Gmach Naczelnej Organizacji Technicznej we Wrocławiu przy ulicy Piłsudskiego. Dawniej mieścił się w nim Dom Krajowej Prowincji Śląskiej [Landeshaus der Provinz Schlesien], zbudowany został i oddany do użytku w 1896 roku.
Portal drzwiowy Gmachu Naczelnej Organizacji Technicznej we Wrocławiu przy ulicy Piłsudskiego. Dawniej mieścił się w nim Dom Krajowej Prowincji Śląskiej [Landeshaus der Provinz Schlesien], zbudowany został i oddany do użytku w 1896 roku.
Gmach Urzędu Miejskiego Wrocławia przy placu Nowy Targ. Wcześniej budynek zajmowany był przez Nadprezydium Prowincji Śląskiej. Zbudowany został w latach 1914-1918 na podstawie projektu Karla Löwego jako rozwinięcie dawnego Pałacu Hatzfeldów. W okresie PRL z fasady budynku zniknęły detale, które przywrócono wraz z oryginalnymi kolorami podczas renowacji na początku XXI wieku.
Gmach dawnej Nowej Giełdy wybudowany w latach 1864-1867 przez Karla Lüdeckego [ówczesnego radcy budowlanego Wrocławia]. Do 1945 roku budynek ten był własnością Izby Przemysłowo-Handlowej. Obecnie w gmachu mieści się hala sportowa zajmowana przez wrocławski klub "Gwardia Wrocław".
Gmach dawnego Landesfinanzamtu wybudowanego w latach 1925-1926, następnie przebudowanego w latach 1926-1927 [dodano do budynku skrzydła boczne]. Architektem głównym był Joseph Allescher. Dziś w gmachu przy ulicy Pretficza mieści się Zakład Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu.
Gmach dawnego Landesfinanzamtu wybudowanego w latach 1925-1926, następnie przebudowanego w latach 1926-1927 [dodano do budynku skrzydła boczne]. Architektem głównym był Joseph Allescher. Dziś w gmachu przy ulicy Pretficza mieści się Zakład Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu. Na zdjęciu wyszczególniony jest detal w postaci portalu drzwiowego.
Gmach dawnej Dyrekcji Poczty [Reichspost Direktion] przy ulicy Powstańców Śląskich we Wrocławiu, po wojnie mieściła się tu Dyrekcja Poczty Polskiej we Wrocławiu. Budowa gmachu przypadła na lata 1912-1916.
Okazały gmach Muzeum Narodowego we Wrocławiu wybudowany został w latach 1882-1886 na podstawie projektu Karla Friedricha Endella. W roku zakończenia budowy przeniosły się do niego władze Prowincji Śląskiej czyniąc sobie z budynku nową siedzibę [poprzednio zajmowano w tym cely Pałac Hatzfeldów]. Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległy budynki muzeów wrocławskich, w związku z czym, 1 stycznia 1947 roku gdy powołano instytucję Muzeum Narodowego we Wrocławiu; na siedzibę wybrano właśnie ten gmach. Muzeum otwarto dla zwiedzających w 1948 roku, na przestrzeni czasu zmieniało ono swoją nazwę, początkowo działając jako "Państwowe", w 1950 przemianowano je na "Śląskie", a od 1970 nosi miano "Narodowego".
Neogotycka kamienica z XIX wieku na rogu ulic Włodkowica i Krupniczej, w której mieści się obecnie Galeria Sztuki Współczesnej "Platon" oraz restauracja "Impressa". Na piętrze znajduje się powierzchnia biurowa. Budynek został poddany w 2002 roku kapitalnemu remontowi i przywrócono mu wygląd pierwotny.
Gmach Dyrekcji Okręgowych Kolei Państwowych wybudowany w latach 1911-1914 na podstawie projektu Hugo Königa. Przed II wojną światową był on siedzibą Königliche Eisenbahndirektion [Królewskiej Dyrekcji Kolei], obecnie znajduje się tam siedziba między innymi Oddział Regionalny PLK.
Gmach Dyrekcji Okręgowych Kolei Państwowych wybudowany w latach 1911-1914 na podstawie projektu Hugo Königa. Przed II wojną światową był on siedzibą Königliche Eisenbahndirektion [Królewskiej Dyrekcji Kolei], obecnie znajduje się tam siedziba między innymi Oddział Regionalny PLK.
Dzisiejsze Wrocławskie Centrum SPA zostało wybudowane w latach 1895-1897 z inicjatywy Towarzystwa Akcyjnego - Łaźnia Wrocławska. Projekt budowy wyłoniono droga konkursową, a zwycięzcą okazał się Wilhelm Werdelmann, który później kierował budową. Budynek został uroczyście otwarty 14 czerwca 1897 roku. W latach 1907-1908 nastąpiła rozbudowa gmachu łaźni, dodano do niej elementy zabiegowe, dekoracyjne; wewnątrz znalazło się także miejsce na restaurację. Dalsze prace modernizacyjne przypadły na lata 1908-1909. Jako obiekt zarówno prestiżowy i użytkowy wymagał ciągłej rozbudowy i dostosowania do kolejnych potrzeb odwiedzających, jak i mody panującej na świecie. W związku z czym na lata 1925-1928 przypadł moment kolejnego remontu, mającego na celu przystosowanie basenu do zawodów sportowych. W latach 1929-1930 budynek powiększył się o kolejne dwa baseny i taras widokowy. Obiekt został znacznie zniszczony podczas II wojny światowej [głównie fasada i wieża wodna], jednak już w 1945 został otwarty dla nowych mieszkańców miasta. Remonty nastepujące w okresie PRL [1960-1962 i 1976] okazały się dla zespołu basenów niszczące, wprawdzie naprawiono i wymieniono część instalacji, ale przy tym zatarto większość ozdób i elementów charakterystycznych dla tego niecodziennego obiektu. W 1977 roku został wpisany na listę zabytków. Dziś oprócz basenów i gabinetów lekarskich wewnątrz mieszczą się biura.
Panorama miasta. N/z północna pierzeja wrocławskiego Rynku, Katedra pw. św. Marii Magdaleny w oddali w centrum fotografii Kościół pw. św. Wojciecha a po lewej od niego między innymi Rotunda Panoramy Racławickiej.
Wrocław - Wzgórze Partyzantów widok od strony ulicy Teatralnej, ul. Piotra Skargi. [Pozostałość po dawnym basiotnie sakwowym wchodzącym w skład fortyfikacji miasta Wrocławia. Straciło na znaczeniu obronnym po roku 1807 kiedy to na rozkaz Francuzów zburzone zostały mury miejskie. W 1867 roku zbudowany został na wzgórzu belweder, a w 1948 roku Wzgórze Sakwowe przemianowano na Wzgórze Partyzantów.]
Dawny budynek opactwa św. Augustyna, po wojnie mieściło się tu Zgromadzenie Elżbietanek. Obecnie Siostry Zakonne prowadzą Przedszkole Zgromadzenia Sióstr Św. Elżbiety we Wrocławiu.
Fontanna na Placu Orląt Lwowskich [początkowo z figurą anioła, która zniknęła na początku XX wieku], stojąca naprzeciwko Dworca Świebodzkiego. 6 maja 2004 roku zakończono jej remont i na nowo uruchomiono. W niezmienionej formie funkcjonuje po dzień dzisiejszy.
Centrum Orląt we Wrocławiu to biurowiec klasy A, usytuowany przy Placu Orląt Lwowskich. Jego otwarcie nastąpiło w lutym 2002 roku. Widok od ulicy Tęczowej.
Centrum Orląt we Wrocławiu to biurowiec klasy A, usytuowany przy Placu Orląt Lwowskich. Jego otwarcie nastąpiło w lutym 2002 roku. Widok od ulicy Podwale [od strony fosy miejskiej].
Budynek TAURON - EnergiaPro S.A. (Centrala) przy placu Powstańców Śląskich we Wrocławiu. Gmach wybudowany został w latach 1909-1911 na potrzeby Królewskiego Urzędu Górniczego [Oberbergamtu]. Od dnia 1 czerwca 2007 jest siedzibą firmy Tauron - EnergiaPro S.A.
charakterystyczny fragment ukończonego w 1973 r. pawilonu handlowo-usługowego na pl. Ludwika Hirszfelda - galeria nad ul. Zaporoską (rozebrana w latach 2006-2007); przy ul. zaparkowane samochody: Zastava 750, Moskwicz 408 i Trabant 601
charakterystyczny fragment ukończonego w 1973 r. pawilonu handlowo-usługowego na pl. Ludwika Hirszfelda - galeria nad ul. Zaporoską (rozebrana w latach 2006-2007); przy ulicy zaparkowane samochody: Polski Fiat 125p (z prawej) i GAZ-24 Wołga
pl. Ludwika Hirszfelda i ul. Krucza - widok od skrzyżowania z ul. Zaporoską w kierunku kościoła św. Karola Boromeusza; z prawej strony widoczna charakterystyczna galeria nad ul. Zaproską będaca częścią ukończonego w 1973 r. centrum handlowo-usługowego (rozebrana w latach 2006-2007)
Budynek TAURON - EnergiaPro S.A. (Centrala) przy placu Powstańców Śląskich we Wrocławiu. Gmach wybudowany został w latach 1909-1911 na potrzeby Królewskiego Urzędu Górniczego [Oberbergamtu]. Od dnia 1 czerwca 2007 jest siedzibą firmy Tauron - EnergiaPro S.A.
kościół w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należący do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie; wzniesiony w XV w., przebudowany w XVIII w.]
kościół w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należący do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej; wzniesiony w XV w., przebudowany w XVIII w.]; przed kościołem widoczny krzyż misyjny
Budynek TAURON - EnergiaPro S.A. (Centrala) przy placu Powstańców Śląskich we Wrocławiu. Gmach wybudowany został w latach 1909-1911 na potrzeby Królewskiego Urzędu Górniczego [Oberbergamtu]. Od dnia 1 czerwca 2007 jest siedzibą firmy Tauron - EnergiaPro S.A.
Barokowy wirydarz dawnego klasztoru św. Klary we Wrocławiu, obecnie jest to klasztor Sióstr Urszulanek. Klaryski zarządzały kościołem na lewym brzegu Odry już od 1257 roku, obecny kształt budeynek zawdzięcza barokowej przebudowie w latach 1696-1699. Urszulanki przejęły ten kompleks w 1810 roku zakładając przy okazji dwie szkoły dla dziewcząt. Po II wojnie, kiedy następowała wymiana ludności niemieckie siostry zakonne oddały klasztor do dyspozycji polskich Urszulanek. Podczas wojny znacznym zniszczeniom uległ główny kościół, którego funkcję przejęła dawna kaplica pomocnicza.
gotyckie prezbiterium kościoła w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należącego do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
barokowa ambona w kościele w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
Barokowy wirydarz dawnego klasztoru św. Klary we Wrocławiu, obecnie jest to klasztor Sióstr Urszulanek. Klaryski zarządzały kościołem na lewym brzegu Odry już od 1257 roku, obecny kształt budeynek zawdzięcza barokowej przebudowie w latach 1696-1699. Urszulanki przejęły ten kompleks w 1810 roku zakładając przy okazji dwie szkoły dla dziewcząt. Po II wojnie, kiedy następowała wymiana ludności niemieckie siostry zakonne oddały klasztor do dyspozycji polskich Urszulanek. Podczas wojny znacznym zniszczeniom uległ główny kościół, którego funkcję przejęła dawna kaplica pomocnicza.
barokowy ołtarz główny w kościele w Marszowicach [pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej św. Jana, należącym do parafii rzymskokatolickiej pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]; w środku obraz z wizerunkiem Matki Boskiej
Gmach wzniesiony został w latach 1892-1894 jako budynek resursy kupieckiej. Nastepnie rozbudowany został podczas modernizacji 1905-1909. Po II wojnie światowej w budynku przy ulicy Teatralnej znajdowało się w Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1963 roku TPPR zgodziło się na udostepnienie części pomieszczeń Teatrowi Lalek, który funkcjonuje tam po dziś dzień.
Dawny budynek Maltańskiego Szpitala Dziecięcego św. Anny, który funkcjonował w tym miejscu do 1945 roku. Po wojnie mieścił się tu Szpital Położniczo-Ginekologiczny. W marcu 2010 ulokowano w budynku Powiatowy Urząd Pracy.
mauzoleum rodziny von Eicke und Polwitz na cmentarzu w Marszowicach [parafialnym - należącym do parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
Gmach Muzeum Etnograficznego przy placu Zgody we Wrocławiu wybudowany został w latach 1732-1737 na podstawie projektu Christophera Hacknera. Budynek ten pełnił wówczas funkcję letniego pałacu biskupów i nosił takową nazwę. Po zakończeniu wojny siedmioletniej pałac ten przeszedł na własność państwa, ale powrócił na łono własności kościelnej w 1795 roku. Następnie pałac kilkukrotnie zmieniał właścicieli, aż do momentu kiedy to nabyty został przez Egmonta Websky'ego [na początku lat 80' XIX stulecia], kiedy to został przez niego przebudowany w stylu neobarokowym. Na początku XX wieku gmach ten mieścił siedzibę Muzeum Sztuki, później Urząd Stanu Cywilnego. Zniszczony podczas II wojny światowej, odbudowany został w latach 1962-1965 pod pieczą Jana Grudzińskiego. Znajdował się tam wówczas Dom Aktora, a od 2004 roku jest siedzibą Wrocławskiego Muzeum Etnograficznego.
fragment mauzoleum rodziny von Eicke und Polwitz na cmentarzu w Marszowicach [parafialnym - należącym do parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej w Oławie]
Kościół parafialny we Wrocławiu przy ulicy Jackowskiego 40 wybudowany w 2003 roku, jest częścią archidiecezji wrocławskiej; Dekanatu Wrocław północ II (Sępolno).
browar w Ketrzynie [w 2. poł. lat 40. XX w. pod zarządem "Społem" Związku Gospodarczego Spółdzielni RP; obecnie nieczynny - zabudowania browaru znajdują się przy ul. Asnyka 1]
