Studenci Uniwersytetu Wrocławskiego podczas strajku

Studenci Uniwersytetu Wrocławskiego podczas strajku

Strajkujący studenci na pl. Uniwersyteckim we Wrocławiu

Studenci Uniwersytetu Wrocławskiego podczas strajku

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

N/z: pojazd Milicji Obywatelskiej, UAZ 469

Wrocław, 27-02-1989, Hala Ludowa, spotkanie Lecha Wałęsy z mieszkańcami Wrocławia. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Hala Ludowa, spotkanie Lecha Wałęsy z mieszkańcami Wrocławia. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 06-05-1988. Politechnika Wrocławska, strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów. Wiec w holu gmachu A1.

Wrocław, 06-05-1988. Politechnika Wrocławska, strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów. Wiec w holu gmachu głównego politechniki, przemawia Paweł Kacprzak.

Wrocław, 06-05-1988. Politechnika Wrocławska, strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów. Komitet Strajkowy.

Wrocław, 06-05-1988. Politechnika Wrocławska, strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Politechnika Wrocławska, strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Politechnika Wrocławska, strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów. Komitet Strajkowy.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów. Komiet strajkowy.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, n/z strajkowa drukarnia.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, n/z Rafał Bubnicki.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, n/z Rafał Bubnicki.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów. n/z Rafał Bubnicki.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, n/z Rafał Bubnicki.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów. n/z wiec na pl. Nankiera.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, n/z wiec na pl. Nankiera.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, Na gitarze gra Krzysztof Jakubczak.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów. N/z zebranie komitetu strajkowego.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, solidarnościowy strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, n/z stoją od lewej Jacek Protasiewicz, Paweł Kacprzak.

Wrocław, 06-05-1988. Uniwersytet Wrocławski, strajk okupacyjny studentów zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, n/z stoją od lewej Jacek Protasiewicz, Paweł Kacprzak.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej.

Wrocław, 05-05-1988. Ul. Kuźnicza, oddział milicji zmierza w kierunku pl. Uniwersyteckiego, gdzie odbywa się wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego, podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej, n/z Krzysztof Jakubczak, przemawia Paweł Skrzywanek.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej, n/z przemawia Paweł Kocięba

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej ,n/z od lewej Przemysław Koelner, Wiesław Mielcarski, Paweł Kocięba.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej, n/z przemawia Paweł Skrzywanek.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej, n/z Krzysztof Jakubczak, Paweł Skrzywanek.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej, n/z na pierwszym planie od lewej Paweł Skrzywanek, nn, Przemysław Koelner, Paweł Kocięba, Wiesław Mielcarski.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej, n/z z ręką podniesioną Leszek Budrewicz.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej, n/z przemawia Paweł Kocięba.

Wrocław, 05-05-1988. Pl. Uniwersytecki, wiec zorganizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego podczas którego ogłoszono okupacyjny strajk solidarnościowy ze strajkującymi robotnikami min. w Stoczni Gdańskiej, n/z na pierwszym planie od lewej Paweł Skrzywanek, nn, Przemysław Koelner, Wiesław Mielcarski, Paweł Kocięba.

Wrocław 09-07-1986 pl Grunwaldzki akcja UWP - Uwolnić Więźniów Politycznych protest ws uwolnienia Władysława Frasyniuka n/z Dariusz Olszewski protest zorganizowany przez NZS WiP - Polność i Pokój

Wrocław 07-07-1986. Ul. Świdnicka, akcja UWP – Uwolnić Więźniów Politycznych. N/z protest ws uwolnienia Władysława Frasyniuka, od lewej: Wiesław Mielcarski, Paweł Kocięba. Protest zorganizowany przez NZS, WiP – Wolność i Pokój. Fot. NAF Dementi

Wrocław 08.07.1986. plac PKWN dziś Legionów akcja UWP – Uwolnić Więźniów Politycznych n/z od lewej: Romuald Siepsiak, Andrzej Falkiewicz. o. Ludwik Wiśniewski, Marian Suski, Tomasz Wójcik

Wrocław 07-07-1986 ul Świdnicka akcja UWP – Uwolnić Więźniów Politycznych n/z protest ws uwolnienia Władysława Frasyniuka od lewej: Paweł Kocięba Wiesław Mielcarski protest zorganizowany przez NZS WiP - Wolność i Pokój

Wrocław 02-06-1986 pl. Nowy Targ Protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez: Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów n/z balon z transparentem z napisem FRASYNIUK

Wrocław 02-06-1986 pl. Nowy Targ Protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez: Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów n/z balon z transparentem z napisem FRASYNIUK

Wrocław 02-06-1986 pl. Nowy Targ Protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez: Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów n/z balon z transparentem z napisem FRASYNIUK

Wrocław 02-06-1986 pl. Nowy Targ Protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez: Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów n/z balon z transparentem z napisem FRASYNIUK

Wrocław 02-06-1986 pl. Nowy Targ Protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez: Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów n/z balon z transparentem z napisem FRASYNIUK

Wrocław 02-06-1986 pl. Nowy Targ Protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez: Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów n/z balon z transparentem z napisem FRASYNIUK