Relacja biograficzna Ludwika Leszka Wardzichowskiego, podpułkownika i pierwszego powojennego dyrektora Szpitala Specjalistycznego nr 2 w Bytomiu, dotyczy nauki w Korpusie Kadetów i Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu w okresie międzywojennym. Drugą część narracji stanowi opowieść o udziale w 18 Dywizji Piechoty i 18 Pułku Artylerii oraz walce na froncie podczas II wojny światowej. Kolejna część narracji dotyczy powojennej działalności w Spółce Brackiej, odbudowy śląskich szpitali, pracy na stanowisku dyrektora szpitala w Bytomiu oraz tworzenia Akademii Medycznej.

Relacja Łucji Kamińskiej dotyczy życia codziennego przed wojną, dziecięcych zabaw, szkoły, pracy jako gospodyni domowa u niemieckiej rodziny w Bytomiu, lat wojennych, pracy biurowej w kopalni Radzionków oraz życia rodzinnego.

Relacja biograficzna Marii Kuś. Relacja dotyczy dzieciństwa na pograniczu polsko-niemieckim, II wojny światowej, konieczności dostarczania Niemcom dostaw żywności, wkroczenia do wsi Armii Czerwonej, ukończenia polskiego gimanzjum po wojnie i nauki w Liceum Administracyjno-Handlowym w Rybniku, pracy na stanowisku księgowej, uruchomienia Kopalnii Węgla Kamiennego „Borynia”, strajków w „Boryni” w latach 1980 - 81 oraz pobicia proboszcza Szerokiej - księdza Antoniego Łatko w 1991 roku.