- PL OPiP V-1-23-80
- Jednostka archiwalna
- 27.02.1989
Część z Zbiory fotograficzne
N.N.
958 results directly related Exclude narrower terms
Część z Zbiory fotograficzne
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Spotkanie z Lechem Wałęsą na Uniwersytecie Wrocławskim, stoją od lewej: Jarosław Obremski, Małgorzata Zaborowicz, Krzysztof Jakubczak.
N.N.
Relacja czołowego działacza opozycji antykomunistycznej w PRL, dotycząca jego dzieciństwa na terenach włączonych po wojnie do ZSRR, ekspatriacji na Dolny Śląsk, wydarzeń marca 1968 r., opozycji przedsierpniowej, Sierpnia '80 i karnawału Solidarności, stanu wojennego i okresu działalności w podziemnej Solidarności, a także przełomu roku 1989. Zakres chronologiczny: 1951-1990 Miejsca wydarzeń: Wierobiejki (Białoruś), Grodno (Białoruś), Mińsk (Białoruś), Biała Podlaska (woj. lubelskie), Nowy Dwór Gdański (woj. pomorskie), Czerwieńsk (pow. zielonogórski, woj. lubuskie), Wiechlice (pow. żagański, woj. lubuskie), Szprotawa (pow. żagański, woj. lubuskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Gdańsk (woj. pomorskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Radom (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Białystok (woj. podlaskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Częstochowa (woj. śląskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Bruksela (Belgia)
Kowal Grzegorz
Decyzja o internowaniu nr 1647
Część z Dokumenty Życia Społecznego
Decyzja o internowaniu Romana Kowala. Inc.: Uznając, że pozostawienie na wolności obywatela....
Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej we Wrocławiu
Relacja prof. Jana Miodka, polonisty, dyrektora Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i pracy naukowej, świadek opowiada o swoim domu rodzinnym, studiach i kulturze studenckiej we Wrocławiu, miejscach spotkań i aktywnościach, np. chórze akademickim; następnie mówi o swoim zaangażowaniu w mediach - felietony z cyklu "Rzecz o języku" i programie TV "Ojczyzna - Polszczyzna" - później o swjej tożsamości regionalnej i gwarze śląskiej, o funkcjonowaniu ludzi nauki w systemie komunistycznym, o wydarzeniach w marcu 1968 i o opozycji antykomunistycznej w Uniwersytecie w latach 80., wspomina też reakcje społeczne na orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 roku. Zakres chronologiczny: 1946-2015 Miejsca wydarzeń: Tarnowskie Góry (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gliwice (woj. śląskie), Katowice (woj. śląskie), Opole (woj. opolskie), Świdnica (woj. dolnośląskie), Münster (Niemcy), Bratysława (Słowacja), Warszawa (woj. mazowieckie)
Miodek Jan
Relacja Macieja Zięby OP, dominikanina, zaangażowanego w działalność opozycyjną w latach 70. i 80. XX w., dotycząca jego kontaktów ze środowiskiem opozycyjnym, w szczególności zaś strajku we wrocławskiej zajezdni autobusowej nr 7 w sierpniu 1980 r.; świadek skupia się na opisie atmosfery panującej wśród strajkujących i zaangażowania lokalnego Kościoła w strajk; mniej miejsca poświęca wrażeniom z I pielgrzymki Jana Pawła II do Polski, swojemu zaangażowaniu w Klub Inteligencji Katolickiej i przyczynom wstąpienia do zakonu, jednak wszystkie wątki splatają się w jedną spójną opowieść. Zakres chronologiczny: 1973-1980 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Wambierzyce (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie)
Zięba Maciej OP
Relacja Grzegorza Mielczarka, wykładowcy Politechniki Wrocławskiej, byłego członka Niezależnego Zrzeszenia Studentów i Ruchu "Wolność i Pokój", dotycząca jego działalności opozycyjnej w latach 80. XX w; świadek opowiada o strajkach studenckich - radomskim i przeciw wprowadzeniu stanu wojennego, manifestacjach ulicznych w czerwci sierpniu 1982 r. oraz inicjatywach WiP, w których brał udział, wnosząc ciekawe, czasem nieznane szczegóły, opisuje swą współpracę z "Solidarnością Walczącą" i Niezależną Agencją Fotograficzną Dementi; świadek wspomina też wykłady Towarzystwa Kursów Naukowych i ich wpływ na kształtowanie umysłowości studentów, ponadto akcje kolportażowe, podejmuje też próby refleksji nad charakterem ugrupowań i przyczynami zamarcia działalności WiP; na samym początku, zapytany, świadek wypowiada kilka uwag na temat swojego rodzinnego domu i wpływu, jaki miało wychowanie na jego późniejsze postawy. Zakres chronologiczny: 1980-1990 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie)
Mielczarek Grzegorz
Autorka opisuje życie swojej rodziny pod okupacją niemiecką, wysiedlenie z rodzinnej miejscowości i powrót do domu po wojnie, wspomina zachowanie żołnierzy radzieckich, represje władz komunistycznych jakim została poddana rodzina za odmowę oddania ziemi do PGR, wydarzenia Poznańskiego Czerwca, swoje dorosłe życie we Wrocławiu i wydarzenia stanu wojennego. Zakres chronologiczny: 30.X.1935-1988 Miejsce wydarzeń: Wilkowyja (woj. wielkopolskie, pow. Gniezno), Wyszyna (woj. wielkopolskie, pow. turecki), Szymany (woj. warmińsko-mazurskie, pow. szczycieński), Poznań, Wrocław, Gniezno (woj. wielkopolskie)
Pawłowska Łucja
Majówka [dot. obchodów 9 Maja]
Ulotka o charakterze satyrycznym dot. obchodów 9 Maja wydana przez nieoficjalny Komitet Obchodów Majówki.
Komitet Obchodów Majówki
Relacja Anny Gawlik, uczestniczki Ruchu "Wolność i Pokój", w której opowiada o swojej drodze do WiP-u, próbach związania się z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów i akcjach WiP, w których brała udział - marsze, happeningi, głodówka kobiet w Podkowie Leśnej, o profilu ekologicznym i w obronie więźniów politycznych; wiele refleksji świadek poświęca charakterowi Ruchu, więziom pomiędzy uczestnikami oraz własnym odczuciom w kwestii bezpieczeństwa jako opozycjonistki, opresyjności reżimu, atmosferze panującej w tamtych czasach; wywiad kończą refleksje na temat faktycznego zakończenia działalności Ruchu Wolność i Pokój. Zakres chronologiczny: 1980-1990 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Podkowa Leśna (pow. Grodzisk Mazowiecki, woj. mazowieckie), Żarnowiec (woj. pomorskie), Międzyrzecz (woj. lubuskie), Kraków (woj. małopolskie)
Gawlik Anna
Relacja Pawła Raczyńskiego, geologa, wykładowcy Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego działalności opozycyjnej na przełomie lat 80. i 90. XX w.; świadek opowiada o swoim zetknięciu się z opozycją, wyborze swoistego jej odłamu i uczestnictwie w poszczególnych inicjatywach - proteście głodowym na rzecz uwolnienia zatrzymanych za odmowę złożenia przysięgi wojskowej, spaleniu książeczek wojskowych, protestach proekologicznych, także poza Wrocławiem, spotkaniach z czeskimi opozycjonistami w ramach Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, zaangażowaniu działaczy Ruchu Wolność i Pokój w wybory czerwcowe w 1989 r.; świadek wspomina też poszczególne osoby zaangażowane w opozycję, oraz inne mniejsze akcje. Zakres chronologiczny: 1988-1990 Miejsca wydarzeń: Zielona Góra (woj. lubuskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Oława (woj. dolnośląskie), Karkonosze, Gdańsk (woj. pomorskie), Czorsztyn (pow. Nowy Targ, woj. małopolskie), Siechnice (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Żarnowiec (woj. pomorskie), Głogów (woj. dolnośląskie)
Raczyński Paweł
Relacja Jarosława Krauze dot. wychowania w komunistycznej Polsce, podjęcia pracy w oświacie, służby w Ludowym Wojsku Polskim w roku 1981, sytuacji w jednostce w momencie wprowadzenia stanu wojennego, powrotu do pracy w szkolnictwie oraz działalności w strukturach odbudowującej się "Solidarności". Jarosław Krauze jest aktywnym działaczem "Solidarności", aktualnie skarbnikiem regionu Dolny Śląsk. Zakres chronologiczny: 1960 - 2009. Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Leszno (woj. wielkopolskie)
Krauze Jarosław
Obszerna relacja Stanisława Gebharda dot. II wojny świtowej, działalności konspiracyjnej, pobytu w obozach koncentracyjnych: Gross-Rosen, Mauthausen-Gusen, oswobodzenia, powrotu do Polski, ucieczki z ojczyzny przed prześladowaniami ze strony władz komunistycznych. Następnie świadek opowiada o pobycie we Włoszech, studiach oraz pracy w Londynie i Paryżu, zaangażowaniu w budowanie organizacji skupiających powojenną emigrację, zakładania i patronowania wielu organizacjom chrześcijańskim, polonijnym, które współpracowały z wieloma innymi na całym świecie, podróżach po Europie i Ameryce Południowej, kontaktach i relacjach z Polakami przebywającymi za granicą, poetami, przyszłymi politykami, organizowania dla młodych ludzi możliwości wyjazdu i nawiązania kontaktów za żelazną kurtyną. Relacja dot. okresu transformacji ustrojowej oraz opinii na temat polityki i polityków, którzy sprawowali władzę w Polsce po 1989 roku. Zakres chronologiczny: 1928 - 2011 Miejsca wydarzeń: Poznań (woj. wielkopolskie), Kraków (woj. małopolskie), Rzesza Niemiecka (obozy koncentracyjne), Wrocław (woj. dolnośląskie), Zakopane (pow. tatrzański, woj. małopolskie), Praga (Republika Czeska), Verona (Włochy), Bari (Włochy), Gibraltar, Sussex (Wielka Brytania), Londyn (Wielka Brytania), Caracas (Wenezuela), Rzym (Włochy), Nowy Sącz (woj. małopolskie), Sędziszów (pow. jędrzejowski, woj. świętokrzyskie), Paryż (Francja), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Lwów (Ukraina), Sosnowiec (woj. śląskie), Wiedeń (Austria), Budziszyn (Niemcy), Katowice (woj. śląskie), Bytom (woj. śląskie), Chorzów (woj. śląskie), Berlin (Niemcy), Monachium (Niemcy), Glasgow (Wielka Brytania), Luton (Wielka Brytania), Dundee (Wielka Brytania), Berkeley (Stany Zjednoczone Ameryki), Kolbuszowa (woj. podkarpackie), Watykan, Leeds (Wielka Brytania), Bruksela (Belgia), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Hamburg (Niemcy), Canberra (Australia), Montevideo (Urugwaj), Radom (woj. mazowieckie), Monachium (Niemcy), Haga (Holandia), Moskwa (Rosja)
Gebhard Stanisław
Krzysztof Włodarczyk - relacja
Relacja Krzysztofa Włodarczyka dot. pracy w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego we Wrocławiu, budowania struktur NSZZ Solidarność, działalności antykomunistycznej, organizowania i drukowania ulotek informacyjnych, pobytu w więzieniu, obozie internowania oraz odbywania podczas stanu wojennego służby wojskowej. Świadek opowiada również o późniejszej swojej działalności w ramach Solidarności. Zakres chronologiczny: 1980 - 1990. Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Nysa (woj. opolskie), Głogów (woj. dolnośląskie), Opole (woj. opolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Poznań (woj. wielkopolskie)
Włodarczyk Krzysztof
Relacja byłego pracownika naukowego Akademii Rolniczej we Wrocławiu Jana Cebrata, dotycząca jego działalności dla Solidarności jako drukarza produkującego ulotki, przez okres tzw. karnawału Solidarności, stanu wojennego jak i w późniejszym okresie. W relacji znajduje się obszerny fragment dotyczące zatrzymania i pobytu w ośrodku internowania w Nysie. W dalszej części opowiada o swoich trudnościach w pracy na uczelni po zwolnieniu z ośrodka odosobnienia. Zakres chronologiczny: 1980-1984 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Nysa (woj. opolskie), Gdańsk (woj. pomorskie)
Cebrat Jan
Relacja Pawła Skrzywanka, w której opowiada historię swojej rodziny we Lwowie i po przyjeździe do Wrocławia. Następnie mówi o swojej młodości, represjach w szkole i na studiach. Przywołuje wspomnienia z czasów stanu wojennego kiedy to jako młody chłopiec działał w Solidarności, a następnie jako przedstawiciel "pokolenia pampersów" pomagał w przejmowaniu władzy po 89 roku, opowieść ciągnie się po czasy współczesne. Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie)
Woźny Juliusz
Relacja Stanisława Całego, w której opowiada historię swojej rodziny po przyjeździe do Wrocławia, swą pracę na Politechnice Wrocławskiej. Działalność dla Solidarności, pomoc strajkującym w dostarczaniu im jedzenia, oraz losy podczas wyborób w 1989 roku. Zakres chronologiczny: 1949 - 2010 Miejsca wydarzeń: Tyniec Mały (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Lwów (Ukraina), Gliwice (woj. śląskie), Sośnica, (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Rawicz (woj. wielkopolskie), Oborniki Śląskie (pow. trzebnicki, woj. dolnośląskie)
Cały Stanisław
Relacja doktora Uniwersytetu Wrocławskiego, w której opowiada on o życiu swojej rodziny we Lwowie, a następnie o zyciu codziennym po przyjeździe na Śląsk. Następnie opowieść przenosi się do Wrocławia, gdzie dowiadujemy się o jego zaangazowaniu w działalność Solidarności jako skarbnika i dysponowania słynnymi 80 milionami podczas stanu wojennego. Zakres chronologiczny: 1943-2007 Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Zabrze (woj. śląskie), Czernica (k. Jawora), Wrocław (woj. dolnośląskie), Zeilona Góra (woj. lubuskie), Opole (woj. opolskie), Świdnik (woj. lubelskie), Pęgów (pow. trzebnicki, woj. dolnośląskie)
Jerie Kazimierz
Relacja opozycjonisty, dotycząca jego działalności w ramach SZSP, SKS, KSS, ROPCiO, NZS i NSZZ Solidarność, a także pracy w Radiu Solidarność, internowania w stanie wojennym i emigracji. Zakres chronologiczny: 1976-1992 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Grodków (pow. brzeski, woj. opolskie), Brzeg (woj. opolskie), Toronto (Kanada)
Grzelczyk Krzysztof
Relacja żołnierza AK i Szarych Szeregów, powstanki warszawskiej, dotycząca jej przeżyć wojennych, przyjazdu do Wrocławia, studiów, pracy zawodowej oraz działalności w NSZZ "Solidarność", a po 1989 r. w Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Zakres chronologiczny: 1940-2011 Miejsca wydarzeń: Lwów (d. woj. lwowskie, ob. Ukraina), Warszawa (woj. mazowieckie), Pruszków (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Tarnów (woj. małopolskie), Siedliszowice (pow. tarnowski, woj. malopolskie), Ujście Jezuickie (pow. dobrąwski, woj. małopolskie), Nowy Korczyn (pow. buski, woj. świętokrzyskie), Nowa Sól (woj. lubuskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Komorów (pow. pruszkowski, woj. mazowieckie), Poskowa Leśna (pow. grodziski, woj. mazowiecki)
Kowal Grzegorz
Przemysław Lazarowicz - relacja
Relacja nastoletniego działacza opozycji antykomunistycznej, dotycząca jego działalności opozycyjnej, zatrzymania w stanie wojennym oraz internowania w Ośrodku Odosobnienia w Grodkowie. Osobną część relacji stanowi opis reakcji koleżanek i kolegów szkolnych oraz dyrekcji XIV LO we Wrocławiu na jego internowanie. Zakres chronologiczny: 1981-2007 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Grodków (pow. brzeski, woj. opolskie), Nysa (Woj. opolskie)
Kowal Grzegorz
Relacja działacza opozycji antykomunistycznej, dotyczącej początków jego działalności opozycyjnej, zatrzymania w stanie wojennym oraz internowania w ośrodkach odosobnienia w Nysie i Grodkowie. Zakres chronologiczny: 1981-1982 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Nysa (woj. opolskie), Grodków (woj. opolskie)
Kowal Roman
Relacja lubińskiej nauczycielki, dotycząca pacyfikacji kopalni Rudna w XII 1981 r. (w której pracował jej mąż - Ryszard Bober), Zbrodni Lubińskiej (w tym okoliczności powstania kolekcji zdjęć autorstwa Ryszarda Bobera, dokumentujących to wydarzenie) oraz ukrywania działaczy opozycji (Andrzeja Konarskiej i Krystyny Wójcik). Miejsca wydarzeń: Ziębice, Lubin
Bober Irena
Relacja działacza opozycji w PRL, dotycząca jego pracy w Polarze, działalności w Solidarności oraz okresu internowania w Ośrodku Odosobnienia w Grodkowie. Zakres chronologiczny: 1981-1982 Miejsca wydarzeń: Wrocław, Grodków, Kalisz
Socha Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku, przy ulicy Mazowieckiej.
Wolniak Janusz
Niezależna manifestacja Solidarności
Część z Zbiory fotograficzne
Niezależna manifestacja Solidarności zorganizowana w opozycji do "obowiązkowego" marszu pierwszomajowego. Zdjęcie wykonane w okolicy Mostu Grunwaldzkiego.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Starcia mieszkańców Wrocławia z oddziałami milicji z okazji manifestacji "Solidarności" w drugą rocznice podpisania porozumień sierpniowych. 50 tysięcy wrocławian wyszło z domów na pokojową manifestację, która szybko przerodziła się w regularną bitwę uliczną. Z jednej strony - nieuzbrojeni cywile, kontra regularne siły milicji i wojska uzbrojone w ciężki sprzęt i ostrą amunicję. Na zdjęciu Most Grunwaldzki.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Maciek i Tomek Wróblewscy stojący ponad napisem "Prawda w TV".
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej. Zdjęcie manifestacji wykonane na wrocławskim rynku.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej. Zdjęcie manifestacji wykonane na wrocławskim rynku.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej. Zdjęcie manifestacji wykonane na wrocławskim rynku.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej. Zdjęcie manifestacji wykonane na wrocławskim rynku.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej. Zdjęcie manifestacji wykonane na alei Słowackiego.
Wróblewski Stanisław
Część z Zbiory fotograficzne
Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej. Zdjęcie manifestacji wykonane na alei Słowackiego.
Wróblewski Stanisław
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdęciu: kolumna pojazdów milicyjnych wjeżdżająca na Most Szczytnicki we Wrocławiu [fotografię wykonano z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej [fotografia wykonana z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: pojazdy milicyjne [Star 28/29 lub 200] używane do tłumienia demonstracji przejeżdżają obok Domu Studenckiego "Zodiak" położonego przy skrzyżowaniu ul. Grunwaldzkiej z pl. Grunwaldzkim [zdjęcie wykonane z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: widok na pl. Grunwaldzki we Wrocławiu; pojazdy milicyjne używane do tłumienia demonstracji zmierzają w kierunku dzisiejszego Ronda Reagana [zdjęcie wykonane z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: widok na pl. Grunwaldzki we Wrocławiu [zdjęcie wykonane z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: transporter opancerzony [BTR-60] wykrzystany do stłumienia demonstracji [przejeżdża obok placu budowy domów studenckich "Kredka" i "Ołówek"; fotografia wykonana z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej obok placu budowy domów studenckich "Kredka" i "Ołówek" [fotografia wykonana z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej [w centrum plac budowy domów studenckich "Kredka" i "Ołówek"; fotografia wykonana z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej [w centrum plac budowy domów studenckich "Kredka" i "Ołówek"; fotografia wykonana z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej [demonstranci przechodzą przez teren budowy domów studenckich "Kredka" i "Ołówek"; zdjęcie wykonano z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej [demonstranci przechodzą przez plac budowy domów studenckich "Kredka" i "Ołówek"; zdjęcie wykonane z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: pojazdy milicyjne [ARO seria 24 i GAZ-69] na pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu podczas tłumienia demonstracji antykomunistycznej [widoczne na fotografii baraki stoją w miejscu dzisiejszych domów studenckich "Kredka" i "Ołówek"; fotografia wykonana z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na placu Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej [zdjęcie wykonane z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja 1 maja 1983 r. na placu Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej [zdjęcie wykonane z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Część z Zbiory fotograficzne
[Lech Wałęsa przemawia do mieszkańców Wrocławia przed siedzibą NSZZ Solidarność przy ulicy Mazowieckiej, po jego lewej stronie Władysław Frasyniuk]
N.N.
Wizyta Papieża Jana Pawła II we Wrocławiu
Część z Zbiory fotograficzne
[Zdjęcie przedstawia ołtarz na wrocławskim hipodromie, w tle siedzący Jan Paweł II.]
N.N.
Wizyta Papieża Jana Pawła II we Wrocławiu
Część z Zbiory fotograficzne
[Zdjęcie przedstawia tłumy wiwatującę nadlatujacemu śmigłowcowi z Papieżem na pokładzie.]
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Wojsko podczas demonstracji ulicznej, ul. Młodych Techników
Kletowski Zbigniew
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja uliczna, ul. Młodych Techników
Kletowski Zbigniew
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja uliczna, ul. Młodych Techników
Kletowski Zbigniew
Część z Zbiory fotograficzne
Pojazdy milicyjne i wojskowe w drodze na demonstrację uliczną, ul. Ścinawska
Kletowski Zbigniew
Część z Zbiory fotograficzne
Lech Wałęsa przemawia podczas spotkania na Uniwersytecie Wrocławskim.
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Spotkanie z Lechem Wałęsą na Uniwersytecie Wrocławskim, stoją od lewej: Bogdan Zdrojewski, Krzysztof Jakubczak, NN, NN, Stanisław Jabłoński, NN.
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Uczestnicy spotkania z Lechem Wałęsą na Uniwersytecie Wrocławskim
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Spotkanie z Lechem Wałęsą na Uniwersytecie Wrocławskim, stoją od lewej: Jarosław Obremski, Małgorzata Zaborowicz, Krzysztof Jakubczak.
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Lech Wałęsa podczas spotkania na Uniwersytecie Wrocławskim
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Lech Wałęsa podczas spotkania na Uniwersytecie Wrocławskim
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Spotkanie z Lechem Wałęsą na Uniwersytecie Wrocławskim. Od lewej stoją: NN, Grzegorz Schetyna, Ludwik Turko, Lech Wałęsa, NN.
N.N.
Spotkanie z Lechem Wałęsą we Wrocławiu
Część z Zbiory fotograficzne
Lech Wałęsa przemawiający na Uniwersytecie Wrocławskim.
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Spotkanie z Lechem Wałąsą na Uniwersytecie Wrocławskim, przemawia Ludwik Turko, po jego prawej stronie Lech Wałęsa.
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Studenci Uniwersytetu Wrocławskiego podczas strajku
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Studenci Uniwersytetu Wrocławskiego podczas strajku, pierwszy z prawej Janusz Laska
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Studenci Uniwersytetu Wrocławskiego podczas strajku
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Studenci Uniwersytetu Wrocławskiego podczas strajku
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Koncelebrowana msza św. za Ojczyznę w kościele św. Klemensa Dworzaka we Wrocławiu. Za ołtarzem stoją: O. Adam Wiktor, ks. Henryk Jankowski i ks. Franciszek Głód.
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Strajkujący studenci na pl. Uniwersyteckim we Wrocławiu
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Studenci Uniwersytetu Wrocławskiego podczas strajku
N.N.
Część z Zbiory fotograficzne
Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej. Obok niego siedzi Władysław Frasyniuk.
Wolniak Janusz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Część z Zbiory fotograficzne
Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.
Hawałej Grzegorz
Demonstracja 1 maja 1983 r. na placu Grunwaldzkim
Część z Zbiory fotograficzne
Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim. Na zdjęciu: grupa demonstrantów wychodzi na pl. Grunwaldzki z ul. Grunwaldzkiej [zdjęcie wykonane z balkonu dawnego Hotelu Asystenta przy Wybrzeżu Pasteura 18].
Franciszka Zossel
Demonstracja antykomunistyczna
Część z Zbiory fotograficzne
ul. Kazimierza Wielkiego na wysokości skrzyżowania z ul. Widok (w oddali widoczny kościół św. Krzysztofa) w dniu antykomunistycznej demonstracji pierwszomajowej; na jezdni widoczne ślady przejścia demonstrantów; na lewej jezdni za skrzyżowaniem z ul. Szewską - pojazdy milicyjne
Hasik Ireneusz