Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.
budynek Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej Polskiej Akademii Nauk przy ówczesnej ul. Czerskiej (dziś: ul. Rudolfa Weigla) w dniu uroczystego otwarcia
klasycystyczny kościół filialny pw. Świętej Trójcy w Gaju Oławskim [wzniesiony w 1827 r., należący do parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
klasycystyczny kościół filialny pw. Świętej Trójcy w Gaju Oławskim [wzniesiony w 1827 r., należący do parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
Maria Krupicka ze swoim bratankiem Stefanem Gordonem przed gmachem Opery Lwowskiej (obecnie Lwowski Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu im. S. Kruszelnickiej)
rozbiórka kamienicy przy ówczesnej ul. Jedności Narodowej 16 (dziś jest to ul. Bolesława Drobnera; ukończona w 1975 r. arteria komunikacyjna łącząca Most Uniwersytecki z pl. gen. Józefa Bema - wraz z początkowym odcinkiem ul. Jedności Narodowej - otrzymała patrona w osobie pierwszego polskiego prezydenta Wrocławia na mocy uchwały Rady Narodowej Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia z 25.09.1975 r.); w latach 2010-2011 w miejscu wyburzonej kamienicy powstały Apartamenty "Piaskowa"
Wrocław - Hala Ludowa [dziś Hala Stulecia wzniesiona w latach 1911-1913 na podstawie projektu Maxa Berga na potrzeby tzw. Wystawy Stulecia na terenie byłego ogrodu zoologicznego. Remont Hali przeprowadzono w latach 2009-2011 do dzis jest ona miejscem wielu koncertów, targów i wystaw.] widziana z Ogrodu Zoologicznego [założonym w 1865 roku, będącym najstarszym ZOO w Polsce].
Fontanna przed Dworcem Głównym PKP [została zlikwidowana podczas generalnego remontu Dworca w latach 2010-2012 i została zastapiona nowoczesną fontanną po drugiej stronie wejścia głównego.].
Panorama miasta. N/z most Pomorski i Uniwersytecki. Na pierwszym planie na wprost Gmach Główny Uniwersytetu Wrocławskiego i barokowy Kościół Imienia Jezus we Wrocławiu.
Widok na "sedesowiec" składający się na Zespół mieszkalno-usługowy przy pl. Grunwaldzkim tzw. Wrocławski Manhattan. Po lewej widoczna fasada kamienicy przy ulicy Nauczycielskiej.
budynek Akademickiego Centrum Kulturalnego "Pałacyk" przy ul. Tadeusza Kościuszki 34 udekorowany z okazji V Międzynarodowego Studenckiego Festiwalu Teatru Otwartego (19-26.10.1975 r.); na banerze błędny rok "1973", kiedy odbyła się czwarta edycja festiwalu
budynek Akademickiego Centrum Kulturalnego "Pałacyk" przy ul. Tadeusza Kościuszki 34 udekorowany z okazji V Międzynarodowego Studenckiego Festiwalu Teatru Otwartego (19-26.10.1975 r.); na banerze z lewej strony błędny rok "1973", kiedy odbyła się czwarta edycja festiwalu
budynek Akademickiego Centrum Kulturalnego "Pałacyk" przy ul. Tadeusza Kościuszki 34 udekorowany z okazji V Międzynarodowego Studenckiego Festiwalu Teatru Otwartego (19-26.10.1975 r.); na banerze błędny rok "1973", kiedy odbyła się czwarta edycja festiwalu
Budynek Wyższej Szkoły Zarządzania i FInansów we Wrocławiu przy ulicy Sieradzkiej 5. Szkoła znajduje się w tym budynku od 2012 roku. Po wojnie mieściło się tu Miejskie Przedsiębiorstwo Rozbiórkowe. Od września 2014 roku znajduje się tu szkoła TIKKUN OLAM.
Pozostałości Dworca Marchijskiego we Wrocławiu w okolicach Placu Orląt Lwowskich. Dworzec otwarty 18 października 1844. Obecnie wejścia i okna są zamurowane, a budynek pozostaje niezagospodarowany.
późniejsza ul. Bolesława Drobnera (widok w kierunku pl. Józefa Bema) niedługo po otwarciu, a przed nadaniem jej oficjalnej nazwy; nowo zbudowana arteria komunikacyjna - wraz z początkowym odcinkiem ul. Jedności Narodowej - otrzymała patrona w osobie pierwszego polskiego prezydenta Wrocławia na mocy uchwały Rady Narodowej Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia z 25.09.1975 r.; ulicą podąża Polski Fiat 125p
Praca magisterska pt. Oswajanie Sępolna autorstwa Pawła Koziołka napisana pod kierunkiem prof. Pawła Banasia (Instytut Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego) jest w głównej mierze próbą rekonstrukcji warunków życia codziennego przesiedleńców, którzy po II wojnie światowej osiedlili się we wrocławskiej dzielnicy Sępolno. Powstała na bazie wywiadów przeprowadzonych przez autora z mieszkańcami Sępolna (nagrane na załączonej płycie CD); zawiera również ich biogramy. Dwa pierwsze rodziały dot. historii osiedla przed 1945 r.
