolność i Pokój.   Zakres chronologiczny: 1980-1990   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Podkowa Leśna (pow. Grodzisk Mazowiecki, woj. mazowieckie), Żarnowiec (woj. pomorskie), Międzyrzecz (woj. lubuskie), Kraków (woj. małopolskie)

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na drugim planie) i Władysław Frasyniuk (na pierwszym planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (na drugim planie) i Władysław Frasyniuk (na pierwszym planie) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Intelektualista i robotnik w sali wykładowej imienia Władysława Nehringa. Profesor Karol Modzelewski (drugi z prawej) i Władysław Frasyniuk (pierwszy z prawej) podczas jednego ze spotkań z mieszkańcami Wrocławia.

Podczas karnawału "Solidarności" w sali im. W. Nehringa odbywały się spotkania i wykłady. Miejsce to odwiedziło wielu znanych gości takich jak: Halina Mikołajska, Marian Brandys, Władysław Frasyniuk, Karol Modzelewski czy Adam Michnik.

Podczas karnawału "Solidarności" w sali im. W. Nehringa odbywały się spotkania i wykłady. Miejsce to odwiedziło wielu znanych gości takich jak: Halina Mikołajska, Marian Brandys, Władysław Frasyniuk, Karol Modzelewski czy Adam Michnik.

Podczas karnawału "Solidarności" w sali im. W. Nehringa odbywały się spotkania i wykłady. Miejsce to odwiedziło wielu znanych gości takich jak: Halina Mikołajska, Marian Brandys, Władysław Frasyniuk, Karol Modzelewski czy Adam Michnik.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu przemawia Jan Sobczyk.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu przemawia Jan Sobczyk.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Lech Wałęsa przemawia podczas spotkania na Uniwersytecie Wrocławskim.

Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej.

Ulotka z wizerunkiem psa w hełmie i milicyjną pałą w miejscu ogona

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu ówczesna siedziba NZS przy ulicy Grodzkiej 12.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był między innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu, wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Ulotka z wizerunkiem więzienia z literą S wpisaną w serce i więzienne kraty, napisy: ŻĄDAMY! UWOLNIĆ WIĘŹNIóW SUMIENIA

Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej. Obok niego siedzi Władysław Frasyniuk.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Zdjęcie wykonane w sali im. W. Nehringa.