Identity area
Type of entity
Corporate body
Authorized form of name
Stadion Olimpijski we Wrocławiu
Parallel form(s) of name
- Pola Marsowe
- Stadion Olimpijski Akademii Wychowania Fizycznego
- Stadion Śląski
- Herman-Goring-Sportfeld
- Stadion Karola Świerczewskiego
Standardized form(s) of name according to other rules
Other form(s) of name
Identifiers for corporate bodies
Description area
Dates of existence
1925-dziś
History
Kompleks stadionowy zaprojektowany w latach 1924-1925 przez architekta Richarda Konwiarza zlokalizowany w wschodniej części miasta w pobliżu Parku Szczytnickiego. Pod koniec 1925 roku rozpoczęto budowę Stadionu wraz z pergolą (korespondującą z Pergolą Hali Stulecia Hansa Poelziga) i głównej bramy wejściowej do której przylegają dwa bliźniacze budynki na planie trójkąta, budynki te były przeznaczone na szatnie z prysznicami i pomieszczenia rekreacyjne, pokój konferencyjny gabinety lekarskie etc.
Stadion przeznaczony do rozgrywek lekkoatletycznych i piłkarskich mieścił 50 tysięcy widzów. Po stronie zachodniej znajdował się mniejszy stadion (Wagnerkampfbahn), 3 korty tenisowe, plac hokejowy i szatnie.
W 1929 wybudowano kompielisko składające się z basenu o długości 50 m., szerokości 25 m., i 10 m. skoczni z pośrednimi poziomami na wysokości 3 i 5 metrów. Wybudowano także mniejszy basen do nauki bływania oraz owalny brodzik otoczony drzewami.
W 1932 roku Richard Konwiarz otrzymał brązowy medal olimpijski w kategorii architektura sportowa na olimpijskim konkursie sztuki i literatury w czasie igrzysk w Los Angeles.
W latach 1935-1939 kompleks był przebudowywany. Na wysokości wejścia głównego do Stadionu utworzono pętlę tramwajową oraz wybudowano podziemne przejścia łączące przystanek z bramą. Przebudowano wejście główne. Pola Marsowe z 3 stron otoczono trybunami z wieżą z której mógł przemawiać wódz - czy też oglądać masowe imprezy sportowe. Przed wejściem głównym postawiono odlany w brązie pomnik Zwycięzcy Victora Eichlera.
Główny Stadion powiększono do 50 tysięcy widzów i wzniesiono trybunę honorową, a naprzeciw niej wzniesiono 40 m. wieżę z zniczem olimpijskim i tarasem.
Przy alei głównej wzniesiono hale sportową a przy basenie wzniesiono restaurację z tarasem.
Przez przebudowę Kompleks Sportowy nabrał cech monumentalnych charakterystycznych dla III Rzeszy.
Po II Wojnie Światowej obiekt odbudowano i nazwano Stadionem Karola Świerczewskiego. W 1975 kompleks przejął AWF, wówczas również degradacji uległo kąpielisko.
W 2000 roku oddano do użytku wielofunkcyjną halę sportową przy alei Maratońskiej projektu Katarzyny Potockiej Braun, Jacka Kaczmarka, Marioli Szmyczyńskiej - Szumskiej. W 2002 roku oddano do użytku krytą pływalnię zaprojektowaną przez Józefa Śliwińskiego.
W 2006 roku obiekty Stadionu Olimpijskiego przejęło miasto Wrocław. W 2010 roku wyremontowano tor żużlowy kosztem zmniejszenia boiska piłkarskiego. Obecnie [14.04.2020] obiekt jest siedzibą klubu Żużlowego WTS Sparta i drużyny futbolu amerykańskiego Panthers Wrocław.
Places
ul. Ignacego Padarewskiego
ul. Adama Mickiewicza
Legal status
Functions, occupations and activities
Mandates/sources of authority
Internal structures/genealogy
General context
Relationships area
Access points area
Subject access points
Place access points
Occupations
Control area
Authority record identifier
Institution identifier
Rules and/or conventions used
Status
Level of detail
Dates of creation, revision and deletion
Language(s)
- Polish
Script(s)
Sources
Jerzy Ilkosz, Stadion Olimpijski Akademii Wychowania Fizycznego, Leksykon Architektury Wrocławia, Wrocław 2011, s. 836-840.