- PL OPiP III-1-21-22-3
- Jednostka archiwalna
- 2023-01-23
Relacja biograficzna Bożeny Szaynok. W pierwszej kolejności świadek opowiadał historię swojego życia w konwencji swobodnej narracji. Skupiła się ona w szczególności na działalności opozycyjnej, którą prof. Szaynok określa bardziej mianem wspierania opozycji niż faktycznego bycia opozycjonistą. Owo wspieranie zaczęło się od strajków solidarnościowych we Wrocławiu w 1980 r., m.in. dostarczanie pożywienia strajkującym robotnikom. Opowiadała również o karnawale „Solidarności” i o tym jak te wydarzenia uformowały ją (określa się mianem pokolenia solidarnościowego). W czasie stanu wojennego poznała ojca Ludwika Wiśniewskiego, który również wywarł na nią duży wpływ. Wspieranie opozycji przejawiało się przede wszystkim w organizowaniu pomocy dla internowanych, uwięzionych oraz ich rodzin, a także w kolportażu. Następnie zostały pytania, dotyczące m.in. rodziców, powodów i celów zaangażowania opozycyjnego, postrzegania systemu politycznego PRL, stosunku do okrągłego stołu oraz do kariery naukowej.
Szaynok Bożena
