Relacja Włodzimierza Frąszczaka piłkarza ręcznego, zawodnika klubów: Ostrovia oraz Śląsk Wrocław, trenera, członka kadry narodowej juniorów. Relacja dotyczy gry w klubie Śląsk Wrocław, najpierw jako junior, a potem senior, zdobywaniu doświadczeń sportowych na obozach i zgrupowaniach, zdobycia Pucharu Polski, a także Mistrzostwa Polski, pracy w zawodzie trenera, a także ojca - Kazimierza Frąszczaka, założyciela sekcji piłki ręcznej w klubie WKS Śląsk Wrocław.

Relacja Andrzeja Mintusa, piłkarza ręcznego,trenera, brązowego medalisty Mistrzostw Świata i mistrza Polski. Relacja dotyczy fascynacji sportem, studiów na wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gry w Stali Zawdzkiem, Gwardii Opole, Śląsku Wrocław oraz w niemieckim klubie w Hüttenbergu, wyjazdów zagranicznych, zdobycia mistrzostwa Polsi ze Śląskiem Wrocław, emigracji do Niemiec. Świadek porównuje realia klubów polskich do klubów niemieckich. W relacji pojawia się również wątek dotyczący stanu wojennego w Polsce.

Relacja Jacka Spiechowicza , zawodnika i trenera piłki ręcznej oraz zawodowego żołnierza. Relacja dotyczy łączenia studiów z częstymi treningami, relacji między zawodnikami i trenerami, metod szkoleniowych słynnych trenerów piłki ręcznej, wyjazdów zagranicznych z klubem, a także obrazu Wrocławia w PRL-u.

Relacja Bogdana Falęty, piłkarza ręcznego, wielokrotnego mistrza Polski w piłce ręcznej. Relacja dotyczy gry we wrocławskim klubie, wojskowego oblicza sportu, obozów i codziennych treningów, zdobywanych mistrzostw,zagranicznych wyjazdów z klubem, finału Pucharu Europy w Magdeburgu.

Relacja Andrzeja Michalaka, zdobywcy 12 tytułów Mistrza Polski w piłce ręcznej, trenera juniorów „Śląska” Wrocław oraz reprezentacji juniorów, prezesa Dolnośląskiego Okręgowego Związku Piłki Ręcznej we Wrocławiu oraz dyrektora okręgowego oddziału PZU we Wrocławiu. Relacja dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie, przyjazdu do powojennego Wrocławia, kariery sportowej jako zawodnika i trenera reprezentacji juniorów, funkcjonowania sportowców w dobie PRL, wyjazdów wraz za "Śląskiem" za granicę w latach 70. i 80. XX wieku, a także ataku na sportowców Izraela podczas Olimpiady w Monachium.

Relacja Jana Kubiaka, elektryka Zakładów Hutniczo-Przetwórczych Metali Nieżelaznych "Hutmen", działacza opozycyjnego, członka Członek Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Relacja dotyczy roli Kościoła w Polsce w latach 80. XX wieku, atmosfery panującej w Duszpasterstwie Ludzi Pracy, działalności drukarskiej Duszpasterstwa Ludzi Pracy, organizacji mszy za ojczyznę, działań Służb Bezpieczeństwa utrudniających funkcjonowanie duszpasterstwa, nieoficjalnej działalności opozycyjnej na terenie zakładu pracy, strajków w zakładach pracy.

Relacja Cecylii Biegańskiej, pracownika Politechniki Wrocławskiej, opozycjonistki, członkini komisji zakładowej NSZZ Solidarność na Politechnice Wrocławskiej, członka Duszpasterstwa Ludzi Pracy.
Relacja dotyczy działalności w Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy jezuickiej parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu, postaw członków Duszpasterstwa, a także wrocławskich księży, niemieckiej pomocy materialnej dla wrocławian, działaności opozycyjnej, strajku sierpnia '80, zakładanie związków zawodowych na Politechnice Wrocławskiej, pacyfikacji strajku na Politechnice Wrocławskiej, „karnawału Solidarności”, papieskiej pielgrzymki w 1987 roku oraz wizyty Jana Pawła II na grobie ks. Popiełuszki. W relacji pojawiają się też wątki z okresu okupacji niemieckiej i działalności w ruchu oporu.

Relacja Adama Jezierskiego, profesora nauk chemicznych oraz rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów na wydziale Nauk Matematycznych, Fizycznych i Chemicznych na Uniwersytecie Wrocławskim, kariery naukowej, zdobywania kolejnych stopni naukowych i stanowisk na Uniwersytecie, perspektyw rozwoju oraz badań naukowych.

Relacja biograficzna Małgorzaty Jerchel dotyczy dzieciństwa, nauki w szkole, pracy w zawodzie służącej, ślubu, okresu wojny i życia w czasie wojny oraz wychowywania dzieci w czasach PRL. W końcówce nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Walentyny Obszyńskiej, zakonnicy z Zakonu Sióstr Zmartwychwstanek, dotyczy okupacji niemieckiej spędzonych w Radości, kursu sanitariuszek organizowanego przez Armię Krajową, ukończenia szkoły pielęgniarskiej, wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek i realiów życia w zakonie.

Relacja biograficzna Michaliny Terpiłowskiej dotyczy przedwojennej codzienności, okresu dzieciństwa i edukacji na terenach Kresów Wschodnich, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i realiów życia w nowej, powojennej rzeczywistości, a także przemian po 1989 roku. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Joanny Robińskiej dotyczy dzieciństwa i szkoły w przedwojennym Poznaniu, życia w okupowanym Poznaniu, powojennych realiów, przeprowadzek do Krosna Odrzańskiego, Zgorzelca, Świeradowa Zdrój i Bogdaszowic. Na koniec świadek odpowiedział na pytania z kwestionariusza, przygotowanego w ramach projektu „100 100 latków na 100-lecie”.

Relacja Zofii Wójciak, łączniczki Armii Krajowej, dotyczy dzieciństwa, służby ojca w wojsku w okresie I wojny światowej, życia na gospodarstwie w okresie przedwojennym i w okresie PRL, czasu II wojny światowej, aresztowań i wywózek na przymusowe prace do Niemiec, realiów wojennego życia w Ochotnicy i Nowym Targu, napaści Niemców i sowietów, wspomnienia tzw. Krwawej Wigilii, wyjazdów do Stanów Zjednoczonych w celach zarobkowych. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Haliny Węglińskiej dotyczy dorastaniu w Łowiczu, członkostwa w Towarzystwie „Sokół”, działalności konspiracyjnej podczas wojny, aresztowania, wywózki do Auschwitz-Birkenau i stracenia pierwszego męża. Dalsza część relacji dotyczy powojennego życia, a kończy się porównaniem przedwojennych czasów z sytuacją powojenną.

Obszerna relacja Józefy Krośnickiej, polskiej nauczycielki, autorki książek o tematyce historycznej, żołnierza Armii Krajowej, dotyczy edukacji, ukończenia studiów na przedwojennym Uniwersytecie Warszawskim, przystąpienia do Armii Krajowej, wywózki na do obozu pracy w Lubece, życia codziennego na wsiach Ziem Zachodnich i Północnych, pracy w PGRach i Państwowych Nieruchomościach Ziemskich, organizacji kursów dla analfabetów, szkolnictwa czy realiów systemu komunistycznego w Polsce w pierwszych latach po II wojnie światowej.

Relacja biograficzna Kazimierza Maćkowiaka. Świadek opisuje swoje doświadczenia życia pod niemiecką okupacją, następnie wkroczenie Armii Czerwonej, a także swoją pasję do muzyki. W kolejnym etapie wywiadu świadek odczytuje wspomnienia, które dotyczą represji władzy komunistycznej wobec kościoła katolickiego, a także osobiste wspomnienia rozwijania umiejętności muzycznych. Wspomnienia przywołują nazwiska istotnych osób w jego życiu, z niektórymi znajomość trwała od czasów przed wojną. Na koniec relacji świadek, odpowiadając na pytania badacza, przywołuje kilka obrazów ze swojego dzieciństwa, a także opowiada o pracy organisty po wojnie.

Relacja Kazimierza Czaplińskiego, profesora zwyczajnego, dziekana Wydziału Budownictwa Politechniki Wrocławskiej, prezesa zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej we Wrocławiu, odznaczonego Krzyżem Kawalerskim w 1988 roku i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2011 roku. Relacja dotyczy współpracy polsko-niemieckiej po II wojnie światowej, odwiedzenienia Wrocławia przez Gudrun Werner i przyjaźni z Günterem Särchenem- organizatorem Polenseminar, zaangażowania kościołów ewangelickiego i katolickiego w zbliżenie Polaków i Niemców, podróży służbowych do NRD, wizyt w NRD i RFN i okolicznościach z tym związanych.

Dwuczęściowa relacja profesora Andrzeja Wiszniewskiego, profesora nauk technicznych, działacza opozycji, internowanego w Nysie, rektora Politechniki Wrocławskiej w latach 1990-1996 oraz ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Pierwsza relacja dotyczy krajobrazu powojennego Wrocławia, studiów na wrocławskiej Politechnice i dalszej kariery na tej uczelni, funkcjonowania szkoły wyższej i studentów w ówczesnych realiach politycznych, wydarzeń z marca 1968 roku i studenckiej akcji podczas pochodu 1 maja, powstania Solidarności i wydarzeń na uczelni w tym czasie, strajku okupacyjnego na Politechnice, po wprowadzeniu stanu wojennego, internowania w Nysie i prób zwerbowania działaczy Solidarności do współpracy przez Służbę Bezpieczeństwa, procesu członków komitetu strajkowego Politechniki, zatrzymań i przesłuchań ze względu na działalność opozycyjną, pełnienia funkcji rektora Politechniki, a następnie ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Druga relacja dotyczy wydarzeń z historii Wrocławia: roku 1956 oraz 1968 na Politechnice Wrocławskiej, strajku na Politechnice w 1981 roku, pełnienia funkcji rektora podczas przemian ustrojowych w Polsce. Na zakończenie, świadek odpowiedział na pytania przygotowanych w ramach kwestionariusza, większość z nich dotyczyła Wrocławia lat powojennych.

Relacja Bogdana Zdrojewskiego, Prezydenta Wrocławia w latach 1990-2001, posła i senatora, przewodniczącego klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej, minister kultury i dziedzictwa narodowego. Relacja dotyczy powodzi w 1997 roku, mylących informacji agend rządowych o stanie wód i zagrożenia powodziowego, podjęcia przygotowań do nadejścia fali powodziowej i obrony miasta, działań samorządu, służb mundurowych i miejskich oraz pomocy mieszkańców miasta, oczyszczania miasta i strategii rozwojowej podjętej wówczas dla Wrocławia.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Zygmunta Łaskarzewskiego, urodzonego na Wołyniu, pracownika fabryki wodomierzy, PKS oraz MPK, uczestnika strajku w Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej. Relacja dotyczy bombardowań niemieckich i wjazdu wojsk rosyjskich na Wołyń, przymusowowego skierowania do wojska rosyjskiego, ucieczki z bazy w Czelabińsku, ukrywania się przed pogromami ze strony Ukraińców, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, pierwszych wrażeń po przybyciu do zrujnowanego po wojnie Wrocławia, prac zawodowych, strajku we wrocławskiej zajezdni, wezwania na komendę MO po strajku oraz reakcji Wrocławian na strajk.

Relacja Maxa Ryttera urodzonego w 1936 r. w Béthune w rodzinie polskich emigrantów zarobkowych. Relacja dotyczy dzieciństwa i okupacji niemieckiej w Béthune, edukacji w Polskim Liceum w Paryżu, pracy Polaków w górnictwie, języka polskiego w środowisku emigracyjnym, funkcjonowania Polaków w państwie francuskim, wyjazdu do Polski i pierwszych lat pobytu w Szczecinie.

Relacja Zofii Teliga-Mertens honorowej obywatelki Dolnego Śląska, dotyczy osadnictwa wojskowego na Wołyniu, zesłania na tereny dzisiejszego Kazachstanu podczas II wojny światowej, powrotu do Polski, studiów rolniczych we Wrocławiu i pracy na uczelni, wyjazdu do Warszawy i pełnienia funkcji p.o. redaktora naczelnego pisma rolniczego, powortu do Wrocławia, zaangażowania w upamiętnianie i sprowadzanie do Polski sybiraków, sfinansowania powrotu kilkunastu rodzin sybirackich do Polski.

Relacja biograficzna Heleny Kuli, dotyczy życia na Śląsku Cieszyńskim od pierwszej połowy XX wieku, prac związanych z prowadzaniem gospodarstwa domowego, szkoły w latach II wojny światowej, a także w dwuletniej szkole dla dziewcząt ss. Boromeuszek w Cieszynie, życia na pograniczu w latach PRL-u, kontroli granicznych na granicy z Czechosłowacją.

Relacja Krystyny Ulińskiej, związanej z harcerstwem, absolwentki ekonomii, wieloletniej pracowniczki Wrocławskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego nr 1. Relacja dotyczy edukacji we wrocławskich szkołach, działaności w drużynie harcerskiej, studiów w Wyższej Szkole Ekonomicznej, pracy zawodowej, realiów pracy w przedsiębiorstwach w okresie PRL, a także epidemii ospy, stanu wojennego we Wrocławiu i poczty harcerskiej.

Relacja profesora Jana Kukuły dotyczy przede wszystkim jego kariery naukowej i zaangażowania w latach 80. w działalność opozycyjną, wykonywanych w technice mezzotinty grafik w Ognisku Kultury Plastycznej przy pl. Solnym, które później trafiały do wielu wydawnictw niezależnych związanych z „Solidarnością”, prac wraz z Januszem i Jadgwigą Halickimi oraz Andrzejem Żarnowieckim nad grafiką: 15 stacji Drogi Krzyżowej oraz przekazania jednej z kopii Drogi do Dortmundu, jako podziękowanie za pomoc materialną jaką dortmundczycy ofiarowali wrocławianom w czasie stanu wojennego.

Relacja Wojciecha Seredyńskiego, działacza Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Trembowelskiej „Boryczowianie” oraz Stowarzyszenia Miłośników Filmów Komediowych w Lubomierzu. Relacja dotyczy przesiedlenia oraz działaności Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Trembowelskiej oraz Stowarzyszenie Miłośników Filmów Komediowych w Lubomierzu.

Relacja Władysława Załogowicza ps. „Feluś”, żołnierza 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowódcy harcerskiego plutonu „Grunwald”, aresztowanego przez UB i skazanego na 5 lat więzienia, autora książki „Na Łyczakowie”. Relacja dotyczy przeżyć II wojy światowej, a także działalości w ZWZ-AK, służby w szeregach 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowodzenia plutonem „Grunwald”, udziału w akcji „Burza”, aresztowania przez NKWD i osadzenia w transporcie na Syberię, ucieczki z transportu i działalności konspiracyjnej, aresztowannia przez UB i przenosin do Wrocławia po wyjściu z więzienia.

Relacja Karola Chmurzyńskiego dotyczy okupacji niemieckiej i radzieckiej, represji ze strony okupantów, stosunków z Polaków z Ukraińcami na Kresach, zbrodni banderowców na Polakach, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, stosunków między Polakami a Niemcami na tych Ziemiach oraz organizacji życia po wojnie.

Relacja Bronisławy Rozkosz dotyczy dzieciństwa na Kresach Wschodnich przed wojną, okupacji niemieckiej i sowieckiej na Kresach, zbrodni wojennych, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, ciężkich warunków podróży, organizacji życia w powojennych warunkach, relacji przyjezdnych Polaków z Niemcami, pracy męża w kolejnictwie i środowiska powojennych kolejarzy.

Relacja Włodzimierza Kowalczyka, zesłanego wraz z rodziną na Syberię, po przyjeździe na Ziemie Zachodnie, absolwenta Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej, nauczyciela, elektryka we Wrocławskim Zjednoczeniu Budownictwa oraz pracownika Wytwórni Filmów Fabularnych, zaangażowanego w działalność wrocławskiego oddziału Związku Sybiraków, wiceprezesa Zarządu Oddziału. Relacja dotyczy losów rodziny podczas II wojny światowej, ucieczki z rodzinnej Bydgoszczy na Wołyń, deportacji na Syberię, warunków podróż i życia w głębi ZSRR, stosunku miejscowej ludności rosyjskiej wobec Polaków, organizacji w Juriewcu polskiej szkoły, powrotu do Polski, życia w powojennym Wrocławiu, studiów, kolejnych miejsc pracy, postrzeganiu Sybiraków przez władze komunistycznej Polski, sytuacji Sybiraków w latach 90 XX wieku i XXI wieku.

Relacja Adama Kiełbińskiego, urodzonego 24.01.1924 roku we wsi Tarnówko. Od 1943 roku leśniczego w nadleśnictwie Tereszpol, gdzie wspomagał konspiracyjną działalność AK. Absolwenta Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej. W czerwcu 1945 roku, powołanego na wykładowcę topografii, w CWBP w Modlinie. Usuniętego z Wojska Ludowego przez swoje powiązania z AK w 1948 roku. Przywróconego w wyniku decyzji Ministra Obrony Narodowej w 1991 roku, a w 2001 roku awansowanego na stopień majora w stanie spoczynku. Relacja dotyczy czasów szkolnych, wybuchu II wojny światowej, losów wojennych, służby szpitalnej, działalności konspiracyjnej w ZWZ, służby w leśnictwie oraz o dalszej działalności partyzancko-konspiracyjnej, aresztowania i pobytu w obozie wysiedleńczym, kariery naukowej, a także wojskowej, wydalenia z wojska, procesu wysiedleń ludności z Zamojszczyzny, działalności dydaktycznej, realiów nauczania pod wpływem władz komunistycznych.

Relacja Cecylii Biegańskiej, opozycjonistki, pracownika Politechniki Wrocławskiej, członkini Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej i członkini Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu.
Relacja dotyczy początków pracy zawodowej na Akademii Medycznej oraz na Politechnice Wrocławskiej, atmosfery pracy i współpracowników, nastrojów społecznych podczas tzw. „karnawału Solidarności”, wprowadzenia stanu wojennego, docierających wiadomości o wydarzeniach w KWK „Wujek”, działalności lekarza więziennego w ZK Nr 1 we Wrocławiu, aresztowania profesorów Politechniki Wrocławskiej, mszy za Ojczyznę i papieskich pielgrzymki do Polski, w tym wizyty Jana Pawła II na grobie ks. J. Popiełuszki.

Relacja biograficzna Ewy Ludmiły Kowalewskiej. Relacja dotyczy dzieciństwa i codzienności na przedwojennym Polesiu, losów rodziny w czasie II wojny światowej, wyjazdu na zachód i realiów życia w powojennej rzeczywistości, wyglądu Wrocławia po wojnie, pracy zawodowej w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego, w Herbapolu oraz w PZU , wczasów pracowniczych oraz wydarzeń z historii PRL takich jak: Wystawa Ziem Odzyskanych, śmierć Stalina, epidemia ospy we Wrocławiu, powstanie Solidarności, stanu wojennego, transformacje oraz powódź w 1997 roku.

Relacja biograficzna Jana Słabego, żołnierza AK i wieloletniego trenra Parasola Wrocław. Relacja dotyczy dzieciństwa i edukacji we Lwowie, okupacji niemieckiej oraz radzieckiej we Lwowie, działaności w Armii Krajowej, pełnienia funkcji tłumacza, pracy przymusowej dla Organizacji Todt, więznienia, przyjazdu do powojennego Wrocławia, wyglądu miasta po wojnie, różnych prac zawodowych, początków wrocławskiego sportu, drogi do zawodu trenera, studiów w Studium Wychowania Fizycznego przy Akademii Medycznej.

Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja biograficzna Edyty Majewskiej, urodzonej w rodzinie niemieckiej, mieszkanki Kaszub. Relacja dotyczy losów rodziny niemieckiej na Ziemiach Zachodnich i Północnych, emigracji rodziny do Niemiec po wojnie, pracy na roli, asymilacji z sąsiadami, niszczenia poniemieckiego cmentarza oraz Marszu Śmierci z obozu koncentracyjnego Stutthof, rodzinnego dziedziczenia funkcji sołtysa, stanu wojennego, budowy elektrowni w Żarnowcu.

Relacja biograficzna Władysławy Rowińskiej. Relacja dotyczy życia lodów rodziny, edukacji w Wejherowie, zamieszkania wraz niemiecką rodziną w Rybnie, wspólnego mieszkania z niemiecką rodziną Wobrok, założenia rodziny, pracy w Urzędzie Gminy, różnic między ludnością rodzimą i Kaszubami a nowymi osiedleńcami, a także Marszu Śmierci z KL Stutthof.

Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.