Pierwszy Dwór wybudowano w tym miejscu w latach 30. XII wieku z inicjatywy Piastów Wrocławskich, zgodnie z wolą Bolesława Wysokiego teren po jego śmierci miał przejść w ręce zakonu cysterskiego. Henryk Brodaty zmienił testament ojca i zatrzymał budynek.
... »
Pierwszy Dwór wybudowano w tym miejscu w latach 30. XII wieku z inicjatywy Piastów Wrocławskich, zgodnie z wolą Bolesława Wysokiego teren po jego śmierci miał przejść w ręce zakonu cysterskiego. Henryk Brodaty zmienił testament ojca i zatrzymał budynek.
Po śmierci ostatniego Piasta Henryka Dobrego księstwo wrocławskie wraz z zamkiem przeszło na własność Jana Luksemburskiego, który w 1339 roku sprzedał majątek mieszczaninowi wrocławskiemu Gysko de Reste. Zamek z przyległościami należał później między innymi do rodów von der Neisse, Kelettendorf a w 1412 roku przejął go wrocławski patrycjusz Michael Banke, który w 1420 rozpoczął budowę murów obronnych.
W trakcie wojny husyckich w 1428 roku husyci zniszczyli Leśnicę. W 1459 r. mieszczanie wrocławscy w obawie przed zajęciem zamku przez czeskiego Króla, spalili go.
Pod koniec XV w. posiadłość nabyła rodzina von Horing i przebudowała zamek w stylu renesansowym. W trakcie wojny trzydziestoletniej zamekdodatkowo chroniony nowowzniesionymi fortyfikacjami został zdobyty i spalony przez wojska szewedzkie (1633 r.).
W 1651 r. Zamek nabył starosta śląski Horatius von Forno a w 1733 ród ten, sprzedał Zamek zakonowi Rycerzy Krzyżowych z Czerwoną Gwiazdą pod wezwaniem św. Macieja i zdecydowali się na przebudowę obiektu w stylu Barokowym pod kierunkiem Christopha Hacknera. Koszty przebudowy okazały się dla zakonu zbyt duże i w 1742 r. zakonnicy sprzedali majątek baronowi Ferdinandowi von Murdach.
W latach 1752-1759 r. odbyła się kolejna przebudowa budynku pałacowego.
W latach 1836-1945 r. majątek posiadała rodzina von Wylich und Lottum i kontynuowano przebudowę Pałacu. Ostatecznie uzyskał on formę trzykondygnacyjnego nakrytego mansardowym dachem gmachu mieszkalnego na planie kwadratu o boku 21 m.
Podczas II Wojny Światowej budynek nie został zniszczony ale nie uniknął splądrowania i zdemolowania w 1945 r.
1950 r. przejęcie budynku przez Centralny Zarząd Przemysłu Materiałów Ogniotrwałych w Gliwicach i rozpoczęto remont mający na celu przystosowanie Pałacu do roli przedszkola. Prace przerwano w 1953 r. przez pożar.
W latach 60. XX w. Pałac odbudowano i od tego monentu jest on siedzibą wielu lokalnych instytcji kulturalnych.
«
