Relacja Anny Hryhoruk dotyczy życia w Obertynie w ukraińskiej rodzinie przed wojną, obertyńskich Żydów i Polaków, którzy mieszkali w pobliżu jej rodzinnego domu, pierwszej okupacji sowieckiej, Holocaustu, wyznaczenia do wyjazdu na roboty przymusowe do Niemiec oraz uniknięcia wywiezienia, pracy w kołchozie w Obertynie po wojnie.

Relacja Dmytro Hryhoruka dotyczy nauki w czasie niemieckiej okupacji Galicji, życia religijnego podczas okupacji, losu obertyńskich Żydów w czasie II wojny światowej, okresu rządów radzieckich i głodu lat 1946–1947, pracy w kuźni w kołchozie.