Relacja Władysławy Jankowskiej, świadka zbrodni wołyńskiej, przesiedlonej przez Niemców na teren III Rzeszy w wieku 12 lat. Relacja dotyczy sytuacji na Wołyniu w 1943 roku, znalezenia się w jadącym do nazistowskiego obozu pracy pociągu, życia w nazistowskich Niemczech w czasie II wojny światowej, pracy w Arbeitslager, wygnanie z Arbeitslager, życia na linii frontu, kapitulacji III Rzeszy, pobytu w obozie przejściowym, życia w powojennej Polsce.

Relacja Heleny Zubowskiej dotyczy przesiedlenia z Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej na Ziemie Zachodnie i Północne, organziacji życia po wojnie i powodzi w 1997 roku.

Relacja biograficzna Ewy Ludmiły Kowalewskiej. Relacja dotyczy dzieciństwa i codzienności na przedwojennym Polesiu, losów rodziny w czasie II wojny światowej, wyjazdu na zachód i realiów życia w powojennej rzeczywistości, wyglądu Wrocławia po wojnie, pracy zawodowej w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego, w Herbapolu oraz w PZU , wczasów pracowniczych oraz wydarzeń z historii PRL takich jak: Wystawa Ziem Odzyskanych, śmierć Stalina, epidemia ospy we Wrocławiu, powstanie Solidarności, stanu wojennego, transformacje oraz powódź w 1997 roku.

Relacja biograficzna Józefy Szczepuły, dotyczy losów rodzin zamieszkałych w Obertynie, działalności UPA w okolicach Obertyna, życia codziennego podczas wojny, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia.

Relacja Petro Danyło dotyczy życia codziennego w Dźwinaczu, zabaw dzieci bojkowskich i żydowskich, czasów II wojny światowej w Bieszczadach, działań partyzantów i walk partyzantów z okupantem. Świadek też opowiada o wymianie ludności między Polską a USRR, wysiedleniu z rodzinnej wsi, kolektywizacji, walce władz z partyzantką ukraińską, terrorze KGB, a także niepewności pierwszych lat powojennych w Obertynie.